VAKİT TAMAM SENİ TERK EDİYORUM
Bir başka ilişkiye başlamak için salıverdik birbirimizi.Her ikimizin de buna ihtiyacı vardı belki.Yalan hayat yıkmıştı yıkılmaz gözüken birlikteliği.Çözülmüştü aramızdaki bağ!Suçlamalar!Elbette olacaktı.Ama her şeyin bir sonu vardı bunun da tabi.İlişkimizin de olduğu gibi.Belki ben çok saf bakıyordum her şeye.Ama inanmıştım işte.Yine inanmıştım.Niye inanmayacaktım ki .Karşımda duran her şeyiyle gelmişti benim olmaya .Zaten bitecekti.Olsun erken bitmişse ne olur.Bitmişti işte sonuçt****alp kırmak neden? Kim bilir böyle kaç kişiyi atıvermiştik hayatımızdan.Yine elde sonradan düşününce “ulan güzeldi be!” deyip iç geçirilecek zamanlar kalmıştı uzun uzun.Düşünebilirdi insan duygulanabilirdi .Zaman geçer. Geçtikçe biter her derdi?Kim bahsederdi sahte dünyanın baş döndürücü olaylarından.Bir yabancı gibi mi hitap etmek gerekirdi bir eski sevgiliye? Atmak mı lazımdı onu.İnsan kendi dünyasını paylaşmaya bu kadar hevesli başlayıp “paylaşım yok , tekim” demeyi bu kadar mı isterdi?Oysa ki ayrılık da paylaşılabilirdi. Sayfalar değildi düşünceleri var eden.Olsa olsa duymayacağını bildiğin adama böle seslenirdin.
“vakit tamam ,seni terk ediyorum” !Evet bugün ben de gidiyorum sonbahar yalnız başına can sıkıcı olabiliyor.Böyle bir akşamüstü hava da kararmışken artık benden gitmeni ya da beni dünyandan atıvermeni kabul ediyorum.Hazmediyorum.Bu , arada yaptıklarım boştu zaten.Ben şizofrenim.Doğuştan hem de!Gidip gidip geliyorum.Kelimelere de laf düşmüyor.Bu sıralar bir terk edişin huzurundayım.Önümde ışık dolu yeni bir yol.Bu da öyle kısa mı bilmem.Çağırıyor.Hoşuma da gidiyor.O yola yürümek istiyorum.”evet artık devam et” mi dersin yoksa içinden bu sıralar kopan bir şeyler mi olur bunu artık bilemiyorum.Çünkü seni bayadır tanımıyorum.Bu tanımamanın içinde her şeyimiz var.Bize ait her şey.Çünkü artık biz yokuz.Bu içi boş bir kelime yalnızca ve anlatmak istediğim hiç bir şeyin yerini alamıyor.Sadece şarkı var kulağımda.Anlatmaya çalışmaktan yorulmuş bir el yanında.O el artık içki şişelerini kaldırmayı beceremiyor.Alkolü de boş verdi bu yüzden.Artık “keşke”ler boş “olabilirdiler boş.Bardaklarım da boş.Sen yolcusun uzun zamandır.Ben daha yola yeni çıktım.Şans dile bana.(içinden ama…
Bir başka ilişkiye başlamak için salıverdik birbirimizi.Her ikimizin de buna ihtiyacı vardı belki.Yalan hayat yıkmıştı yıkılmaz gözüken birlikteliği.Çözülmüştü aramızdaki bağ!Suçlamalar!Elbette olacaktı.Ama her şeyin bir sonu vardı bunun da tabi.İlişkimizin de olduğu gibi.Belki ben çok saf bakıyordum her şeye.Ama inanmıştım işte.Yine inanmıştım.Niye inanmayacaktım ki .Karşımda duran her şeyiyle gelmişti benim olmaya .Zaten bitecekti.Olsun erken bitmişse ne olur.Bitmişti işte sonuçt****alp kırmak neden? Kim bilir böyle kaç kişiyi atıvermiştik hayatımızdan.Yine elde sonradan düşününce “ulan güzeldi be!” deyip iç geçirilecek zamanlar kalmıştı uzun uzun.Düşünebilirdi insan duygulanabilirdi .Zaman geçer. Geçtikçe biter her derdi?Kim bahsederdi sahte dünyanın baş döndürücü olaylarından.Bir yabancı gibi mi hitap etmek gerekirdi bir eski sevgiliye? Atmak mı lazımdı onu.İnsan kendi dünyasını paylaşmaya bu kadar hevesli başlayıp “paylaşım yok , tekim” demeyi bu kadar mı isterdi?Oysa ki ayrılık da paylaşılabilirdi. Sayfalar değildi düşünceleri var eden.Olsa olsa duymayacağını bildiğin adama böle seslenirdin.
“vakit tamam ,seni terk ediyorum” !Evet bugün ben de gidiyorum sonbahar yalnız başına can sıkıcı olabiliyor.Böyle bir akşamüstü hava da kararmışken artık benden gitmeni ya da beni dünyandan atıvermeni kabul ediyorum.Hazmediyorum.Bu , arada yaptıklarım boştu zaten.Ben şizofrenim.Doğuştan hem de!Gidip gidip geliyorum.Kelimelere de laf düşmüyor.Bu sıralar bir terk edişin huzurundayım.Önümde ışık dolu yeni bir yol.Bu da öyle kısa mı bilmem.Çağırıyor.Hoşuma da gidiyor.O yola yürümek istiyorum.”evet artık devam et” mi dersin yoksa içinden bu sıralar kopan bir şeyler mi olur bunu artık bilemiyorum.Çünkü seni bayadır tanımıyorum.Bu tanımamanın içinde her şeyimiz var.Bize ait her şey.Çünkü artık biz yokuz.Bu içi boş bir kelime yalnızca ve anlatmak istediğim hiç bir şeyin yerini alamıyor.Sadece şarkı var kulağımda.Anlatmaya çalışmaktan yorulmuş bir el yanında.O el artık içki şişelerini kaldırmayı beceremiyor.Alkolü de boş verdi bu yüzden.Artık “keşke”ler boş “olabilirdiler boş.Bardaklarım da boş.Sen yolcusun uzun zamandır.Ben daha yola yeni çıktım.Şans dile bana.(içinden ama…