Sen belkide bu mektubu aslında sana yazdığımı hiç bilmeden okuyacaksın.Ben,bunu okurken senin parmağınla yanağına dokunduğunu,gözlerini hafifçe kıstığını,saçlarını kulağının arkasına attığını göremicem.
Elimin uzanamadığı yerlere kelimelerimle sokulmaya çalışmamın,kırılgan harflerden oluşmuş görünmez bir köprüden sana doğru yürürken düşmekten böylesine korkmamın,sana tekbir bakışla anlatabileceğime inandığım ve birçoğunun belki bir ismi bile olmayan birçok duygunun herbirine isimler bulmaya uğraşmam beni nasıl yaralıyor ve de yoruyor bilemiyeceksin...
Halbuki bütün korkunçluğu sadeliğinde gizli duygularım o kadar açıkki...
Yalnızım...
Kendimi yanlız hissediyorum ki bu yanlızlıktan da kötü.
Benim yanlızlığımı ve kendimi yanlız hissetmemin yanlızlıktanda kötü olduğunu anlayacak senden başka kimsem yok.
Ve sen de yoksun..
belkide hiç olmayacaksın.
o kadar sadeki duygularım
Kırılgan bir köprüden sana yürüyorum.
Sana ulaşamazsam,sesim ve kelimelerim sana değmezse ve sen bana bir daha dokunmazsan,işte o zaman ,korkarım sonsuz ve sensiz bir boşluğa yapayalnız düşeceğim.
BENİ TUT,BENİ HERŞEYE RAĞMEN TUT.
Elimin uzanamadığı yerlere kelimelerimle sokulmaya çalışmamın,kırılgan harflerden oluşmuş görünmez bir köprüden sana doğru yürürken düşmekten böylesine korkmamın,sana tekbir bakışla anlatabileceğime inandığım ve birçoğunun belki bir ismi bile olmayan birçok duygunun herbirine isimler bulmaya uğraşmam beni nasıl yaralıyor ve de yoruyor bilemiyeceksin...
Halbuki bütün korkunçluğu sadeliğinde gizli duygularım o kadar açıkki...
Yalnızım...
Kendimi yanlız hissediyorum ki bu yanlızlıktan da kötü.
Benim yanlızlığımı ve kendimi yanlız hissetmemin yanlızlıktanda kötü olduğunu anlayacak senden başka kimsem yok.
Ve sen de yoksun..
belkide hiç olmayacaksın.
o kadar sadeki duygularım
Kırılgan bir köprüden sana yürüyorum.
Sana ulaşamazsam,sesim ve kelimelerim sana değmezse ve sen bana bir daha dokunmazsan,işte o zaman ,korkarım sonsuz ve sensiz bir boşluğa yapayalnız düşeceğim.
BENİ TUT,BENİ HERŞEYE RAĞMEN TUT.