17.asırda Ruslarla yaptığı savaşı kaybedeek Osmanlı Devletine sığınan İsveç kralı 12.Charles Türkler den gördüğü alicenaplığı anlatıyor:"Poltova'da esir düştüm.Bu benim için ölümdü.Kurtuldum.Buğ nehri önünde tehlike daha kuvvetli olarak belirdi.Önümde su,ardımda düşna,tepemde ateşler püsküren güneş...Su beni boğmak,düşman beni parçalamak,güneş beni eritmek istiyordu;yine kurtuldum.Fakat bugün esirim.Türkler in esiriym.Demirin,ateşin ve suyun yapamadığını onlar yaptılar;beni esir ettiler.Ayağımda zincir yok,zindanda değilim.Hürüm ve istediğimi yapıyorum.Lakin yine esirim,asalet ve nezaketin esiriyim.Türkler beni işte bu elmas bağa sardılar.Bu kadar şefkatli,bu kadar yüksek kalpli,bu kadar asil ve bukadar nazik bir milletin arasında hür bir esir olarak yaşamak bilseniz nekadar tatlı!!!