Kıyamet gününü geride tutan bir sır gibi sessiz
Koca dağın tepesindeki bir ağaç kadar yalnız
Bir ormana sarılan ateş gibi kinli
Kalbi parçalayan bir hançer kadar cansız
Rüyaları kabus edecek gibi korkunç
Göze görünmeyen mikrop gibi gizli
Nefretle beslenmiş bir ruh
Kudurması bu dünya’nın azraili
Karadeniz karanlık bir dünya, boğulurum karanlıkta
Nefes alamıyorum, derinlik yutmuş yer altına
Ejderha içimi yer çıktı çıkacak
Bu ruh karanlığa karışacak kıyamet kopacak
İki gülüm bu dünya’nın dışında
Işık saçar karanlığıma canıma
Bastığım an onları bağrıma
Karanlığımda bir sakinlik uslanır Ejderha
Kıyamet gününü geride tutan bir sır...Sevgi
Koca dağın tepesindeki yalnız bir ağaç ve Yaprakları
Ormana sarılan kinli ateşin dinmesini sağlayan Sakinlik
Kalbi parçalayan cansız hançeri büken can dostum
