Ege’nin incisi güzel İzmir’imiz 15 Mayıs 1919’da başlayan Yunan işgalinden 9 Eylül 1922 tarihinde kurtuldu. 30 Ağustos günü Dumlupınar’da Büyük Zaferi kazanan Ordularımız bir hamlede Afyon Cephesinden Ege’ye* Akdeniz’e* Marmara’ya ulaştılar.
9 Eylül sabahı İzmir’e ilk önce süvarilerimiz* yani atlı birliklerimiz girdi. Vilayet Konağına Türk Bayrağını çekmek Yüzbaşı Şerafettin Beye nasip oldu. Bunun anısı olarak* Başkomutan ATATÜRK tarafından kendisine* Buhara Cumhuriyetinden gönderilen çok değerli bir kılıç armağan edildi. 1934 yılında Soyadı Yasası kabul edilince de* Şerafettin Bey’e “İzmir” soyadı verildi.
ATATÜRK 9 Eylül günü ikindi vaktinde* yanında İsmet (İnönü) ve Fevzi (Çakmak) Paşalar olduğu halde* Belkahve’deki gözetleme yerine geldi. Ordularımızın hareketlerini dürbünle izledi. Özellikle* Kadifekale’ye Türk Bayrağının yeniden çekilmiş olduğunu görünce* çok sevindi. Savaşın tüm yorgunluklarından arınıverdi.
Başkomutanlık Karargahı (o zamanki adı Nif olan) Kemalpaşa’da kurulmuştu. ATATÜRK ve arkadaşları geceyi Kemalpaşa’da geçirerek* 10 Eylül Pazar sabahı İzmir’e hareket ettiler. İzmir halkı tarafından büyük bir coşkuyla karşılandılar. İlk önce Vilayete gidildi. ATATÜRK öğleden sonra Karşıyaka’ya geçti. Seçkin bir Süvari Birliği kendisine eşlik ediyordu.
ATATÜRK Karşıyaka’da İplikçizade Köşkü’nde konaklayacaktı. Şimdilerde Karşıyaka Evlendirme Dairesinin karşısında* Yalı’daki 380 Numaralı Çağlayan Apartmanının olduğu yerde bulunan bu köşkün güzelliği dillere destandı. Girişte kadınlı* erkekli muazzam bir topluluk birikmişti. ATATÜRK onları selamlayarak köşke yöneldiğinde yüzü asıldı. Kaşlarını çattı. Çünkü* geçeceği yerde boylu boyunca bir Yunan Bayrağı seriliydi. Karşılayıcılara bunun nedenini sordu. Onlar da* “Yunan Kralı Konstantin’in 1921 yılında İzmir’e geldiğinde bu köşkte ağırlandığını; yere serilen Türk Bayrağını çiğneyerek içeri girdiğini” anlattılar.
ATATÜRK’ün yanıtı kısa ve kesindi: “Yunan Kralı hata etmiş. Çünkü* bayrak bir milletin onurudur. Ben bu hatayı tekrarlamam” diyerek* yerdeki bayrağı kaldırttı. Köşkün bembeyaz mermerlerinde ilerleyerek* içeri girdi.
9 Eylül sabahı İzmir’e ilk önce süvarilerimiz* yani atlı birliklerimiz girdi. Vilayet Konağına Türk Bayrağını çekmek Yüzbaşı Şerafettin Beye nasip oldu. Bunun anısı olarak* Başkomutan ATATÜRK tarafından kendisine* Buhara Cumhuriyetinden gönderilen çok değerli bir kılıç armağan edildi. 1934 yılında Soyadı Yasası kabul edilince de* Şerafettin Bey’e “İzmir” soyadı verildi.
ATATÜRK 9 Eylül günü ikindi vaktinde* yanında İsmet (İnönü) ve Fevzi (Çakmak) Paşalar olduğu halde* Belkahve’deki gözetleme yerine geldi. Ordularımızın hareketlerini dürbünle izledi. Özellikle* Kadifekale’ye Türk Bayrağının yeniden çekilmiş olduğunu görünce* çok sevindi. Savaşın tüm yorgunluklarından arınıverdi.
Başkomutanlık Karargahı (o zamanki adı Nif olan) Kemalpaşa’da kurulmuştu. ATATÜRK ve arkadaşları geceyi Kemalpaşa’da geçirerek* 10 Eylül Pazar sabahı İzmir’e hareket ettiler. İzmir halkı tarafından büyük bir coşkuyla karşılandılar. İlk önce Vilayete gidildi. ATATÜRK öğleden sonra Karşıyaka’ya geçti. Seçkin bir Süvari Birliği kendisine eşlik ediyordu.
ATATÜRK Karşıyaka’da İplikçizade Köşkü’nde konaklayacaktı. Şimdilerde Karşıyaka Evlendirme Dairesinin karşısında* Yalı’daki 380 Numaralı Çağlayan Apartmanının olduğu yerde bulunan bu köşkün güzelliği dillere destandı. Girişte kadınlı* erkekli muazzam bir topluluk birikmişti. ATATÜRK onları selamlayarak köşke yöneldiğinde yüzü asıldı. Kaşlarını çattı. Çünkü* geçeceği yerde boylu boyunca bir Yunan Bayrağı seriliydi. Karşılayıcılara bunun nedenini sordu. Onlar da* “Yunan Kralı Konstantin’in 1921 yılında İzmir’e geldiğinde bu köşkte ağırlandığını; yere serilen Türk Bayrağını çiğneyerek içeri girdiğini” anlattılar.
ATATÜRK’ün yanıtı kısa ve kesindi: “Yunan Kralı hata etmiş. Çünkü* bayrak bir milletin onurudur. Ben bu hatayı tekrarlamam” diyerek* yerdeki bayrağı kaldırttı. Köşkün bembeyaz mermerlerinde ilerleyerek* içeri girdi.
