Güvenilir sistem yapılan saldırılara maksimum seviyede karşı koya bilecek bir sistemdir. Bir sistemin güvenilir olması için sistemde saldırganlara yardımcı olabilecek açıklar ve zayıflıklar minimuma indirilmelidir. Bunun için sistem zamanında güncellenmeli,kullanılmayan servisler ,portlar kapatılmalı, sistemin temel görevi olmayan tüm programlar kaldırılmalıdır. Aşağıdaki metinde tüm bunların nasıl yapılacağı ele alınmıştır. Metin 2 kısımdan oluşmaktadır
a)Sistemi güvenilir yapmak için gereken güncellemeler
Bu bölümda kernelin yeni versiyonlarının ve update'lerin ne işe yaradıkları ve nasıl yüklenecekleri anlatılmıştır.
b)Gereksiz programların, portların, servislerin kaldırılması
Bu bölümde portların , gereksiz servislerin neden tehlikeli olabilecegi ve nasıl kaldırılacağı anlatılmıştır.
Güncelleme
Bu bölümde RedHat Linux için güncellemenin nasıl yapılacağı anlatılmıştır.
RedHat
Linux'un her versiyonunun bir sürü update'i ve kernelinin de sürekli yeni versiyonları çıkar. Bunların çıkmasının nedeni, Bir önceki versiyondaki açıkları kapatmak, sistemi daha güvenli ve saglıklı yapmaktır. Bunların sürekli takip edilmesi ve sistemin güncel tutulması gerekmektedir. Bunları yapmazsanız sisteminizde çoğu Linux kullanıcısı tarafından bilinen açıklar kapatılmamış olur ve bu da sisteminize yapılabilecek saldırıların daha fazla zarar vermesine yol açar. Sistemin güncellenmesini iki alt başlık altında inceleyeceğiz.
a) Kernelin yeni versiyonunun indirilmesi ve derlenmesi.
b) Update'lerin geçilmesi.
Kernelin Yeni Versiyonun Indirilmesi Ve Derlenmesi
NOT: Kernelin derlenmesi fazla zor değil. Fakat daha önce hiç derlemediyseniz, dikkatli olmanızda ve daha önce bu işi yapmış olan birisini yanınızda bulundurmanızda fayda vardır.
İlk yapmanız gereken iş kernelin en son versiyonunun indirilmesidir.
https://tik.lat/xMDzS sayfasına gidiniz ve kernelin en son stable versiyonunu /tmp dizinine indiriniz.
Daha sonra https://tik.lat/Nf25v /linux/ adresinden indirdiginiz
kernelle ayni versiyonda olan patch'i indiriniz. Daha sonra asagidaki komutlari sırası ile çalıştırınız.
[root@server /root]# cp /tmp/linux-2.x.tar.gz /usr/src
[root@server /root]# cp /tmp/patch-2x.gz /usr/src
[root@server /root]# cd /usr/src
[root@server /root]# gzip -cd linux-2.x.tar.gz | tar xvf -
[root@server /root]# gzip -cd path-2x.gz | patch -p0
Yukarıdaki komutlar vasıtası ile indirdiğiniz paketler /usr/src dizinine kopyalanır,
açılır ve kernel'e patch uyğulanir.
Bunları yaptıktan sonra aşağıdaki komutları da çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make mrproper
Sıra kernelin configurasyonunu belirlemektedir. Bunun için make config komutunu çalıştırmanız lazım.
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make config
make config komutuna alternatif olarak make menuconfig ve make xconfg komutlarını da çalıştıra bilirsiniz. make xconfig komtunu çalıştıra bilmeniz için startx'de olmaniz lazim. make config komutunu çalıştırdıktan sonra karşınıza bir sürü soru çıkacak. Kernelin neyi destekleyip, neyi desteklememesi gerektiğini burdan belirlemeniz lazim. Sorulara cevap verirken size gerekmeyen hiç bir pakete "Y" dememeye dikkat edin. Bu hem sizin kernel'in boyutunu küçültücektir, (Böylece kernel daha hızlı çalışacak ve daha az RAM kullanacaktır), hem de sisteminizin daha güvenli olmasını sağlayacaktır
Daha sonra make dep ve make clean komutlarını çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make dep
[root@server /root]# make clean
Bunlar bittikten sonra make zImage komutunu çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make zImage
Daha sonra modulleri desteklemek için make modules ve make modules_install komutlarını çalıştırınız.
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make modules
[root@server /root]# make modules_install
Yeni kerneliniz hazırdır, /usr/src/linux/arch/i386/boot/ dizini altındakı zImage
dosyasıdır yeni kerneliniz. Bunu /boot dizinine ve ya floppy'den boot ediyorsaniz floppy'ye kopyalayınız. Daha sonra /etc/lilo.conf dosyasındaki
image=/boot/vmlinuz-2x
satırını değiştiriniz ve vmlinuz-2x yerine /boot/ dizinine kopyaladığınız dosyanın
adını yazınız. /sbin/lilo komutunu çalıştırınız ve artık yeni kernel hazırdır. Makinenizi reboot ede bilirsiniz.
NOT: Daha fazla bilgi için /usr/src/linux/ dizini altındakı README dosyasına bakabilirsiniz.
Update'lerin Geçilmesi
Update'ler kernel'in güncellenmesinden daha önemlidir. Çünki her update çok önemli bir açığı kapatır. İlk yapmanız gereken iş updatelerin indirilmesidir. Bunun için
https://tik.lat/N5OEy adresine gitmeniz lazım. Bu sayfadan size gereken tüm update'lerin rpm paketlerini indiriniz. Bir paketin size gerekip-gerekmediğini oğrenmek için rpm -q komutunu paket adını parametre olarak verip çalıştırmanız lazım. Örneğin emacs paketinin sizde var olup-olmadığını oğrenmek istiyorsanız aşağıdaki komutu çalıştırınız.
[root@server /root]# rpm -q emacs
Eğer çıktı aşağıdaki gibiyse bu paket sizde var ve bunun update'ini indirmeniz lazım.
[root@server /root]# rpm -q emacs
emacs-20.5-7
[root@server /root]#
Çıktı bu şekilde değilde aşağıdaki gibiyse bu paket sizde zaten yok ve olmayan bir paketin update'ini indirmenize gerek yok
[root@server /root]# rpm -q x
package x is not installed
[root@server /root]#
Update'leri indirdikten sonra teker-teker geçilmesi lazım. Örnek paketin adı
package-x.y.rpm ise bu paketin update'ini geçmek için update'lerin oldugu dizine geçerek aşağıdakı komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# rpm -Uvh package-x.y.rpm
Bu komutu indirdiğiniz tüm paketler için çalıştırdıktan sonra iş bitmiştir.
Sisteminiz artık günceldir.
Genel güvenlik
Sisteminizin saldırılardan etkilenmesini istemiyorsanız, sisteminize erişimi minimuma indirmeli ve dışarıya sisteminiz hakkında minimum bilgi vermelisiniz. Sisteme minimum erişim saldırganın sisteme girişini elgelleyeceği gibi, sistem hakkında minimum bilgi vermek de saldırganın sisteminiz hakkında bilgi toplamasını engelleyecek ve işini zorlaştıracaktır. Basit bir finger komutu sisteminiz hakkında saldırgana az denemeyecek kadar bilgi veriyor. Bu bölümde sisteminizin maksimum şekilde güvenli olması için yapmanız gerekenler madde-madde ele alınmıştır.
a) Password
Sisteminiz çok kullanıcılı bir sistem ise, kullanıcıları kompleks ve uzun şifreler seçmeye zorlayın. Genelde , kırılamayacak şifre yoktur, fakat şifreler uzun ve kopleksse bu saldırganın işini zorlaştırır ve hatta belki çok zamanını aldığı için sisteminizi kırmaktan vazgeçirebilir de. Şifreleri kompleks ve uzun tutmak için ilk yapmaniz gereken şey kullanıcıları bu konuda uyarmak , daha sonra da sistemde bir takım önlemler almaktır.
İlk olarak /etc/login.defs dosyasını herhangi bir editörde açarak PASS_MIN_LEN satırının sonundakı sayıyı (default olarak 5'tir) 8 yapınız.
Daha sonra ise /etc/pam.d/login
dosyasını yine bir editörde açarak auth ve account kelimeleriyle başlayan satırlardan sonra aşağıdaki satırı ekleyiniz
password required /lib/security/pam_cracklib.so
Bu satır , kullanıcıyı şifre seçerken kompleks şifreler seçmeye zorlayacaktır.
NOT: Pam , sistem güvenliyini artırmak için önemli bir araçtır. Daha fazla bilgi almak
için /usr/doc/pam-xx/ dizinine göz ata bilirsiniz.
b) /etc/exports dosyası
Bu dosya sisteminizdeki hangi dizinleri ortak kullanıma açtığınızı gösterir. NFS
kullanmıyorsanız bu dosyanın içinin boş olmasına dikkat edin. Dosyanın attribute'unu da değiştirerek immutable (değişmez) yapınız.
[root@server /root]# chattr +i /etc/exports
c) /etc/inetd.conf dosyası
Bu dosya sisteminizin dışarıya hangi hizmetleri verdiğinizi gösteren bir dosyadır. Dosya hizmet adlarıyla başlayan satırlardan oluşur. Satırın başında # işareti varsa bu satır comment'lenmiştir ve bu hizmet artık verilmemekktedir, direk hizmet programı adıyla başlıyorsa bu hizmet halen verilmektedir. Örneğin, aşağıdaki /etc/inetd.conf dosyasından götürülmüş satırlar bu sistemde ftp hizmetinin verildigini, telnet hizmetinin ise verilmediğini gösterir.
ftp stream tcp nowait root /usr/sbin/tcpd in.ftpd -l -a
#telnet stream tcp nowait root /usr/sbin/tcpd in.telnetd
İlk olarak bu dosyanın modunu sadece root tarafından okunup-yazıla bilinecek şekilde değiştiriniz, başka kullanıcıların bu dosyayı görmeleri sistem hakkında gerektiğinden fazla bilgi almalarına neden olur.
[root@server /root]# chmod 600 /etc/inetd.conf
Daha sonra ise attribute'unu değiştirerek immutable yapınız.
[root@server /root]# chattr +i /etc/inetd.conf
Daha sonra sisteminizin vermesini istemediginiz hizmet progamlarını tespit ederek bu programın adıyla başlayan satırın başına # koyup bu satırı comment'leyerek hizmet programını kaldırınız. Örneğin sisteminizin artık finger'lere cevap vermesini istemiyorsanız önceden
finger stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.fingerd
şeklinde olan satırı değiştirerek aşağıdakı şekle getiriniz
#finger stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.fingerd
Sisteminiz temel görevleri arasında olmayan tüm hizmetleri kesinlike kaldırmanız lazım. inetd.conf dosyası ile işiniz bittikten sonra yaptığınız değişikliklerin aktif olması için aşağıdaki komutu çalıştırınız
[root@server /root]# killall -HUP inetd
d) /etc/hosts.allow ve /etc/hosts.deny dosyalari
Makinenize erişimi kısıtlamalısınız. Bunun için /etc/hosts.deny dosyasına aşağıdakı satırı ekleyiniz
ALL: ALL@ALL, PARANOID
Bu satır makinenize herhangi bir şekilde erişimi yasaklayacaktır. Tabii ki , bazi
kullanıcılara bazı programları kullanmaları için izin vermeniz gereke bilir. Bu izinleri ise /etc/hosts.allow dosyası vasıtasıyla veriyorsunuz. Örnegin , makinenize 192.168.1.1 adresinden telnet çekile bilmesini istiyorsanız, /etc/hosts.allow dosyasına aşağıdaki satırı eklemeniz lazim:
in.telnetd: 192.168.1.1 myhost.mydomain.
myhost.mydomain 192.168.1.1 IP adresli makinenin domain name'idir.
e)/etc/aliases dosyasi
Saldırgan bu dosyayı kullanarak sisteminizde root hakkına sahip ola bilir. Bundan dolayı bu dosyayı açarak bin, daemon ve nobody kelimeleri ile baslayan satırlar hariç tüm satırları ,satır başına # koyarak comment'leyiniz.
f) Sisteminizin ping'e cevap vermesini yasaklayınız
Ping, TCP/IP protokollarındaki zayıflıklardan dolayı saldırganlar tarafından sıkça
kullanılan bir programdır. Sisteminize ping çekilmesini yasaklarsanız, önemli bir açığı kapatmış olursunuz. Ayrıca sisteminize ping çekemeyen saldırgan sisteminiz hakkında daha az bilgi alır ve hatta belki sisteminizin şu an ayakta olup olmadığından bile haberi olmaz. Sisteminize ping çekilmesini yasaklamak için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# echo 1 > /proc/sys/net/ipv4/icmp_echo_ignore_all
Bunun sistemi reboot ettikten sonra da aktıf olmasını istiyorsaniz yukarıdaki satırı
/etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
g) Issue dosyası
Sisteminiz telnet hizmeti veriyorsa, /etc/inetd.conf dosyasındakı telnet kelimesi ile başlayan satırı aşağıdaki gibi değiştiriniz
telnet stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.telnetd -h
Daha sonra "killall -HUP inetd" komutu ile inetd'yi değerleri tekrar okumaya mecbur ediniz. /etc/inetd.conf dosyasını bu şekilde değiştirmeniz makinenize telnet çekildiginde ekrana gelen issue dosyasının içeriğinin görüntülenmemesini sağlıyacaktır. Bu ise sisteminiz hakkında dışarıya daha az bilgi verecek. Örneğin saldırgan kernel versiyonunuzu bilemiyecek ve hangi crack programını kullanması gerektiğine karar vermekte zorlanacaktır.
h) /etc/host.conf dosyasi
Bu dosyayı açarak order kelimesi ile başlayan satırı değiştirerek şu şekle getiriniz :
"order bind, hosts".
Bu makinenizi Adres sorgulamasını ilk olarak DNS'den yapmasına zorlayacaktir. Daha sonra dosyaya şu satırı ekleyiniz. " nospoof on" .Bu satır da makinenizi IP address spoofing'e karşı dikkatli olmaya zorlayacaktır.
i) Source routing
IP Source routing saldirganların sistemi kırmak için kullandıkları başka bir yöntemdir.
Bunu yasaklamak için aşağıdaki komutu çalıstırmanız gerekmektedir.
[root@server /root]# for f in /proc/sys/net/ipv4/conf/*/accept_source_route;do
echo 0> $f
done
Çalıştırdığınız komutun makine reboot edildikten sonra aktif olmasını istiyorsanız
yukarıdaki komutu /etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
j) SYN Cookie'ler.
"SYN attack" DoS'a (Denial Of Service) neden ola bilecek önemli bir saldırı çesididir.
Denial Of Service saldırıları sistemdeki tüm kaynakların tükenmesine yol açarak sizi makineyi reboot etmeye zorlar.Bu saldırıya karşı koymak istiyorsanız aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım
[root@server /root]# echo 1 > /proc/sys/net/ipv4/tcp_syncookies
Komutun sistem reboot edildikten sonra da aktif olmasını istiyorsanız yukarıdaki komutu
/etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
k) /etc/services dosyası
Bu dosya sistemdeki hizmet programlarının port numaralarını belirler Bu dosyanin kimse tarafından değiştirile ve görüle bilmemesi için aşağıdaki komutları çalıştırarak attribute'unu ve modunu değiştiriniz Saldırgan bu dosyaya yaza bilmesi halinde portları kafasına göre kullanıma açar, ve başka bir zaman geri döne bilmek için backdoor bırakabilir.
[root@server /root]# chattr +i /etc/services
[root@server /root]# chmod 600 /etc/services
l) /etc/securetty dosyasi
Bu dosyanın var olması sisteminize root olarak telnet çekilememsini saglar. Dosyayı açarak içine makineye root olarak login olma hakkı tanıdığınız terminallerin adını yazabilirsiniz. Örneğin , makineye sadece birinci terminalden root olarak login olunabilmesini istiyorsaniz dosyaya "tty1" satırını ekleyiniz, birinci ve ikince terminallerden login olunmasını istiyorsanız "tty1" ve "tty2" satırlarını ekleyiniz.
m) gereksiz hesaplar
Sisteminizde default olarak gelen , fakat hiç bir şekilde kullanmadığınız hesaplar vardır.
Örneğin gopher , uucp genelde kullanılmayan hesaplar. /etc/passwd dosyasına bakın ve uid'si 500'ün altında olan tüm kullanıcıları teker-teker gözden geçiriniz. Bunu kullanmıyorum, dediğiniz tüm hesapları kaldırınız. Çünki bu hesaplar herbiri saldırganın sisteminize girmesi için birer kapıdır. Bir kullanıcı hesabını kaldırmak için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# userdel gopher
Bu komut gopher kullanıcısını sisteminizden kaldırır.
n) su izni
Kimsenin su yapmasına izin vermemeniz lazım. Bunu yaparsanız, birisi bir şekilde root şifresini öğrendiyse bile ,root olarak telnet çekemeyeceği (bak. madde l. ) ve su izni olmadığı için sisteminizde root hakkı kazanamayacaktır. Kullanıcıların su yapmasını engellemek için aşağıdaki satırları /etc/pam.d/su dosyasına eklemeniz lazım.
auth sufficient /lib/security/pam_rootok.so debug
auth required /lib/security/pam_wheel.so group=wheel
Bundan sonra su yapa bilmesini istediğiniz kullanıcı adlarını /etc/group dosyası içine wheel'le başlayan satırın sonuna virgülle ayırarak ekleye bilirsiniz.
o) /etc/limit.conf
Dos(Denial Of Service)'lerle karşı-karşıya kalmak istemiyorsanız bu dosyaya aşağıdaki satırları eklemeniz lazım
* hard rss 5000
* hard nproc 20
Birinci satır bir kullanıcının maksimum 5 M RAM kullana bileceğini, ikinci satır ise bir kullanıcının sistemde maksimum 20 proses çalıştıra bileceğini belirtir. Tabii ki, bu sayıları kullanmak zorunda değilsiniz ve bunları değiştirip istediğiniz değerleri yazabilirsiniz.
p) Derleyiciler ve rpm.
Sisteminizde Derleyicinin bulunması (gcc, cc) sisteminize sızmış saldırgana sisteminizde kaynak kodunu derleyerek çalıştırmasına izin verir.Bunu önlemek için derleyicileri (kullanmıyorsanız) kaldırınız. Ayni şey rpm komutu için de geçerlidir, sisteme sızmış bir saldırgan rpm komutunu kullanarak istediği programı sisteminize yükleyebilir.
Fakat rpm derleyiciler gibi degil. Derleyiciyi uninstall ettikten sonra tekrar install edebilirsiniz. Rpm için ise aynı şey geçerli değil.Yapmanız gereken şey rpm komutunu /bin/ dizininde saldırganin düşünemeyeceği bir yere kopyalamaktır. Hatta en saglami rpm'i bir floppy'ye kopyalamaktır.Gerektiği zaman rpm'i geri yerine kopyalayıp çalıştıra bilirsiniz.
q) history size
Sistemdeki su yapma yetkisine sahip (bak . madde n.) birisinin şifresini ele geçirmis saldırgan, bu kullanıcının history'sine bakar ve yanlışlıkla yazılmış bir şifre arar.
Saldırgana minimum imkan tanımak için history uzunluğunu mümkün olduğu kadar kısa tutunuz, örnegin 20 olsun. Bunu yapmak için /etc/profile dosyasında HISTSIZE ve HISTFILESIZE satırlarını değiştirerek bu kelimelerden sonraki sayıyı değiştirerek 20 yazmanız yeterli olacaktır.
r) /etc/lilo.conf
Makineniz herkesin girip-çıka bileceği bir mekanda ise aşağıdaki ayarları yapmanızde fayda vardir. Makine sadece siz ve güvendiğiniz insanların gire bildigi bir yerde ise bu maddeyi geçe bilirsiniz. /etc/lilo.conf dosyasını açınız ve aşağıdaki satırları ekleyiniz
timeout=00
restricted
password="your_password"
timeout satırı makine açılırken LILO'nun beklememesini sağlar ki bu da LILO'ya parametre verilmesini engeller. restricted satırı makinenin single modda açılması için şifre verilmesi gerektiğini belirtir. Şifreyi ise siz veriyorsunuz. (password satırının önüne yazarak). Bunları yaptıktan sonra şifrenizin gözükmemesi için aşağıdaki komutu çalıştırarak /etc/lilo.conf dosyasının izinlerini değiştirmeniz lazım
[root@server /root]# chmod 600 /etc/lilo.conf
s) log'lar
Sisteminizin herhangi bir şekilde kırılması durumunda , saldırı hakkında bilgi alabileceginiz tek kaynak log'lardır. Bundan dolayı, sisteminizi kırmış olan bir saldırgan ,işi bittikten sonra log dosyalarını siler ve saldırı hakkında herhangi bir bilgi alamazsınız. Bunu önlemek için log dosyalarının saldırıyı yapan şahsın ulaşamayacağı bir yerde kopyalarının tutulması gerekir. En sağlıklı yöntem log'ların print edilmesidir.
Bunun için /etc/syslog.conf dosyasının sonuna aşağıdaki satırı eklemeniz lazım.
authpriv.* ; mail.*;local7.*;auth.*;daemon.info /dev/lp0
Fakat bu yontemin birtakım dezantajları var, makinenizde printer tanıtılmamış ola bilir, her log'un çıktısını almak fazla masraflı ve karışık ola bilir.Bundan dolayı en iyi yöntem log'ların başka bir makineye kopyalanmasıdır. Log'ları kopyalacağınız örnek makinenin adı logserver olsun.Bu durumda sizin makinenizin /etc/syslog.conf dosyasının sonuna şu satırı eklemeniz lazım.
authpriv.* ; mail.*;local7.*;auth.*;daemon.info @logserver
logserver makinesinde ise /etc/rc.d/init.d/syslog scriptindeki
"daemon syslogd -m 0 " satırını "daemon syslogd -r -m 0" olarak değiştirmeniz ve değişikliği kaydettikten sonra her iki makinede aşağıdaki komutu çalıştırarak syslog programını restart etmeniz lazım
[root@server /root]# /etc/rc.d/init.d/syslog restart
t) /etc/rc.d/init.d dizini
Bu dizinin altında programları çalıştıran scriptler yer almaktadır. Bu dizin altindakı tüm dosyaların izinlerini aşağıdaki komutla değiştiriniz
[root@server /root]# chmod 700 /etc/rc.d/init.d/*
NOT: Genel olarak kullanıcılara mutlaka görmeleri gereken dosyalar ve dizinler hariç , hiç bir dosya ve dizine yazma ve okuma izni vermemeye çalışın.
u) suid bitli dosyalar
Bu tür dosyalar çalışma esnasında , işlemlerini devam ettirmek için root hakkı kazanırlar.
Örneğin kullanıcı passwd komutunu çalıştırarak şifresini değiştirirken, passwd programı /etc/passwd dosyasına yazmak için root hakkı kazanır. Saldıgran bu tür programları farklı şekilde kullanarak sisteminize zarar vere bilir. Bundan dolayı sistemdeki tüm suid bitli dosyaların bulunup, bunlardan kullanıcıların kullanmak zorunda olmadıklarını tespit edilerek suid bitinin kaldırılması lazım.Sistemdeki suid bitli dosyalar aşağıdaki komut kullanılarak buluna bilir:
[root@serveer /root]# find / -type f \( -perm -04000 -o -perm -02000
\) \-exec ls -l {} \;
Çıktının aşağıdaki gibi olmasi lazım.
-rwsr-xr-x 1 root root 34565 sep 22 23:35 /usr/bin/chage
Buna benzer 20-30 civarında satır çıka bilir. En sağdaki /usr/bin/chage adını ve yerini gösterir. Sağdaki satıra bakın ve hangi dosyaların kullanıcı tarafından çalıştırılmaması gerektiğine karar verin. Daha sonra "chmod a-s dosya_adi" komutu ile bu dosyanın suid bitini kaldırınız.Örnegin kullanıcının /usr/sbin/traceroute ve /bin/ping kullanmasına gerek yok. O zaman aşağıdaki komutları çalıstırmanız lazım
[root@server /root]# chmod a-s /usr/sbin/traceroute
[root@server /root]# chmod a-s /bin/ping
v) Gizli dosyalar
Sisteminize crack programları ve ya passwd dosyaları getirmiş olan bir kullanıcı bu program ve dosyaların bulunamaması için onları gizli olarak tutar.Ve verdiği isimlerin dikkat çekici olmamasına dikkat eder. Örneğin bir crack programını ".. " adı ile tutar ve bu size sıradan bir şeymiş gibi gelir. Bundan dolayı sistemdeki gizli dosyaları sürekli inceliyor olmanız lazım. Sistemdeki gizli dosyaları görmek için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım.
[root@server /root]# find / -name ".*"
Bu komut noktayla başlayan (gizli ) dosyaları bulur ve siz de size normal gözükmeyen dosyaları inceleye bilirsiniz.
w) Herkes Tarafından Yazılabilen Dosya ve Dizinler
Sisteminizi sürekli tarayarak sizin yazma izni verdiginiz dosya ve dizinler hariç hiç bir dosya veya dizinin herkes tarafından yazılabilir olmamasına dikkat etmeniz lazim. Sisteminizi kırmayı başarmış olan bir saldırgan sisteme tekrar geri döne bilmek bu tür dosyaları ve dizinleri backdoor olarak bırakmış ola bilir. Bu tür dosya ve dizinleri bulmak için aşağıdaki komutu çalıştırınız.
[root@server /root]# find / -type f \( -perm -2 -o -perm -20 \) -exec ls -lg {} \;
a)Sistemi güvenilir yapmak için gereken güncellemeler
Bu bölümda kernelin yeni versiyonlarının ve update'lerin ne işe yaradıkları ve nasıl yüklenecekleri anlatılmıştır.
b)Gereksiz programların, portların, servislerin kaldırılması
Bu bölümde portların , gereksiz servislerin neden tehlikeli olabilecegi ve nasıl kaldırılacağı anlatılmıştır.
Güncelleme
Bu bölümde RedHat Linux için güncellemenin nasıl yapılacağı anlatılmıştır.
RedHat
Linux'un her versiyonunun bir sürü update'i ve kernelinin de sürekli yeni versiyonları çıkar. Bunların çıkmasının nedeni, Bir önceki versiyondaki açıkları kapatmak, sistemi daha güvenli ve saglıklı yapmaktır. Bunların sürekli takip edilmesi ve sistemin güncel tutulması gerekmektedir. Bunları yapmazsanız sisteminizde çoğu Linux kullanıcısı tarafından bilinen açıklar kapatılmamış olur ve bu da sisteminize yapılabilecek saldırıların daha fazla zarar vermesine yol açar. Sistemin güncellenmesini iki alt başlık altında inceleyeceğiz.
a) Kernelin yeni versiyonunun indirilmesi ve derlenmesi.
b) Update'lerin geçilmesi.
Kernelin Yeni Versiyonun Indirilmesi Ve Derlenmesi
NOT: Kernelin derlenmesi fazla zor değil. Fakat daha önce hiç derlemediyseniz, dikkatli olmanızda ve daha önce bu işi yapmış olan birisini yanınızda bulundurmanızda fayda vardır.
İlk yapmanız gereken iş kernelin en son versiyonunun indirilmesidir.
https://tik.lat/xMDzS sayfasına gidiniz ve kernelin en son stable versiyonunu /tmp dizinine indiriniz.
Daha sonra https://tik.lat/Nf25v /linux/ adresinden indirdiginiz
kernelle ayni versiyonda olan patch'i indiriniz. Daha sonra asagidaki komutlari sırası ile çalıştırınız.
[root@server /root]# cp /tmp/linux-2.x.tar.gz /usr/src
[root@server /root]# cp /tmp/patch-2x.gz /usr/src
[root@server /root]# cd /usr/src
[root@server /root]# gzip -cd linux-2.x.tar.gz | tar xvf -
[root@server /root]# gzip -cd path-2x.gz | patch -p0
Yukarıdaki komutlar vasıtası ile indirdiğiniz paketler /usr/src dizinine kopyalanır,
açılır ve kernel'e patch uyğulanir.
Bunları yaptıktan sonra aşağıdaki komutları da çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make mrproper
Sıra kernelin configurasyonunu belirlemektedir. Bunun için make config komutunu çalıştırmanız lazım.
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make config
make config komutuna alternatif olarak make menuconfig ve make xconfg komutlarını da çalıştıra bilirsiniz. make xconfig komtunu çalıştıra bilmeniz için startx'de olmaniz lazim. make config komutunu çalıştırdıktan sonra karşınıza bir sürü soru çıkacak. Kernelin neyi destekleyip, neyi desteklememesi gerektiğini burdan belirlemeniz lazim. Sorulara cevap verirken size gerekmeyen hiç bir pakete "Y" dememeye dikkat edin. Bu hem sizin kernel'in boyutunu küçültücektir, (Böylece kernel daha hızlı çalışacak ve daha az RAM kullanacaktır), hem de sisteminizin daha güvenli olmasını sağlayacaktır
Daha sonra make dep ve make clean komutlarını çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make dep
[root@server /root]# make clean
Bunlar bittikten sonra make zImage komutunu çalıştırınız
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make zImage
Daha sonra modulleri desteklemek için make modules ve make modules_install komutlarını çalıştırınız.
[root@server /root]# cd /usr/src/linux-2x
[root@server /root]# make modules
[root@server /root]# make modules_install
Yeni kerneliniz hazırdır, /usr/src/linux/arch/i386/boot/ dizini altındakı zImage
dosyasıdır yeni kerneliniz. Bunu /boot dizinine ve ya floppy'den boot ediyorsaniz floppy'ye kopyalayınız. Daha sonra /etc/lilo.conf dosyasındaki
image=/boot/vmlinuz-2x
satırını değiştiriniz ve vmlinuz-2x yerine /boot/ dizinine kopyaladığınız dosyanın
adını yazınız. /sbin/lilo komutunu çalıştırınız ve artık yeni kernel hazırdır. Makinenizi reboot ede bilirsiniz.
NOT: Daha fazla bilgi için /usr/src/linux/ dizini altındakı README dosyasına bakabilirsiniz.
Update'lerin Geçilmesi
Update'ler kernel'in güncellenmesinden daha önemlidir. Çünki her update çok önemli bir açığı kapatır. İlk yapmanız gereken iş updatelerin indirilmesidir. Bunun için
https://tik.lat/N5OEy adresine gitmeniz lazım. Bu sayfadan size gereken tüm update'lerin rpm paketlerini indiriniz. Bir paketin size gerekip-gerekmediğini oğrenmek için rpm -q komutunu paket adını parametre olarak verip çalıştırmanız lazım. Örneğin emacs paketinin sizde var olup-olmadığını oğrenmek istiyorsanız aşağıdaki komutu çalıştırınız.
[root@server /root]# rpm -q emacs
Eğer çıktı aşağıdaki gibiyse bu paket sizde var ve bunun update'ini indirmeniz lazım.
[root@server /root]# rpm -q emacs
emacs-20.5-7
[root@server /root]#
Çıktı bu şekilde değilde aşağıdaki gibiyse bu paket sizde zaten yok ve olmayan bir paketin update'ini indirmenize gerek yok
[root@server /root]# rpm -q x
package x is not installed
[root@server /root]#
Update'leri indirdikten sonra teker-teker geçilmesi lazım. Örnek paketin adı
package-x.y.rpm ise bu paketin update'ini geçmek için update'lerin oldugu dizine geçerek aşağıdakı komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# rpm -Uvh package-x.y.rpm
Bu komutu indirdiğiniz tüm paketler için çalıştırdıktan sonra iş bitmiştir.
Sisteminiz artık günceldir.
Genel güvenlik
Sisteminizin saldırılardan etkilenmesini istemiyorsanız, sisteminize erişimi minimuma indirmeli ve dışarıya sisteminiz hakkında minimum bilgi vermelisiniz. Sisteme minimum erişim saldırganın sisteme girişini elgelleyeceği gibi, sistem hakkında minimum bilgi vermek de saldırganın sisteminiz hakkında bilgi toplamasını engelleyecek ve işini zorlaştıracaktır. Basit bir finger komutu sisteminiz hakkında saldırgana az denemeyecek kadar bilgi veriyor. Bu bölümde sisteminizin maksimum şekilde güvenli olması için yapmanız gerekenler madde-madde ele alınmıştır.
a) Password
Sisteminiz çok kullanıcılı bir sistem ise, kullanıcıları kompleks ve uzun şifreler seçmeye zorlayın. Genelde , kırılamayacak şifre yoktur, fakat şifreler uzun ve kopleksse bu saldırganın işini zorlaştırır ve hatta belki çok zamanını aldığı için sisteminizi kırmaktan vazgeçirebilir de. Şifreleri kompleks ve uzun tutmak için ilk yapmaniz gereken şey kullanıcıları bu konuda uyarmak , daha sonra da sistemde bir takım önlemler almaktır.
İlk olarak /etc/login.defs dosyasını herhangi bir editörde açarak PASS_MIN_LEN satırının sonundakı sayıyı (default olarak 5'tir) 8 yapınız.
Daha sonra ise /etc/pam.d/login
dosyasını yine bir editörde açarak auth ve account kelimeleriyle başlayan satırlardan sonra aşağıdaki satırı ekleyiniz
password required /lib/security/pam_cracklib.so
Bu satır , kullanıcıyı şifre seçerken kompleks şifreler seçmeye zorlayacaktır.
NOT: Pam , sistem güvenliyini artırmak için önemli bir araçtır. Daha fazla bilgi almak
için /usr/doc/pam-xx/ dizinine göz ata bilirsiniz.
b) /etc/exports dosyası
Bu dosya sisteminizdeki hangi dizinleri ortak kullanıma açtığınızı gösterir. NFS
kullanmıyorsanız bu dosyanın içinin boş olmasına dikkat edin. Dosyanın attribute'unu da değiştirerek immutable (değişmez) yapınız.
[root@server /root]# chattr +i /etc/exports
c) /etc/inetd.conf dosyası
Bu dosya sisteminizin dışarıya hangi hizmetleri verdiğinizi gösteren bir dosyadır. Dosya hizmet adlarıyla başlayan satırlardan oluşur. Satırın başında # işareti varsa bu satır comment'lenmiştir ve bu hizmet artık verilmemekktedir, direk hizmet programı adıyla başlıyorsa bu hizmet halen verilmektedir. Örneğin, aşağıdaki /etc/inetd.conf dosyasından götürülmüş satırlar bu sistemde ftp hizmetinin verildigini, telnet hizmetinin ise verilmediğini gösterir.
ftp stream tcp nowait root /usr/sbin/tcpd in.ftpd -l -a
#telnet stream tcp nowait root /usr/sbin/tcpd in.telnetd
İlk olarak bu dosyanın modunu sadece root tarafından okunup-yazıla bilinecek şekilde değiştiriniz, başka kullanıcıların bu dosyayı görmeleri sistem hakkında gerektiğinden fazla bilgi almalarına neden olur.
[root@server /root]# chmod 600 /etc/inetd.conf
Daha sonra ise attribute'unu değiştirerek immutable yapınız.
[root@server /root]# chattr +i /etc/inetd.conf
Daha sonra sisteminizin vermesini istemediginiz hizmet progamlarını tespit ederek bu programın adıyla başlayan satırın başına # koyup bu satırı comment'leyerek hizmet programını kaldırınız. Örneğin sisteminizin artık finger'lere cevap vermesini istemiyorsanız önceden
finger stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.fingerd
şeklinde olan satırı değiştirerek aşağıdakı şekle getiriniz
#finger stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.fingerd
Sisteminiz temel görevleri arasında olmayan tüm hizmetleri kesinlike kaldırmanız lazım. inetd.conf dosyası ile işiniz bittikten sonra yaptığınız değişikliklerin aktif olması için aşağıdaki komutu çalıştırınız
[root@server /root]# killall -HUP inetd
d) /etc/hosts.allow ve /etc/hosts.deny dosyalari
Makinenize erişimi kısıtlamalısınız. Bunun için /etc/hosts.deny dosyasına aşağıdakı satırı ekleyiniz
ALL: ALL@ALL, PARANOID
Bu satır makinenize herhangi bir şekilde erişimi yasaklayacaktır. Tabii ki , bazi
kullanıcılara bazı programları kullanmaları için izin vermeniz gereke bilir. Bu izinleri ise /etc/hosts.allow dosyası vasıtasıyla veriyorsunuz. Örnegin , makinenize 192.168.1.1 adresinden telnet çekile bilmesini istiyorsanız, /etc/hosts.allow dosyasına aşağıdaki satırı eklemeniz lazim:
in.telnetd: 192.168.1.1 myhost.mydomain.
myhost.mydomain 192.168.1.1 IP adresli makinenin domain name'idir.
e)/etc/aliases dosyasi
Saldırgan bu dosyayı kullanarak sisteminizde root hakkına sahip ola bilir. Bundan dolayı bu dosyayı açarak bin, daemon ve nobody kelimeleri ile baslayan satırlar hariç tüm satırları ,satır başına # koyarak comment'leyiniz.
f) Sisteminizin ping'e cevap vermesini yasaklayınız
Ping, TCP/IP protokollarındaki zayıflıklardan dolayı saldırganlar tarafından sıkça
kullanılan bir programdır. Sisteminize ping çekilmesini yasaklarsanız, önemli bir açığı kapatmış olursunuz. Ayrıca sisteminize ping çekemeyen saldırgan sisteminiz hakkında daha az bilgi alır ve hatta belki sisteminizin şu an ayakta olup olmadığından bile haberi olmaz. Sisteminize ping çekilmesini yasaklamak için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# echo 1 > /proc/sys/net/ipv4/icmp_echo_ignore_all
Bunun sistemi reboot ettikten sonra da aktıf olmasını istiyorsaniz yukarıdaki satırı
/etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
g) Issue dosyası
Sisteminiz telnet hizmeti veriyorsa, /etc/inetd.conf dosyasındakı telnet kelimesi ile başlayan satırı aşağıdaki gibi değiştiriniz
telnet stream nowait root /usr/sbin/tcpd in.telnetd -h
Daha sonra "killall -HUP inetd" komutu ile inetd'yi değerleri tekrar okumaya mecbur ediniz. /etc/inetd.conf dosyasını bu şekilde değiştirmeniz makinenize telnet çekildiginde ekrana gelen issue dosyasının içeriğinin görüntülenmemesini sağlıyacaktır. Bu ise sisteminiz hakkında dışarıya daha az bilgi verecek. Örneğin saldırgan kernel versiyonunuzu bilemiyecek ve hangi crack programını kullanması gerektiğine karar vermekte zorlanacaktır.
h) /etc/host.conf dosyasi
Bu dosyayı açarak order kelimesi ile başlayan satırı değiştirerek şu şekle getiriniz :
"order bind, hosts".
Bu makinenizi Adres sorgulamasını ilk olarak DNS'den yapmasına zorlayacaktir. Daha sonra dosyaya şu satırı ekleyiniz. " nospoof on" .Bu satır da makinenizi IP address spoofing'e karşı dikkatli olmaya zorlayacaktır.
i) Source routing
IP Source routing saldirganların sistemi kırmak için kullandıkları başka bir yöntemdir.
Bunu yasaklamak için aşağıdaki komutu çalıstırmanız gerekmektedir.
[root@server /root]# for f in /proc/sys/net/ipv4/conf/*/accept_source_route;do
echo 0> $f
done
Çalıştırdığınız komutun makine reboot edildikten sonra aktif olmasını istiyorsanız
yukarıdaki komutu /etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
j) SYN Cookie'ler.
"SYN attack" DoS'a (Denial Of Service) neden ola bilecek önemli bir saldırı çesididir.
Denial Of Service saldırıları sistemdeki tüm kaynakların tükenmesine yol açarak sizi makineyi reboot etmeye zorlar.Bu saldırıya karşı koymak istiyorsanız aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım
[root@server /root]# echo 1 > /proc/sys/net/ipv4/tcp_syncookies
Komutun sistem reboot edildikten sonra da aktif olmasını istiyorsanız yukarıdaki komutu
/etc/rc.d/rc.local dosyasına da eklemeniz lazım.
k) /etc/services dosyası
Bu dosya sistemdeki hizmet programlarının port numaralarını belirler Bu dosyanin kimse tarafından değiştirile ve görüle bilmemesi için aşağıdaki komutları çalıştırarak attribute'unu ve modunu değiştiriniz Saldırgan bu dosyaya yaza bilmesi halinde portları kafasına göre kullanıma açar, ve başka bir zaman geri döne bilmek için backdoor bırakabilir.
[root@server /root]# chattr +i /etc/services
[root@server /root]# chmod 600 /etc/services
l) /etc/securetty dosyasi
Bu dosyanın var olması sisteminize root olarak telnet çekilememsini saglar. Dosyayı açarak içine makineye root olarak login olma hakkı tanıdığınız terminallerin adını yazabilirsiniz. Örneğin , makineye sadece birinci terminalden root olarak login olunabilmesini istiyorsaniz dosyaya "tty1" satırını ekleyiniz, birinci ve ikince terminallerden login olunmasını istiyorsanız "tty1" ve "tty2" satırlarını ekleyiniz.
m) gereksiz hesaplar
Sisteminizde default olarak gelen , fakat hiç bir şekilde kullanmadığınız hesaplar vardır.
Örneğin gopher , uucp genelde kullanılmayan hesaplar. /etc/passwd dosyasına bakın ve uid'si 500'ün altında olan tüm kullanıcıları teker-teker gözden geçiriniz. Bunu kullanmıyorum, dediğiniz tüm hesapları kaldırınız. Çünki bu hesaplar herbiri saldırganın sisteminize girmesi için birer kapıdır. Bir kullanıcı hesabını kaldırmak için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım:
[root@server /root]# userdel gopher
Bu komut gopher kullanıcısını sisteminizden kaldırır.
n) su izni
Kimsenin su yapmasına izin vermemeniz lazım. Bunu yaparsanız, birisi bir şekilde root şifresini öğrendiyse bile ,root olarak telnet çekemeyeceği (bak. madde l. ) ve su izni olmadığı için sisteminizde root hakkı kazanamayacaktır. Kullanıcıların su yapmasını engellemek için aşağıdaki satırları /etc/pam.d/su dosyasına eklemeniz lazım.
auth sufficient /lib/security/pam_rootok.so debug
auth required /lib/security/pam_wheel.so group=wheel
Bundan sonra su yapa bilmesini istediğiniz kullanıcı adlarını /etc/group dosyası içine wheel'le başlayan satırın sonuna virgülle ayırarak ekleye bilirsiniz.
o) /etc/limit.conf
Dos(Denial Of Service)'lerle karşı-karşıya kalmak istemiyorsanız bu dosyaya aşağıdaki satırları eklemeniz lazım
* hard rss 5000
* hard nproc 20
Birinci satır bir kullanıcının maksimum 5 M RAM kullana bileceğini, ikinci satır ise bir kullanıcının sistemde maksimum 20 proses çalıştıra bileceğini belirtir. Tabii ki, bu sayıları kullanmak zorunda değilsiniz ve bunları değiştirip istediğiniz değerleri yazabilirsiniz.
p) Derleyiciler ve rpm.
Sisteminizde Derleyicinin bulunması (gcc, cc) sisteminize sızmış saldırgana sisteminizde kaynak kodunu derleyerek çalıştırmasına izin verir.Bunu önlemek için derleyicileri (kullanmıyorsanız) kaldırınız. Ayni şey rpm komutu için de geçerlidir, sisteme sızmış bir saldırgan rpm komutunu kullanarak istediği programı sisteminize yükleyebilir.
Fakat rpm derleyiciler gibi degil. Derleyiciyi uninstall ettikten sonra tekrar install edebilirsiniz. Rpm için ise aynı şey geçerli değil.Yapmanız gereken şey rpm komutunu /bin/ dizininde saldırganin düşünemeyeceği bir yere kopyalamaktır. Hatta en saglami rpm'i bir floppy'ye kopyalamaktır.Gerektiği zaman rpm'i geri yerine kopyalayıp çalıştıra bilirsiniz.
q) history size
Sistemdeki su yapma yetkisine sahip (bak . madde n.) birisinin şifresini ele geçirmis saldırgan, bu kullanıcının history'sine bakar ve yanlışlıkla yazılmış bir şifre arar.
Saldırgana minimum imkan tanımak için history uzunluğunu mümkün olduğu kadar kısa tutunuz, örnegin 20 olsun. Bunu yapmak için /etc/profile dosyasında HISTSIZE ve HISTFILESIZE satırlarını değiştirerek bu kelimelerden sonraki sayıyı değiştirerek 20 yazmanız yeterli olacaktır.
r) /etc/lilo.conf
Makineniz herkesin girip-çıka bileceği bir mekanda ise aşağıdaki ayarları yapmanızde fayda vardir. Makine sadece siz ve güvendiğiniz insanların gire bildigi bir yerde ise bu maddeyi geçe bilirsiniz. /etc/lilo.conf dosyasını açınız ve aşağıdaki satırları ekleyiniz
timeout=00
restricted
password="your_password"
timeout satırı makine açılırken LILO'nun beklememesini sağlar ki bu da LILO'ya parametre verilmesini engeller. restricted satırı makinenin single modda açılması için şifre verilmesi gerektiğini belirtir. Şifreyi ise siz veriyorsunuz. (password satırının önüne yazarak). Bunları yaptıktan sonra şifrenizin gözükmemesi için aşağıdaki komutu çalıştırarak /etc/lilo.conf dosyasının izinlerini değiştirmeniz lazım
[root@server /root]# chmod 600 /etc/lilo.conf
s) log'lar
Sisteminizin herhangi bir şekilde kırılması durumunda , saldırı hakkında bilgi alabileceginiz tek kaynak log'lardır. Bundan dolayı, sisteminizi kırmış olan bir saldırgan ,işi bittikten sonra log dosyalarını siler ve saldırı hakkında herhangi bir bilgi alamazsınız. Bunu önlemek için log dosyalarının saldırıyı yapan şahsın ulaşamayacağı bir yerde kopyalarının tutulması gerekir. En sağlıklı yöntem log'ların print edilmesidir.
Bunun için /etc/syslog.conf dosyasının sonuna aşağıdaki satırı eklemeniz lazım.
authpriv.* ; mail.*;local7.*;auth.*;daemon.info /dev/lp0
Fakat bu yontemin birtakım dezantajları var, makinenizde printer tanıtılmamış ola bilir, her log'un çıktısını almak fazla masraflı ve karışık ola bilir.Bundan dolayı en iyi yöntem log'ların başka bir makineye kopyalanmasıdır. Log'ları kopyalacağınız örnek makinenin adı logserver olsun.Bu durumda sizin makinenizin /etc/syslog.conf dosyasının sonuna şu satırı eklemeniz lazım.
authpriv.* ; mail.*;local7.*;auth.*;daemon.info @logserver
logserver makinesinde ise /etc/rc.d/init.d/syslog scriptindeki
"daemon syslogd -m 0 " satırını "daemon syslogd -r -m 0" olarak değiştirmeniz ve değişikliği kaydettikten sonra her iki makinede aşağıdaki komutu çalıştırarak syslog programını restart etmeniz lazım
[root@server /root]# /etc/rc.d/init.d/syslog restart
t) /etc/rc.d/init.d dizini
Bu dizinin altında programları çalıştıran scriptler yer almaktadır. Bu dizin altindakı tüm dosyaların izinlerini aşağıdaki komutla değiştiriniz
[root@server /root]# chmod 700 /etc/rc.d/init.d/*
NOT: Genel olarak kullanıcılara mutlaka görmeleri gereken dosyalar ve dizinler hariç , hiç bir dosya ve dizine yazma ve okuma izni vermemeye çalışın.
u) suid bitli dosyalar
Bu tür dosyalar çalışma esnasında , işlemlerini devam ettirmek için root hakkı kazanırlar.
Örneğin kullanıcı passwd komutunu çalıştırarak şifresini değiştirirken, passwd programı /etc/passwd dosyasına yazmak için root hakkı kazanır. Saldıgran bu tür programları farklı şekilde kullanarak sisteminize zarar vere bilir. Bundan dolayı sistemdeki tüm suid bitli dosyaların bulunup, bunlardan kullanıcıların kullanmak zorunda olmadıklarını tespit edilerek suid bitinin kaldırılması lazım.Sistemdeki suid bitli dosyalar aşağıdaki komut kullanılarak buluna bilir:
[root@serveer /root]# find / -type f \( -perm -04000 -o -perm -02000
\) \-exec ls -l {} \;
Çıktının aşağıdaki gibi olmasi lazım.
-rwsr-xr-x 1 root root 34565 sep 22 23:35 /usr/bin/chage
Buna benzer 20-30 civarında satır çıka bilir. En sağdaki /usr/bin/chage adını ve yerini gösterir. Sağdaki satıra bakın ve hangi dosyaların kullanıcı tarafından çalıştırılmaması gerektiğine karar verin. Daha sonra "chmod a-s dosya_adi" komutu ile bu dosyanın suid bitini kaldırınız.Örnegin kullanıcının /usr/sbin/traceroute ve /bin/ping kullanmasına gerek yok. O zaman aşağıdaki komutları çalıstırmanız lazım
[root@server /root]# chmod a-s /usr/sbin/traceroute
[root@server /root]# chmod a-s /bin/ping
v) Gizli dosyalar
Sisteminize crack programları ve ya passwd dosyaları getirmiş olan bir kullanıcı bu program ve dosyaların bulunamaması için onları gizli olarak tutar.Ve verdiği isimlerin dikkat çekici olmamasına dikkat eder. Örneğin bir crack programını ".. " adı ile tutar ve bu size sıradan bir şeymiş gibi gelir. Bundan dolayı sistemdeki gizli dosyaları sürekli inceliyor olmanız lazım. Sistemdeki gizli dosyaları görmek için aşağıdaki komutu çalıştırmanız lazım.
[root@server /root]# find / -name ".*"
Bu komut noktayla başlayan (gizli ) dosyaları bulur ve siz de size normal gözükmeyen dosyaları inceleye bilirsiniz.
w) Herkes Tarafından Yazılabilen Dosya ve Dizinler
Sisteminizi sürekli tarayarak sizin yazma izni verdiginiz dosya ve dizinler hariç hiç bir dosya veya dizinin herkes tarafından yazılabilir olmamasına dikkat etmeniz lazim. Sisteminizi kırmayı başarmış olan bir saldırgan sisteme tekrar geri döne bilmek bu tür dosyaları ve dizinleri backdoor olarak bırakmış ola bilir. Bu tür dosya ve dizinleri bulmak için aşağıdaki komutu çalıştırınız.
[root@server /root]# find / -type f \( -perm -2 -o -perm -20 \) -exec ls -lg {} \;
