Çocuktum daha, yaşamı tanımıyordum, insanları, aşkı tanımıyordum ve küçük oyunlardan ibaret sanıyordum hayatı, bir solukta oynayıp bitirilebilen bir şey...
Ben kendi oyunlarımı oynadım hep, seninle ilgisi yok...
Oyunlar kurdum kendimce, oyunlar bozdum, yaşamı tanıdım, insanları ve aşkı... Mutlu oldum bazen, çok kırıldım bazen de, çok ağladım..
Ben kendi oyunlarımda yanıldım hep, seninle ilgisi yok...
Plastik küçük tencerelerime su doldurarak öğrendim yemek pişirmeyi, barbi evimde ev toparlamayı, evciliklerde anne olmayı... Ama aşkı öğretmiyorlar hiçbir çocuğa...
Ben aşkı çok geç öğrendim, seninle ilgisi yok...
Sonra büyüdüm, şiirler girdi yaşamıma... "Önce gözlerin vardı" dedi bir şair, önce gözlerini gördüm ben de. Gözlerimden kalbime aktılar ve ben bir deli Nehir olup aktım kollarına...
Ben zaten hep deli, ben zaten hep Nehirdim, seninle ilgisi yok...
Sonra maviyi tanıdım renklerin içinde. Masallarımın rengini Mavi yaptım. Ve sana dokunduğumda maviye boyandı dünyam, aşk maviye boyandı. Sana mavi dedim, çocukken dinlediğim masallara inanıp, mavi den bir masal yazdım bize...
Ben maviye sonsuz bir anlam yükledim, seninle ilgisi yok...
Şimdi sonsuz bir masalım var masmavi, kendi oyunlarımı bitirip seninkine başladım ve şiirler hep sana yazılmış gibi geliyor artık...
Ben seni çok fazla sevdim, ben bu aşkı çok sevdim ve bunları yaşadım, seninle bir ilgisi yok...
Şimdi gitsen çok fazla şey yıkılacak içimde,
mavilerim bitecek, masallara olan inancım da....
Şarkılar dinleyip ağlayacağım geceler boyu seni özlerken... Koyu bir yangın olup kalacak içimde, aşkın en büyük acım olacak... Yaşamı sevmekten de vazgeçeceğim büyük bir ihtimal, insanları sevmekten de...
Ben hep severek yaşamak istiyorum bu hayatı, "gitme" diyorsam da, yalnızca bunlar için... Yoksa, seninle bir ilgisi yok...
((alıntıdır...)
Ben kendi oyunlarımı oynadım hep, seninle ilgisi yok...
Oyunlar kurdum kendimce, oyunlar bozdum, yaşamı tanıdım, insanları ve aşkı... Mutlu oldum bazen, çok kırıldım bazen de, çok ağladım..
Ben kendi oyunlarımda yanıldım hep, seninle ilgisi yok...
Plastik küçük tencerelerime su doldurarak öğrendim yemek pişirmeyi, barbi evimde ev toparlamayı, evciliklerde anne olmayı... Ama aşkı öğretmiyorlar hiçbir çocuğa...
Ben aşkı çok geç öğrendim, seninle ilgisi yok...
Sonra büyüdüm, şiirler girdi yaşamıma... "Önce gözlerin vardı" dedi bir şair, önce gözlerini gördüm ben de. Gözlerimden kalbime aktılar ve ben bir deli Nehir olup aktım kollarına...
Ben zaten hep deli, ben zaten hep Nehirdim, seninle ilgisi yok...
Sonra maviyi tanıdım renklerin içinde. Masallarımın rengini Mavi yaptım. Ve sana dokunduğumda maviye boyandı dünyam, aşk maviye boyandı. Sana mavi dedim, çocukken dinlediğim masallara inanıp, mavi den bir masal yazdım bize...
Ben maviye sonsuz bir anlam yükledim, seninle ilgisi yok...
Şimdi sonsuz bir masalım var masmavi, kendi oyunlarımı bitirip seninkine başladım ve şiirler hep sana yazılmış gibi geliyor artık...
Ben seni çok fazla sevdim, ben bu aşkı çok sevdim ve bunları yaşadım, seninle bir ilgisi yok...
Şimdi gitsen çok fazla şey yıkılacak içimde,
mavilerim bitecek, masallara olan inancım da....
Şarkılar dinleyip ağlayacağım geceler boyu seni özlerken... Koyu bir yangın olup kalacak içimde, aşkın en büyük acım olacak... Yaşamı sevmekten de vazgeçeceğim büyük bir ihtimal, insanları sevmekten de...
Ben hep severek yaşamak istiyorum bu hayatı, "gitme" diyorsam da, yalnızca bunlar için... Yoksa, seninle bir ilgisi yok...
((alıntıdır...)