Suçun önüne geçilmesi ve suçlunun cezalandırılması yargı mekanizmasının işleyişinin zaruretidir. Zaten suçlunun cezalandırılmasının temel amacı da intikam alma değil suçun önüne geçmedir. Ama yargı mekanizması veya ona hizmet amacıyla oluşturulmuş güvenlik ve istihbarat teşkilatları herhangi bir suçu, o suçla ilgileri olmayan insanların da itham edilmesine, cezalandırılmasına gerekçe olarak kullanırlarsa o zaman suçtan zulüm çıkarılmış olur. Ne yazık ki son dönemde bu gelişmeyi çok bariz bir şekilde görmekteyiz. Biz daha önce Suudi Arabistan'daki olaylarla ilgili değerlendirmemizde işin bu cihetine temas etmiştik. Ancak gelişmeler bunun sadece Suudi Arabistan'a mahsus olmadığını gösteriyor. Genel olarak "terör" veya şiddet eylemleri hukuk adına hukuksuzluk yapılmasının gerekçesi olarak kullanılmaktadır. Bu durum ciddi bir çelişkidir. Çünkü terör eylemleri işleyenler genellikle masum yani normalde bu tür eylemlerin hedefi olmamaları gereken suçsuz insanları hedef almalarından dolayı tenkit edilirler. Öte yandan bu tür eylemlerle ilgileri olmadığı, hatta bu eylemleri benimsemedikleri, kesinlikle reddettikleri halde birtakım insanların soruşturma ve yargılamanın tuzağına düşürülmeleri, rencide edilmeleri, haksızlığa uğratılmaları da aynı şey değil midir? Burada da masum insanlar hedef alınmış olmuyor mu?
İşin bu cihetiyle ilgili olarak vurgulanması gereken bir husus da şudur: Burada hukuksuzluğun gerekçesi olarak kullanılan "terör"e yön verenlerin amaçlarından biri belli kesimlerin tasfiye edilmesi, dışlanmaları ve toplumun reddettiği kesimler haline getirilmeleridir. Şimdilik bunlar genellikle "radikal İslamcılar" olarak gösteriliyor. Ama bu radikalliğin bir ölçüsü konulmadığından oldukça esnek bir şekilde kullanılması söz konusudur. Daha şimdiden "başörtüsü" takmak bile radikalliğin işaretleri arasında gösterilmeye başlandı. İşin önü alınamazsa çok geçmeden namaz kılmak da radikalliğin bir göstergesi olarak gösterilebilir. Bu sebeple "terör"den hukuksuzluk çıkarılması, zulüm uygulamalarının meşru gösterilmesi için "terör" etrafında koparılan fırtınadan yararlanılması çok tehlikeli bir gidişattır. Bu aynı zamanda "terör"e yön verdiğini düşündüğümüz çağdaş emperyalizmin İslam alemi için arzuladığı bir şeydir.
İşin bu cihetiyle ilgili olarak vurgulanması gereken bir husus da şudur: Burada hukuksuzluğun gerekçesi olarak kullanılan "terör"e yön verenlerin amaçlarından biri belli kesimlerin tasfiye edilmesi, dışlanmaları ve toplumun reddettiği kesimler haline getirilmeleridir. Şimdilik bunlar genellikle "radikal İslamcılar" olarak gösteriliyor. Ama bu radikalliğin bir ölçüsü konulmadığından oldukça esnek bir şekilde kullanılması söz konusudur. Daha şimdiden "başörtüsü" takmak bile radikalliğin işaretleri arasında gösterilmeye başlandı. İşin önü alınamazsa çok geçmeden namaz kılmak da radikalliğin bir göstergesi olarak gösterilebilir. Bu sebeple "terör"den hukuksuzluk çıkarılması, zulüm uygulamalarının meşru gösterilmesi için "terör" etrafında koparılan fırtınadan yararlanılması çok tehlikeli bir gidişattır. Bu aynı zamanda "terör"e yön verdiğini düşündüğümüz çağdaş emperyalizmin İslam alemi için arzuladığı bir şeydir.
