Aldırma be Mıstık, Sen Sağolasın
Mustafa Kemal gençliğinde, Harbiye'deki bir koltuk meyhanesine uğrar, her zaman aynı masada otururmuş.
Meyhane sahibi babacan, şakacı bir adam! .. Mustafa Kemal bazen:
- Barba!. .. Bu akşam param yok! ... Dermiş.
Meyhaneci de, genç subayın omuzunu okşar ve daima teklifsiz bir şekilde cevabını verirmiş:
- Mıstık sağ olsun, vre!. ..
Yıllarca sonra, Mustafa Kemal bir ahşam gençliğinde devam ettiği bu meyhaneyi hatırlamış.
Arkadaşlarına:
- Bu akşam oraya gideceğiz!. .. Demiş.
Cumhurbaşkanının otomobillerle meyhaneye geldiğini gören ve bir kat daha ihtiyarlannş bulunan Barba, hemen Mustafa Kemal Paşanın eski yerini hazırlamış ve masayı donatmış.
Eski bir gençlik hatırasının tazelenmesi ile neşelenen Mustafa Kemal Paşa, ilk kadehten hemen sonra meyhaneciye dönüp şöyle demiş:
- Barba!... Haberin olsun, bu akşam yanıma para almadım! ...
Barba yerlere kadar eğilerek, duyduğu onurdan ve edindiği şereften bahsederek konuyu değiştirmeye kalkmış.
Mustafa Kemal Paşa, biraz sonra yeniden seslenmiş:
- Barba!. .. Sahi söylüyorum!. .. Yanımda para yok!. .. Demiş.
Barba yine eğilmiş:
- Aman efendim!. .. Paranın lafı mı olur? Demiş.
Fakat Mustafa Kemal Paşa üçüncü defa olarak:
- Barba!. .. Sen inanmıyorsun ama, Vallahi parasızım! ...
Deyince, ihtiyar meyhaneci dayanamamış, tıpkı eskiden yaptığı gibi, büyük bir teklifsizlikle, elini Mustafa Kemal Paşanın omuzuna koyarak:
- Aldırma be Mıstık!. .. Sen sağolasın!. .. Dedikten sonra ilave etmiş:
- Zo!. .. İnla bana söyletmek istersin, değil mi? Mustafa Kemal Paşa bu cevabı alınca Barba'ya dönerve şunu söyler: - İşte oldu Barba! ... Biz yılların dostuyuz! ... Şimdi değişmek olur mu?