Merhaba, ben Batu 
Nâm-ı diğer Mr. Payne. Zamanı olanlar için, size kendimden ufak bir hikaye anlatayım..
97'liyim ve 2002 yılında bilgisayarla -doğal olarak- oyunlar sayesinde tanıştım. Uzun yıllar bilgisayarla ciddi anlamda ilgilenmedim, çevremde bilgisayardan anlayan hiç kimsenin olmayışı da buna bir etken tabi. Öyle ki o kadar sınıf değiştirmeme rağmen etrafımdaki herkes, futbol, ebelemece simit, kızlar, yemek-içmek, dersler gibi olaylarla ilgileniyordu. Okullarda konuşulan şu geyik muhabbetlerini hiç sevmemişimdir. Havadan sudan konuşmayı zaman kaybı olarak görüyordum. Boşa geçen her anımı, neler öğrenebileceğimi düşünerek geçiriyordum. Hala öyleyim. Nitekim bu huyum gün içinde bir işle uğraşmasam bile zihnen yorulmama sebep olur. Yine de vazgeçebileceğim bir huy değil ve vazgeçmem de gerekir mi ki?
Lise yıllarında oyunlardan sıkılmış,
bunalmış, bilgisayarın başında durmaktan bıkmıştım. Bu yüzden sanata yöneldim. Edebiyatı öğrendim, (bir de aşık oldum tabi) şiirler yazdım. Resmi öğrendim, tablolar boyadım, renklerin her tonuyla vakitler geçirdim. Müziği öğrendim, piyano çaldım. İlk başta oyun müzikleriydi ama olsun sonraları klasikleri de öğrendim.
Çocukken sakin olan ben, lisede daha da sakindim, diğerleri için yarı ölü bir mahluktum. Buradan arkadaş ilişkilerimin olmadığını veya az olduğunu sanmayın. Ben farklı bir dünyadaydım ve sıkça diğerlerine ayak uydururdum. Sınıfta kavgalı olduğum biri yoktu ve olmadı da. Herkesle iyi ilişkiler geçirdim. Bazılarıyla sıkı bazılarıyla mesafeli.
Bir gün o yıllardan bir arkadaşımla konuşurken bana söylediği bir söz, beni uyandırdı, kendime getirdi. Bilgisayardan ve onun dünyasından kaçtığımı farkettim. O ana kadar yaptığım her hayat tercihi, bilgisayardan uzaklaşmaya çalışmak üstüneydi. Ben de bu sefer ciddi anlamda, hem yazılımsal hem donanımsal ve ona ait ne varsa ilgilenmek ve sevmek üzere geri döndüm. 3,5 yıldan fazla bir süredir de bu şekilde ilerlemeye çalışıyorum.
Bir çok iş yaptım, o kadar çok ki sayısını hatırlayamam. İlk başlarda çoğunu sadece tecrübe kazanmak için yaptım. Sonraları bilgisayar donanımına ait yüzeysel bilginin tamamını edinince,
çıkan işlerden pek bir şey öğrenemeyeceğim için parayla yapmaya başladım. Bu arada da internetteki kaynaklardan yazılım dillerini öğrenmeye çalıştım. Biraz HTML biraz CSS. Fakat henüz etkin bir şekilde kullanabiliyor değilim. Pratiğe ihtiyaç var tabi. Daha sonra Java, sonra da python ve/veya C dillerini kurcuklamayı düşünüyorum. Yabancıların bir sözü vardır; İnsan plan yapar, tanrı güler. Değişiklikler ne olursa olsun, mümkün mertebe çalışmayı sürdürmek üzerine zihnimi programlamış bulunuyorum. Ne başarırsak başaralım, unutmayın ki; Zafer Allah'ındır. Gencim, gittiğim yolu büyütmüyorum ama, zorlu şeyler yaşadım. Allah istemezse isimlerimizi dahi unuturuz. Çok şey unuttum, çok şey hatırladım. Öğündüm unuttum, şükrettim hatırladım. Güç, hak edene verilir. Ben gücü hak etmedim ve etmek için de daha çok yolum var.
Okurken ne kadar uzunsa yazarken üç katı daha uzundu o yüzden benden bu kadar. THT'yi ve içinden öğrendiklerimi seviyorum. Bu forumda olmak gerçekten beni mutlu ediyor. Sonunda da kayıt olabildik ve burdayız
Nâm-ı diğer Mr. Payne. Zamanı olanlar için, size kendimden ufak bir hikaye anlatayım..97'liyim ve 2002 yılında bilgisayarla -doğal olarak- oyunlar sayesinde tanıştım. Uzun yıllar bilgisayarla ciddi anlamda ilgilenmedim, çevremde bilgisayardan anlayan hiç kimsenin olmayışı da buna bir etken tabi. Öyle ki o kadar sınıf değiştirmeme rağmen etrafımdaki herkes, futbol, ebelemece simit, kızlar, yemek-içmek, dersler gibi olaylarla ilgileniyordu. Okullarda konuşulan şu geyik muhabbetlerini hiç sevmemişimdir. Havadan sudan konuşmayı zaman kaybı olarak görüyordum. Boşa geçen her anımı, neler öğrenebileceğimi düşünerek geçiriyordum. Hala öyleyim. Nitekim bu huyum gün içinde bir işle uğraşmasam bile zihnen yorulmama sebep olur. Yine de vazgeçebileceğim bir huy değil ve vazgeçmem de gerekir mi ki?
Lise yıllarında oyunlardan sıkılmış,
bunalmış, bilgisayarın başında durmaktan bıkmıştım. Bu yüzden sanata yöneldim. Edebiyatı öğrendim, (bir de aşık oldum tabi) şiirler yazdım. Resmi öğrendim, tablolar boyadım, renklerin her tonuyla vakitler geçirdim. Müziği öğrendim, piyano çaldım. İlk başta oyun müzikleriydi ama olsun
sonraları klasikleri de öğrendim. Çocukken sakin olan ben, lisede daha da sakindim, diğerleri için yarı ölü bir mahluktum. Buradan arkadaş ilişkilerimin olmadığını veya az olduğunu sanmayın. Ben farklı bir dünyadaydım ve sıkça diğerlerine ayak uydururdum. Sınıfta kavgalı olduğum biri yoktu ve olmadı da. Herkesle iyi ilişkiler geçirdim. Bazılarıyla sıkı bazılarıyla mesafeli.
Bir gün o yıllardan bir arkadaşımla konuşurken bana söylediği bir söz, beni uyandırdı, kendime getirdi. Bilgisayardan ve onun dünyasından kaçtığımı farkettim. O ana kadar yaptığım her hayat tercihi, bilgisayardan uzaklaşmaya çalışmak üstüneydi. Ben de bu sefer ciddi anlamda, hem yazılımsal hem donanımsal ve ona ait ne varsa ilgilenmek ve sevmek üzere geri döndüm. 3,5 yıldan fazla bir süredir de bu şekilde ilerlemeye çalışıyorum.
Bir çok iş yaptım, o kadar çok ki sayısını hatırlayamam. İlk başlarda çoğunu sadece tecrübe kazanmak için yaptım. Sonraları bilgisayar donanımına ait yüzeysel bilginin tamamını edinince,
çıkan işlerden pek bir şey öğrenemeyeceğim için parayla yapmaya başladım. Bu arada da internetteki kaynaklardan yazılım dillerini öğrenmeye çalıştım. Biraz HTML biraz CSS. Fakat henüz etkin bir şekilde kullanabiliyor değilim. Pratiğe ihtiyaç var tabi. Daha sonra Java, sonra da python ve/veya C dillerini kurcuklamayı düşünüyorum. Yabancıların bir sözü vardır; İnsan plan yapar, tanrı güler. Değişiklikler ne olursa olsun, mümkün mertebe çalışmayı sürdürmek üzerine zihnimi programlamış bulunuyorum. Ne başarırsak başaralım, unutmayın ki; Zafer Allah'ındır. Gencim, gittiğim yolu büyütmüyorum ama, zorlu şeyler yaşadım. Allah istemezse isimlerimizi dahi unuturuz. Çok şey unuttum, çok şey hatırladım. Öğündüm unuttum, şükrettim hatırladım. Güç, hak edene verilir. Ben gücü hak etmedim ve etmek için de daha çok yolum var.
Okurken ne kadar uzunsa yazarken üç katı daha uzundu
o yüzden benden bu kadar. THT'yi ve içinden öğrendiklerimi seviyorum. Bu forumda olmak gerçekten beni mutlu ediyor. Sonunda da kayıt olabildik ve burdayız
Son düzenleme:
