[Cem Adrian]
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
[Gazapizm]
Bu kalbi gerekirse parçalar elim
Asla kaçmadan geri, onlar bulmadan beni
Koş gel bir köşe başında kesilmiş nefesim
Kısılmış sesim, sanki çok yakılmış deniz
Gözümde sanrılar, gerçeğin tılsımı etik
Mahallem fişlenmiş, basılmış evim
Sakınmış beni, belki bir ağaç belki bir kedi
Vefa servetim dedim, sevda ailedir denir
Cebimde çakım var, kalbimde hasretin kiri
Bilirsin, ansızın kapanan kapılar açılmaz geri
Bir dünya gözümde, her kıta silik
Dört yanım ihanet, dört yanım yalan
Geçmemiş bu kış, gelmemiş bahar
Şu koca binaları üstüme yıkan
Gülümser önümde yüzlerce zaaf, umut her şeyden muaf
Dönmedim geri, çıkmıyor üstümden geçmişin kiri
Gözüm kör, zihnim hep tetiktedir
Bugün olmuyor istediklerim
Yanı başımda hep filizlenir, bu umulmaz kahır
Yiter bir gün bütün çocuklarım, silah belimde kalır
[Cem Adrian]
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
[Gazapizm]
Ellerim pas bak, ellerim diken
Ellerin yas, ellerin göğe
Açılmış ellerin niye?
Kaçınılmazı görmeyeyim diye bu hülya gözüme perdeyi çeker
Ama bilmiyor ödenmiş bedel
Güneş yarına gebe
Tercümesi zor birşeye dönüşür yaşam
Bölünür sofram, içimde endişe dövüşür hırsla
O gün üstümde gökyüzü parlar
Yiter gerçekliği her gece de şüphe hükmünü sağlar
Kaybolur yastığım, sökülür yorgan
Ah! Görmüyor onlar
Bilmiyorlar çiçek koklamayı
Bilmiyorlar neden kaçtığımı
Bilmiyor kavgayı, bilmiyor aşkı
Her şeye inat bitmiyor şarkım
Kimse duymuyor alkış
Değişir her şeyin, kimliğin yiter
Devrilir duvarlar, ismini siler
Bura kimlerin olalı, bunlar kimlerin yalanı?
Bugün kirlenir sokağım, herkes her şeye hazır ve nazır
Umursamayacaklar incinip kopanı
[Cem Adrian]
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
[Gazapizm]
Bu kalbi gerekirse parçalar elim
Asla kaçmadan geri, onlar bulmadan beni
Koş gel bir köşe başında kesilmiş nefesim
Kısılmış sesim, sanki çok yakılmış deniz
Gözümde sanrılar, gerçeğin tılsımı etik
Mahallem fişlenmiş, basılmış evim
Sakınmış beni, belki bir ağaç belki bir kedi
Vefa servetim dedim, sevda ailedir denir
Cebimde çakım var, kalbimde hasretin kiri
Bilirsin, ansızın kapanan kapılar açılmaz geri
Bir dünya gözümde, her kıta silik
Dört yanım ihanet, dört yanım yalan
Geçmemiş bu kış, gelmemiş bahar
Şu koca binaları üstüme yıkan
Gülümser önümde yüzlerce zaaf, umut her şeyden muaf
Dönmedim geri, çıkmıyor üstümden geçmişin kiri
Gözüm kör, zihnim hep tetiktedir
Bugün olmuyor istediklerim
Yanı başımda hep filizlenir, bu umulmaz kahır
Yiter bir gün bütün çocuklarım, silah belimde kalır
[Cem Adrian]
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
[Gazapizm]
Ellerim pas bak, ellerim diken
Ellerin yas, ellerin göğe
Açılmış ellerin niye?
Kaçınılmazı görmeyeyim diye bu hülya gözüme perdeyi çeker
Ama bilmiyor ödenmiş bedel
Güneş yarına gebe
Tercümesi zor birşeye dönüşür yaşam
Bölünür sofram, içimde endişe dövüşür hırsla
O gün üstümde gökyüzü parlar
Yiter gerçekliği her gece de şüphe hükmünü sağlar
Kaybolur yastığım, sökülür yorgan
Ah! Görmüyor onlar
Bilmiyorlar çiçek koklamayı
Bilmiyorlar neden kaçtığımı
Bilmiyor kavgayı, bilmiyor aşkı
Her şeye inat bitmiyor şarkım
Kimse duymuyor alkış
Değişir her şeyin, kimliğin yiter
Devrilir duvarlar, ismini siler
Bura kimlerin olalı, bunlar kimlerin yalanı?
Bugün kirlenir sokağım, herkes her şeye hazır ve nazır
Umursamayacaklar incinip kopanı
[Cem Adrian]
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
Moderatör tarafında düzenlendi:
