Takvimden bir yaprak daha düşecek bugün
Bir kağıt parçası adı
Bizlere belki de tekrar yaşayamayacağımız
Koca bir gündü aslında
Ne yaptım diye sordum kendime
O yaprağı devirmeden önce
Tebessüm etmişim
Farkında değilim
Bir yaprak sen olmuş
Seni anma faslım bugün de son bulmuş…
Zaman nasıl da geçiyor
Gün boyu seninleyken
Sabah gözümü açtığımda
Güneş gibi içimi ısıtan yüzünü görüyorum karşımda
Mutfağa gidiyorum sonra
Kahvaltı hazırlamaya .
İki bardak, iki çatal koyuyorum masaya.
Farkında olmadan;
Senin sevdiğin şekilde hazırlıyorum hepsini...
Yumurtan az pişmiş, kızarmış ekmeklerin de hazır
Çay tam istediğin gibi, porselen çaydanlıkta demledim yine
Ucuna da kağıt sıkıştırmayı unutmadım…
Sonra seni uyandırmaya gidiyorum
Sessizce, parmak uçlarımla sana geliyorum
Masumca bir öpücük kondurmak için yanağına
Uyan gözümün bebeği diyorum
Kahvaltımız hazır…
Gözlerini açmadan daha, ay gibi gülümsüyorsun
Canımın canı, kalbim gelmiş deyip
Sımsıkı sarılıyorsun bana
Sonra kahvaltımızı yapıyoruz
Her zamanki sabah neşesiyle
Hoş bir koşuşturmaca başlıyor yine
İşe geç kaldık diyoruz yüzümüze bakıp
Gülüyoruz birlikte
Apar topar çıkıyoruz, sıcacık evimizden
Akşama kadar her saat başı arıyoruz birbirimizi
Nasılsın canım, akşama ne yapalım şeklinde
Sanki ilk gün kü kadar taze sevgimiz
O heyecanı yitirmeden…
Akşam oluyor karanlık basıyor şehri
Kapıda bekliyor beni,
Sanki aylardır görmemiş gibi
Sevgi dolu yine…
Ellerim ellerinde, yürüyoruz
Kalabalık şehirde, evimize doğru
Yağmura aldırmadan…
Fırından sıcak ekmek almayı unutmadan
Dalıyoruz eve…
Sevgimizin kokusu, karşılıyor bizi
Tarifi yok bir koku,
Tarifi olmayan bir aşk
Hiç sıkılmıyoruz birbirimizden
Akşam yemeğimizi hazırlıyoruz birlikte
Sonra odamıza çekiliyoruz
Hafifçe müziğin sesini açıp
Dalıyoruz öylece
Sen bana, ben sana…
Zamanı durdurmuşcasına…
Gözlerim hafif aralanıyor birden
Sonra yüzümü çevirip odama bakıyorum
Şimşek gibi bir tokat iniyor beynime
Odam bomboş!
Ne sen varsın!
Ne de hayalin!
Meğer hepsi rüyaymış
Takvimden bir yaprağın düşme zamanı
Bu kadar mı acı olurmuş?
Gözlerimden yaş değil
Kan damlıyor adeta
Hiç bu kadar acı çekmemiştim ben
Hiç bu kadar sevmemiştim kimseyi
Kalakalıyorum öylece
Boynum bükük şekilde…
Bir kağıt parçası adı
Bizlere belki de tekrar yaşayamayacağımız
Koca bir gündü aslında
Ne yaptım diye sordum kendime
O yaprağı devirmeden önce
Tebessüm etmişim
Farkında değilim
Bir yaprak sen olmuş
Seni anma faslım bugün de son bulmuş…
Zaman nasıl da geçiyor
Gün boyu seninleyken
Sabah gözümü açtığımda
Güneş gibi içimi ısıtan yüzünü görüyorum karşımda
Mutfağa gidiyorum sonra
Kahvaltı hazırlamaya .
İki bardak, iki çatal koyuyorum masaya.
Farkında olmadan;
Senin sevdiğin şekilde hazırlıyorum hepsini...
Yumurtan az pişmiş, kızarmış ekmeklerin de hazır
Çay tam istediğin gibi, porselen çaydanlıkta demledim yine
Ucuna da kağıt sıkıştırmayı unutmadım…
Sonra seni uyandırmaya gidiyorum
Sessizce, parmak uçlarımla sana geliyorum
Masumca bir öpücük kondurmak için yanağına
Uyan gözümün bebeği diyorum
Kahvaltımız hazır…
Gözlerini açmadan daha, ay gibi gülümsüyorsun
Canımın canı, kalbim gelmiş deyip
Sımsıkı sarılıyorsun bana
Sonra kahvaltımızı yapıyoruz
Her zamanki sabah neşesiyle
Hoş bir koşuşturmaca başlıyor yine
İşe geç kaldık diyoruz yüzümüze bakıp
Gülüyoruz birlikte
Apar topar çıkıyoruz, sıcacık evimizden
Akşama kadar her saat başı arıyoruz birbirimizi
Nasılsın canım, akşama ne yapalım şeklinde
Sanki ilk gün kü kadar taze sevgimiz
O heyecanı yitirmeden…
Akşam oluyor karanlık basıyor şehri
Kapıda bekliyor beni,
Sanki aylardır görmemiş gibi
Sevgi dolu yine…
Ellerim ellerinde, yürüyoruz
Kalabalık şehirde, evimize doğru
Yağmura aldırmadan…
Fırından sıcak ekmek almayı unutmadan
Dalıyoruz eve…
Sevgimizin kokusu, karşılıyor bizi
Tarifi yok bir koku,
Tarifi olmayan bir aşk
Hiç sıkılmıyoruz birbirimizden
Akşam yemeğimizi hazırlıyoruz birlikte
Sonra odamıza çekiliyoruz
Hafifçe müziğin sesini açıp
Dalıyoruz öylece
Sen bana, ben sana…
Zamanı durdurmuşcasına…
Gözlerim hafif aralanıyor birden
Sonra yüzümü çevirip odama bakıyorum
Şimşek gibi bir tokat iniyor beynime
Odam bomboş!
Ne sen varsın!
Ne de hayalin!
Meğer hepsi rüyaymış
Takvimden bir yaprağın düşme zamanı
Bu kadar mı acı olurmuş?
Gözlerimden yaş değil
Kan damlıyor adeta
Hiç bu kadar acı çekmemiştim ben
Hiç bu kadar sevmemiştim kimseyi
Kalakalıyorum öylece
Boynum bükük şekilde…
