Neredesİn Anne?

Biliyorsan söyle,söyle mutluluğum nerede?
Nerede buldum,
Nerede yitirdim ben anne?
Dünyaya geldiğimde ellerinde,
Mutluluğu avucuma sıkıştırmayı unuttun mu anne?
Nefesin mi yetmedi anne,ağlamak yok demeye?
Ağlıyorum anne,ağlıyorum işte...
Sana değil sitemim,bu kahpe gezegene...
Avucumdaki mutluluğu çalan bu kahpe gezegendi belki de...

KORKUYORUM ANNE
Karnındayken sorumluluğu aldım anne
Senden sorumluydum,içinde olduğum sürede
Hayattan habersizdim gözlerimi açtığımda
İnsanlardan,kötülüklerden haberim yoktu anne
Şimdi gözlerimi ne yana çevirsem
Çıkarcı, boş insanları görüyorum
Gözlerime değince her birinin gözleri
İçim acıyor,acılarını görüyorum anne.
Doluyor gözlerim;
İsyan ediyorum insanlara
Hata olduğunu bile bile
Tekrarlamaktan vazgeçmiyorlar anne.
Okyanusları görüyorum
Diplerini göremeyince korkuyorum anne
İnsanlar gibi dışı tertemiz
Bulanıklığında saklıyor pisliğini
Göremiyorum temizliği anne...
Ne zaman içi dışı bir olacak insanlar anne
Ne zaman vazgeçecekler tekrarlamaktan hatalarını,
Ne zaman kıyıdan çekecek okyanus dalgalarını.?
İçim daha ne kadar acıyacak anne?
Sarıl bana korkuyorum anne
Korkuyorum kötülük bana da bulaşacak diye.
Tut ellerimi,tut, tut bırakma anne,
Temizliği, sevgiyi işle kalbime anne..!