Yalnızlığın Dudagımdaki Tebessüm
Hüznün o en gri yerinde yaşadım seni.
Orda hep başı eğik umutlar vardı,
Çölün derin suları kadar imkansızdı gözlerin,
Alabildiğine sığdırdım içime o amansız yalnızlığı,
Çünkü orda yıllarım vardı...
Oysa zaman dediğin neydi ki?
O geçmek bilmeyen gecelerin kuytuluğunu yutan zaman
Seni bana getirmedi.
Öyle çok bekledim ki seni...
Sonunda içimdeki sen tükendi.
Ve anladım ki sen,
Denizde yanan ateşler kadar zamansız
Yalnızlığın dudağındaki tebessüm kadar imkansızsın...
Hüznün o en gri yerinde yaşadım seni.
Orda hep başı eğik umutlar vardı,
Çölün derin suları kadar imkansızdı gözlerin,
Alabildiğine sığdırdım içime o amansız yalnızlığı,
Çünkü orda yıllarım vardı...
Oysa zaman dediğin neydi ki?
O geçmek bilmeyen gecelerin kuytuluğunu yutan zaman
Seni bana getirmedi.
Öyle çok bekledim ki seni...
Sonunda içimdeki sen tükendi.
Ve anladım ki sen,
Denizde yanan ateşler kadar zamansız
Yalnızlığın dudağındaki tebessüm kadar imkansızsın...