Şiirleriniz

NEDEN BUNU BANA YAPTIN ?
gönlümde bir dağdın
gittikçe içimi yaktın
çok derin yaralar açtın
neden bunu bana yaptın?

hep senle yandım
güzel gözlerine kandım
hayatımın içine daldın
neden bunu bana yaptın?

senden önce ağlamazdım
böyle karalar bağlamazdım
gidenin ardından bakmazdım
neden bunu bana yaptın?

içimde fırtınalar koparttın
beni yalanlarınla kandırdın
seni kalbimin sultanı yapmtın
NEDEN BUNU BANA YAPTIN?
YAZAN DAMLA ZORLU

Su sesinde çoğalmayı öğrendim..
Bazı göçebe yalnızlıklardan sonra..
Yaslandığım duvarlar çürüktü,sahteydi..
Sevgililer birer sığınak.birer aldanış..
Dosdoğru duvarlara yaslanmayı öğrenmeliydim..
Oysa ben hiçbir yere yaslanmadan yaşamayı seçtim..

Bir sarkaçta,
ışığın dibinde
ya da bir uçurum kıyısında;
Sessiz tefekkürlere daldım..

Bu muydu zamanın gerisinde kanayan esrar
Uykumun derinliğinde duyduğum çığlık
Beni senden uzaklaştıracağına
daha çok sana koşturan ejderha..
Yiğitçe savaşmak değil miydi yaşamak..

Sus şimdi!
Ne iyiyim ne kötü..
Ne mutluyum ne de mahzun..
Hiçbir gemi bana çocukluğumun gül-bahçesini getirmeyecek
Bunu biliyorum…
Hiç bir idea
Suyun doğduğu dağdaki
İlk berraklığa kavuşturamayacak beni…
Bir de bunu..

Ve gece gelip yıldızlarını serpti göğüme..
Su konuşup durdu…
Dibinde bir ışık dolaştı…yoruldu…
Zaman tükendi…
Saat durdu..
Ve ben
Su sesinde yeniden çoğalmayı öğrendim…

Rüya ve Yalnızlık



Aralanmış pencereye doluyor gibi

yorgun rüzgarlarıyla sonbahar esiyor içimde

yaprak yaprak dökülüyor sararan umutlarım

Gece, karanlık ve yalnızlıkla döşenmiş

kulağına fısıldanmamış şiirlerim varken yüreğimde haberin olmayan

bir yalnızlık yağmuru değer tenime apansız

içimde dolanır yokluğun kurtları hücre hücre

Kavuşmalara uzak parmaklarıma nikotin işlenirken tütün tütün

saatler vedalara kurulur, sevdasını arayan garip bir seyyah olur

çöl yalnızlığına düşerim



Bir uyansam sen olmayan rüyalar sonrası derin uykulardan



Uzak yerlerde kırık bir ezginin son tınıları darağacında asılırken

gölgeler uzar kaldırımlarda

Gecelerdeyse aynı özlem ve yürek odalarında aynı yangınlar

bir kıvılcım, bir kibrit dokunuşu bekleyen

Cebimde sararır postaneye uzak harf harf sevda işlenmiş

bir yerleri eksik ve yarım mektuplarım

Her şey böyle bitiyor zaten

güneşsiz odalarda solmaya mahkum papatyalar ve yitirilen düşler gibi

Sonra

sonrası yazmak ve beklemek derin kuyularda

baharlardan uzak, aynı karanlık ve aynı yalnızlık içinde



Bir uyansam sen olmayan rüyalar sonrası derin uykulardan



Şiirlerimdeki hüzünler kanarken damar damar

gecenin karanlığı örümcek ağlarından kurtulup sonsuzluğuna kanatlanır

Gün ışığına özlemli papatyalarsa

alacakaranlık gecenin kıyısında olduklarını unutur

ayçiçeklerine özenip bükük boyunlarını çevirir titreyen mum ışıklarına

İşte bu gecelerde yokluğun dolanır bedenime kement kement

Şiirlerimdeki hüzünler gözlerime uzanırken

mavi bulutlar önce griye sonra siyaha döner

Güneşse şimdi süt liman bir düş denizinde kanatlarını değdiriyor sulara

Böyle hüzünler sarınca şiiri dört bir yandan

yalnızlığın silahları ateşlenir çıkmaz sokaklarda mermi mermi

korkar umutlarım şafağın ardına gizlenir



Bir uyansam sen olmayan rüyalar sonrası uykulardan



Sonra

sonra güneş bir doğsa, seni göreceğim

elimde tomurcukları yeni patlamış bir demet papatya

Seninle birlikteyken de,
Sensiz yaşıyordum zaten.
Sen gidersen de,
Farklı olmaz diye düşünürdüm.
Ama sen yokken,
Sensiz yaşamak;
Seninle birlikteyken,
Sensiz yaşamaktan
Çok daha zormuş;
Daha doğrusu,
Sensiz yaşam olmuyormuş…

Tayfun Serdar KALYONCU

Hangi gözlere düşer serabın
Muradına tutsak iken ben
Vuslat hayali yüreğimdeyken
Bir yanım tipi , boran , kar düşer
Bir yanım alev alev kor düşer
Dağ susar bugün
Düşler mahkum çirkiniklere
Cellatlar basar bugün
Zehir de olsan kal bende
Say ki sabahına küsmüş bir ayazdım
Ne olur gel
Sana şiir yazdım

Kimin yollarına tebessüm eder dudağın
Yollarına turab iken ben
Öyle deli dolu
Öyle apansız
Çık gel
Sana söylerim tüm türküleri
Sanadır çığlıklanan her dize
Fermanım gözlerinde
Dermanım gözlerinde
Yorgun savaş mirasıyken sokaklar
Say ki senliğimde bükülmez bir bilektim
Ne olursun gel
Yokluğunda boyun büktüm , eyvallah çektim

Kimin ufkuna takılır adın
İstanbul ' un tüm duvarlarına yazmışken ben
Banklara , ağaçlara kazımışken
Namlu öyle soğuk ki
Horoz titrek
Ellerim kadar
Bir yanım lime lime kan düşer
Bir yanıma umut düşer , tan düşer
Gel gayrı takatim ol , gücüm ol
Geçmiş hesaplar sorulsun zalimden
İnancım ol , öcüm ol
Hasretin dert , hasretin işkence yüreğimde
Gel dermanım ol , ilacım ol
Esse savursa seni bir deli rüzgar
İlk defa ağladım gel gör yar
Say ki bir deli hançerdim belde
Kanım aksın , canım çıksın gel de

unutma!
yüreğinde bir ismin imzası var
ve sen onu silemezsin

söküp atamazsın ne kadar uğraşsan da
seninle beraber büyür ıcındekı sızı
ilk önce onu hissedersin
başkasına dokundugunda...

unutma!
bir kere sevdin mi
uzun uzun yanarsın
sitemler.. öfkeler birikirken ıcınde
sen azalırsın.
dilinde küfür elinde kadeh eksik olmaz
günler böyle geçer. alışırsın...



unutma!
sabahlar artık gecikir.
ister sağa dön ister sola
gözüne uyku değil gidenin hayali gelir...
kendini şiirlere verirsin
elin sigaraya gider her on dakika da bir
fena zehirlenirsin...

unutma!
bir süre güvenmeyeceksin kimseye
kandine sığınacaksın
aşk konuşulduğunda sen susacaksın
of'larla ah'larla başlayacaksın her cümleye
çevrende senden başka herkes haksız olacak
senin haklılığınsa çaresiz gidecek çöpe..


unutma!
bir gün kaldığın yerden başlayacaksın
biri seni bulacak...
önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan
biraz ürkeceksin.
ne kadar dirensen de nafile
insansın sonuçta, seveceksin....
eski acılara bakıp da küsme sevdalara
gavura kızıp da oruç bozulmaz
sök at kafandan acaba'ları!
bir kemik aynı yerden
iki defa kırılmaz..

artık kararmaz gecelerin.
bir daha yaşlar akmaz gözünden.
sabahların gecikmez.
kim bilir ağladığın günlere gülersin
bir defa öldün ya zamanında?
bir daha ölmezsin...

Çoğu zaman ben, ben olamıyorum
rüyadan uyanan bir kızıl gün gün gibi
dokunamıyorum saçlarına, rüzgarı kıskanır gibi

Çoğu zaman ben, ben olamıyorum
siyah gözlerinde bulutsuz fırtınalar...
Turnalar misali göç derken gözlerinden
su yüzü gibi titrek gözlerinde
biten filmin son karesi

Çoğu zaman ben, sen olamıyorum
bitmeyen bir şarkının son hecesi
olur da biter, biterken söylenen
bir hece kadar küçük nefesi,
hüznün son şarkıSİ

Aşk,
Sarayımda,
Tahtıma kurulmuş,
Şövalyesini bekleyen kraliçe,
Yaşıyor.

Aşk,
Yemyeşil ormanımda,
Gölgesiyle huzur veren
Koskoca bir akasya,
Kızıla dönüyor birden,
Kanıyor.

Aşk,
Derya ortasında yalpalayan,
Tahtaları kırılmış, kopmuş
İğreti bir sal,
Batıyor.

Aşk,
Kurumuş, parça parça olmuş,
Suya hasret topraklarda,
Boynunu bükmüş papatya,
Ölüyor...
__________________

Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Dün Canım olan
Yarın, Düşmanım olmaz benim
Yaşananların hatırı hep saklı kalır,
Hatırları hep sorulur selamları hep alınır…

Sildiklerim vardır bir de,
onlar yanlışlarım ve pişmanlıklarımdır
Adları anılmaz, hatırları sorulmaz,
Sadece beddualarımdır

Vicdanla birlikte
Şeref ararım ben sevdiklerimde.
Her zaman doğru değildir elbet seçimlerim
Zaman gelir şerefsizleri de severim

Her yerde gözüm kulağım vardır benim
“Eksik söylemek yalan söylemek değildir” mantığındaki “Çok Dürüstler”?
Beni değil, kendilerini kandırırlar yalnızca
Bilmezden gelişlerim, aptala yatışlarım
Kaybetme korkumdan değil,
Karşımdakilerin yalan söyleme potansiyellerine olan merakımdandır…


İnkar olmaz benim hayatımda
Yaşananı, “yaşanmamış” saymam
Sayanları da SAYMAM
kelimelere sığmaz,
Sayfalar sürer beni anlatmak,
Ama ne kadar anlatılırsa anlatılsın
Yaşayan bilir beni, yaşamayan anlamaz

Ağırdır sevmelerim her yürek taşıyamaz,
Büyüktür umutlarım her omuz kaldıramaz

Sen Yokken Biraz Daha Ölüyorum Ben
Sen yokken biraz daha ölüyorum ben..
Gönlüm sonbahar, yaprak yaprak dökülüyor..
Her mevsim kış, hergünüm gece..
Sonu yok yolların, yarını yok saatlerin..

Ve ben biraz daha ölüyorum sensizliğin ortasında
Kokusu yok çiçeklerin, gök kuşağının rengi yok
Ateşi yok sevmelerin, sigaramın dumanı yok
Gözlerin her yerde, ne yana baksam gözlerin
Ve ben biraz daha ölüyorum gözlerinin ortasında..

Alevi yok yangınların, suyu olmadığı gibi yağmurun
Denizin mavisi yok, tıpkı gözlerin gibi
Gözlerin her yerde, ne yana baksam gözlerin
Ve ben biraz daha ölüyorum sensizliğin ortasında...

Dostu yok gecelerin, geceler çok uzun..
Geceler bir ömür, ömür dediğin bir tutam ümit
Ümidi yok yarınların,
Tıpkı senin yokluğun gibi
Ve ben biraz daha sana hasret
Hasret bir ip boğazıma düğümlenmiş
Düğümler her tarafımda, bütün yollar kör düğüm
Ve ben biraz daha ölüyorum sensizliğin ortasında..

Yalnızlığını ben yazarım şiirlerin, ayrılığını ben
Karamsarlıkları hep senden..
Hayalinle süslenen bu şehir
Ve ben ölüyorum bu şehirde sensizlik ortasında...
[FONT={param}]

Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum
Bulduğumu zannettiğimde
Kendimden ayrı düştüm
Bu garip bir veda olacak
Çünkü aslında hep içimdesin
Ne kadar uzağa gitsem de
Gittiğim her yerde benimlesin
Söylenecek söz yok
Gidiyorum ben
Hoşçakal, hoşça kal



​

[/FONT]

vbrep_register("30300")

Artık günlerim günlerden uzun.
Gecelerim gecelerden sessiz ve karanlık,
Sanki bir sonbaharın hüznü var hayatımda,
Zaman sensiz işlemiyor,
Hayat tat vermiyor artık,
Seni sevdiğimden bu yana.
Her acıyı tattım, her çileyi çektim,
Doğru bildiğim bir çok şeyi,
Atı verdim bir tarafa,
Hayatın her cilvesine alıştım,
Yalnız sensizliğe alışamadım.
Şimdi anlıyorum,
Acıdan, hasretten, gözyaşından başka
Hiç bir şey vermemişsin bana.
Düşündükçe içim içimi kemiriyor,
İsyan ediyorum kaderime,
Yıkılan hayallerime,
Kaybolan geleceğime...
Ağladım çocuklar gibi...
Ne yazık olanlar hep bana oldu.
Ümidim, hayalim hepsi kayboldu.
Oturup ağladım saatlerce...
Ağlarken hep seni düşündüm,
Bütün bunları hak etmiş miydim acaba...
Belki de en büyük hatam sevmek olmuştu,
Duygulara da gem vurulmuyor ki.

[FONT={param}]

[/FONT]​

Canımı Alan Canın Sağolsun!!!
bilsen ne çok sevmiştim
sensizken yürüdüğüm yolları
düşlerimde görünmeyen karanlıkları
ayrılığın başkenti yaptım
bir gülümsemen dahi dokunmadı
buğusu kalmış pencerelerime
şehrin hayırsızı kalbim
kaçak gitti yağmurlar ülkesine
ıslanmış, temizlenmiş
hani dönersin diye

ne oldu şimdi
unuttum seni diyen dudakların
başka cümlelere mi birleşiyor
ben yokken
yoksa başka bedenlerle mi bütünleşiyor

yokluğunu katilim etme neolursun
sev de sevmezsem iki gözüm kör olsun
bir daha ağlarsın
bir daha üzülürsün desen de
CANIMI ALAN CANIN SAĞOLSUN
[FONT={param}]

Mavi kanatlarımla ben bir kelebeğim şimdi .
Kısacık ömrüne seni sığdırmaya çalışan bir kelebek .
Kanatlarım ben ölmeden önce son bir kez parlayacaklar
ve
seni bir kelebek yapacak üstümden silkelediğim peri tozları .

​

[/FONT]

vbrep_register("23153")

[FONT={param}]

Mavi kanatlarımla ben bir kelebeğim şimdi .
Kısacık ömrüne seni sığdırmaya çalışan bir kelebek .
Kanatlarım ben ölmeden önce son bir kez parlayacaklar
ve
seni bir kelebek yapacak üstümden silkelediğim peri tozları .

​

[/FONT]

vbrep_register("23145")

Candan öte sevmiştim seni !!!



Biliyordum bir gün terkedip gideceğini
Ardına hiç dönüp bakmadan sessizce
Hangi anlamlı söz açıklayabilir senin gidişini
Gittiğinde ardında bıraktığın kefensiz ölüyü

Candan öte sevmiştim seni kıymet mi bildin
Doğru söyle hangi güzel söz çeldi senin aklını
Hiç düşenmedin mi gittiğinde ardından ağlayan bir çift göz
Gittiğinde ardında bıraktığın kefensiz ölüyü

Sevin işte aşk için yazılan sözcüklere yenilerini ekledim
Kalemimi dost bildim hep geceleri bekledim
Hangi ölümlü kaç kişi anlar benim çektiğim çileyi
Gittiğinde ardında bıraktığın kefensiz ölüyü

Söylesene kaç tane bulacaksın benim gibi seven
Hiç gözünü kırpmadan senin adına binlerce kez ölen
Hiç üzülmezmisin ardında bıraktığın bağrı yanık bir yüz
Gittiğinde ardında bıraktığın kefensiz ölüyü​

[FONT={param}]

​

[/FONT]

heyy kalbimmm yine basbasayız

sen bana teslim ben sana teslim

gözyaslarıyla dolmussun

cokta ot batırmıslar sana

kalbim yasıyormusun cok kan kaybetmişsin

yoksa bu mu seni mutlu eden

hey kalbim ses versene

yavas yavas yok mu oluyorsun yoksa

baksana sen bendesin bende sende

gitme sende beni bırakma

karanlıklardayım sözlerim yok artık

sende gitme be kalbim

durr durr sakın ölme

bak yine basbasayız

biliyorum seni incilttim

cok kan kaybettiN

ama hadi yİne eskisi gibi olabiliriz

biraz dayan nee olur

hatırlıyormusun senle ilk tanısmamızı

sen yerinde durmadan

bi çarpıyordun kii

bide iş birligine girmişsin kelebeklerle

ahh kalbim o anda seni tanımıstım

ne güzeldi dimi

hiç aglamamıstım senleyken

bak gitme sakın

kalbim yasıyormusun

kalbimm yasıyormusun

kalbimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

ölmüşşş

[FONT={param}]

​

[/FONT]

arkadaşlar saolun sizin sayenızde kız tavlıcam haa..

Gittin...
Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.
Konuşamadım...

Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...

Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı.
Anlatamadım...

Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.

Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...

Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...

Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...

Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...

Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...

Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...Gittin...
Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.
Konuşamadım...

Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...

Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı.
Anlatamadım...

Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.

Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...

Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...

Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...

Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...

Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...

Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....