- 26 Ara 2011
- 11,500
- 12,867
Amumu
Can:
472 (+84 seviye başına)
Mana:
220 (+40 seviye başına)
Saldırı Gücü:
47 (+3.8 seviye başına)
Saldırı Hızı:
0.638 (+2.18% seviye başına)
Hareket Hızı:
335
Can Yenileme:
7.45 (+0.85 seviye başına)
Mana Yenileme:
6.5 (+0.525 seviye başına)
Zırh:
22 (+3.3 seviye başına)
Büyü Direnci:
30 (+1.25 seviye başına)
League of Legends'ın (Efsaneler Ligi) belki de en tuhaf şampiyonlarından biri, Amumu olarak bilinen yordle'dır. Amumu'nun Lig'e katılmadan önceki hayatını hiç kimse -özellikle de Amumu- bilmiyor. Hatırladığı tek şey, Shurima Çölü'nde bir piramidin içerisinde tek başına uyandığı. Mumya sargılarıyla kaplanmış bir haldeydi ve kalp atışlarını hissetmiyordu. Dahası, nedenini tam olarak bilmediği derin bir üzüntü içindeydi; kim olduklarını hatırlayamasa da annesiyle babasını özlediğini biliyordu. Dizlerinin üstüne çöken Amumu'nun döktüğü gözyaşları, sargılarını ıslattı. Her şeyi denedi; ama ne gözyaşlarının sonu geliyordu, ne de içindeki hüznün... Sonunda, ayağa kalktı ve geçmişini öğrenmek için dünyayı dolaşmak üzere ayağa kalktı. Amumu Güney Valoran'ı bir uçtan bir uca dolaştı; bu, hiç de yabana atılmayacak bir başarı.
Geçmişi hakkında pek bir şey öğrenememişti belki ama nasıl biri olduğu hakkında çok şey öğrendi. Tam anlamıyla bir yaşayan ölü olsa da, içinde bilindik yaşayan ölülere has hiçbir kötülüğü barındırmıyordu. Ayrıca beladan uzak kalmayı biliyor gibiydi. Amumu, Güney Valoran'ı başına bir tek kötü olay gelmeden gezmeyi başardı. Öylesine üzgündü ki, karşılaştığı herkes ve her varlık onun bu üzüntüsünü paylaştı. En sonunda yolu, Lig'in evi olan ve Büyük Duvar'ın kuzeyinde bulunan Savaş Enstitüsü'ne düştü. Amumu'nun hikâyesi orada karşılaştığı sihirdarlara oldukça dokunaklı geldi; minik mumya,League of Legends'a davet edildi. Lig'deki başarısı, Amumu'ya uzun zamandır özlemini çektiği bir şey vermişti: bir ev. (Olmayan) Yaşamı düzene giren Amumu, şimdi yeni arkadaşlarının yardımıyla geçmişini ortaya çıkarmayı umuyor.
''Amumu ağlarken herşey kötü gidiyor, ama o kızdığında herşey daha da kötü oluyor.''
-- Ezreal
Can:
472 (+84 seviye başına)
Mana:
220 (+40 seviye başına)
Saldırı Gücü:
47 (+3.8 seviye başına)
Saldırı Hızı:
0.638 (+2.18% seviye başına)
Hareket Hızı:
335
Can Yenileme:
7.45 (+0.85 seviye başına)
Mana Yenileme:
6.5 (+0.525 seviye başına)
Zırh:
22 (+3.3 seviye başına)
Büyü Direnci:
30 (+1.25 seviye başına)
League of Legends'ın (Efsaneler Ligi) belki de en tuhaf şampiyonlarından biri, Amumu olarak bilinen yordle'dır. Amumu'nun Lig'e katılmadan önceki hayatını hiç kimse -özellikle de Amumu- bilmiyor. Hatırladığı tek şey, Shurima Çölü'nde bir piramidin içerisinde tek başına uyandığı. Mumya sargılarıyla kaplanmış bir haldeydi ve kalp atışlarını hissetmiyordu. Dahası, nedenini tam olarak bilmediği derin bir üzüntü içindeydi; kim olduklarını hatırlayamasa da annesiyle babasını özlediğini biliyordu. Dizlerinin üstüne çöken Amumu'nun döktüğü gözyaşları, sargılarını ıslattı. Her şeyi denedi; ama ne gözyaşlarının sonu geliyordu, ne de içindeki hüznün... Sonunda, ayağa kalktı ve geçmişini öğrenmek için dünyayı dolaşmak üzere ayağa kalktı. Amumu Güney Valoran'ı bir uçtan bir uca dolaştı; bu, hiç de yabana atılmayacak bir başarı.
Geçmişi hakkında pek bir şey öğrenememişti belki ama nasıl biri olduğu hakkında çok şey öğrendi. Tam anlamıyla bir yaşayan ölü olsa da, içinde bilindik yaşayan ölülere has hiçbir kötülüğü barındırmıyordu. Ayrıca beladan uzak kalmayı biliyor gibiydi. Amumu, Güney Valoran'ı başına bir tek kötü olay gelmeden gezmeyi başardı. Öylesine üzgündü ki, karşılaştığı herkes ve her varlık onun bu üzüntüsünü paylaştı. En sonunda yolu, Lig'in evi olan ve Büyük Duvar'ın kuzeyinde bulunan Savaş Enstitüsü'ne düştü. Amumu'nun hikâyesi orada karşılaştığı sihirdarlara oldukça dokunaklı geldi; minik mumya,League of Legends'a davet edildi. Lig'deki başarısı, Amumu'ya uzun zamandır özlemini çektiği bir şey vermişti: bir ev. (Olmayan) Yaşamı düzene giren Amumu, şimdi yeni arkadaşlarının yardımıyla geçmişini ortaya çıkarmayı umuyor.
''Amumu ağlarken herşey kötü gidiyor, ama o kızdığında herşey daha da kötü oluyor.''
-- Ezreal
