Ahmet Selçuk İlkan Şiirleri

Ne Dersin?

Meyhane de yetmiyor ille de o olacak
Gel de burdan çıkalım belki görürüm onu
Meyhane bile sarhoş, yıkıldı yıkılacak
Elbet burda olacak ben gibilerin sonu.

Çok ciddiyim arkadaş dağıtmadım dağıtmam
Gel de bir yol bakıverelim belki görürüz ne dersin?
Yarası çok derinden unutmam, unutamam
Yalvarırım bulalım da kalbimin kanı dinsin

Elamsı gözleri var, sapsarıdır saçları
Sen önden gideceksin görmesin bu akları
Belki, belki sevdiği vardır tertemizdir aşkları
Vazgeçelim arkadaş dönelim mi ne dersin?

Efkarlandı efkarım bir sigara versene
Neden ağlamaklısın artık biraz gülsene
Ben zaten hep böyleyim değişmedim kaç sene
Bugün içkiler benden içelim mi ne dersin?

Ne Haber?

Giderken ne büyük sözler etmiştin
Ben hiç unutmadım senden ne haber?
Ölsem de bu sevda bitmez demiştin
Ben aynı aşığım senden ne haber?

Dönüşü olmayan yolda mı kaldın?
Dağların ardında çölde mi kaldın?
Yoksa yabancı bir kolda mı kaldın?
Ben aynı yerdeyim senden ne haber?

Ağladığın günde mendilin oldum
Karanlık gecende kandilin oldum
Aşığın, esirin, sevgilin oldum
Ben aynı sevdalı senden ne haber?

Uykusuz şarkılar dudaklarımda
Sigaram ters dönmüş parmaklarımda
Gözyaşım kurumuş yanaklarımda
Bu gecem de böyle senden ne haber?

Ne Zaman Sevdimse

Kaç kere yaşadım ben bu romanı
Ne zaman sevdimse ayrılık vardı
Hep kendim kuruttum gözyaşlarımı
Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı

Sen de git, bırak git, beni düşünme
Kader de, hayat de boşver üzülme
Alıştım hasretin her türlüsüne
Ne zaman sevdimse ayrılık vardı
Alıştım kaderin her cilvesine
Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı

Yaşamadım gitti gönül tadında
Nelerden vazgeçtim senin uğrunda
Seni de kaybettim yol ortasında
Ne zaman sevdimse karanlık vardı
Ne zaman sevdimse pişmanlık vardı

Niçin?

İnsanlar sevmeyi unuttu mu ne?
Ve de gülmeyi...
Başımı kaldırsam kan görüyorum
Yoksa kin
Peşimde gölgesi binlerce hasretin
Ne sıcak bir merhaba
Ne de bir tebessüm
Kalmamış izi mutluluğun ve sevincin
Oysa biz hala yaşıyoruz
Bilmem ki niçin?..

O Adam

O yüreği sevmekten yaralı
Şiire aşık bir insan
O da herkes gibi
Payını almış dünyadan
Kimi gün ağlamış, kimi gün gülmüş
Kimi gün vurulmuş, kimi gün düşmüş
Taş olmuş susmuş
Kuş olmuş uçmuş
İncinmiş, kırılmış, küsmüş
Kimini deliler gibi sevmiş
Yıldızlar gibi yüceltip övmüş
Kiminin yüzüne tükürmüş, sövmüş
Bir kere yaşamış, bin kere ölmüş
Şimdi 'bir avuç gözyaşı'
'Bir demet şarkı'
Ve bir de bu 'uykusuz şiirler'
Ardından kalan...

İşte son perde
İşte son sahne
İşte

O Gece Sen Gidiyordun

O gece sen gidiyordun
Yıldızlar bir bir düşüyordu
Günlerden bir yaz gecesi
Ama kalbim üşüyordu

O gece sen gidiyordun
Bir aşk daha bitiyordu
Buz gibiydi ellerin
Ayakların titriyordu

O gece sen gidiyordun
İçimde dağlar yıkılıyordu
Sanki bütün mermiler
Üzerime sıkılıyordu

O gece sen gidiyordun
Yollar sana küsüyordu
Yüreğimde bir ihtilal
Dudaklarım susuyordu

O gece sen gidiyordun
Oysa gölgen duruyordu
Kimsesizdim pencereme
Binlerce sen vuruyordu

O gece sen gidiyordun
Yeni bir son başlıyordu
Gururum direnişte
Duygularım çıldırıyordu

O gece sen gidiyordun
Bütün denizlerim yanıyordu
Böyle bir ayrılığa
Ölü kuşlar ağlıyordu

O gece sen gidiyordun
Ama kimse bilmiyordu
Olacak şey miydi bu
Dünya hala dönüyordu
Hayat devam ediyordu!

O Günden Beri

Hasretin bir yangın avuçlarımda
Ayrılıp gittiğin o günden beri
Ararım gölgeni boş duvarlarda
Ayrılıp gittiğin o günden beri

Sensiz diken oldu başımda yastık
Mutluluğu hangi dolaba astık
Odamda ne varsa yüzleri asık
Ayrılıp gittiğin o günden beri

Bu nasıl bir duygu bilemiyorum
Kimseye ayrıldık diyemiyorum
Adını kim sorsa eziliyorum
Ayrılıp gittiğin o günden beri

Of Ulan Of

Kaşlarında kalem
Dudağında salem
Sosyetik olmuş haspam

Of ulan of!
Ahmed'in de bir Leyla'sı var
Kibar Leyla'sı
Tango Leyla'sı
Haspam aklı sıra
Yıldızlar kadar uzak benden
Varsın uzak olsun
Komşu kızı o
Onun sosyetesi varsa
Agop'un meyhanesi de bizim için

Of ulan of!
Yaşken eğmediler beni
Kibar konuşmasını
Dans etmesini öğretmediler bana
Bir 'selamın aleyküm' demesini bilirim gelince
Bir de 'eyvallah' demesini giderken
Selam verdik 'bonjur' dedi
Göz kırptık 'yes' dedi
Kes dedim kes
Ulan ne anlarım ben bu lisandan
Bir sosyete
Bir kibarlık tutturmuş gidiyor
Gidiyor ama nereye
Bıçağın ağzı gibi inceldi sabrım
Dinamit gibiyim
Ha şimdi patlayacağım
Ha birazdan

Ulan ağaçkakan mısın nesin be
Delik deşik ettin tutkularımı
Kafamı bozma kız kafamı bozma
Alırım aşağı façanı

Of ulan Of
Ulan beyefendiler
Ulan sosyetik züppeler
Anam avradım olsun
Topunuzu bir şişe rakıya değişirsem eğer

Hey Agop
Ne oldu bizim çilingir sofrası
Gönder dedik yarım
Leyla partilerde
Biz meyhanelerde kafayı bulalım
Ha eskilerden bir şarkı çal amanı bol olsun
Of ulan of
Kavanoz dipli dünya of
Sen yok musun...

Ona Sevdiğimi Söyleyiverin

Ecelim zamansız gelirse bir gün
Ona bu şarkımı dinletiverin
Bu en son dileğim, en son sözümdür
Ona sevdiğimi söyleyiverin

Benden başkasına gitmiş olsa da
O güzel aşkımız bitmiş olsa da
Üstünden mevsimler geçmiş olsa da
Ona sevdiğimi söyleyiverin

Sonu hiç gelmeyen bir roman gibi
İçimde sönmeyen bir volkan gibi
Yazılsın bu sevdam bir destan gibi
Ona sevdiğimi söyleyiverin

Papatya Falı

Bu şehirde son gecem
Beni son kez sarsaydın
Gitmezdim bir meçhule
Yanımda sen olsaydın!

Gözümde duman duman
Hayalindir son kalan
Yenmezdi beni zaman
Yanımda sen olsaydın

Akmazdı gözyaşlarım
Çatılmazdı kaşlarım
Olmazdı yanlışlarım
Yanımda sen olsaydın!

Duvar duvar yıkıldım
Hançer hançer vuruldum
Ben böyle mi olurdum
Yanımda sen olsaydın

Ne ateşe ne küle
Ne denize ne çöle
Düşmezdim böyle dile
Yanımda sen olsaydın

Hasretle çağlamazdım
Gönlümü dağlamazdım
Gülerken ağlamazdım
Yanımda sen olsaydın!..

Para

Dünya pazarını dolaştım durdum
Dikenler gül oldu para deyince
Yıllanmış nefretler bir anda bitti
Ateşler kül oldu para deyince

Ortada ne engel ne dağlar kaldı
Ne aşılmaz yollar ne çöller kaldı
Öfkenin yerini alkışlar aldı
Düşmanlar dost oldu para deyince

Bir eski masalmış şeref, itibar
Böyle bir düşman ne işe yarar
Gördüm ki herşeyin bir fiyatı var
Krallar kul oldu para deyince.

Sabah Yıldızım

Ey benim doğmayan sabah yıldızım
Geceler mi uzak sen mi uzaksın?
Ne zaman bitecek bu yalnızlığım
Umutlar mı uzak sen mi uzaksın?

Bil artık sabrımın sabrı da bitti
Seninle gelen aşk sensiz terketti
Çalmadın kapımı çalmadın gitti
Ellerin mi uzak sen m uzaksın?

Sen misin 'ben miyim' kimmiş yalancı
Nasıl yaşarız biz bize yabancı
Böyle bir ayrılık ne kadar acı
Yolların mı uzak sen mi uzaksın?

Dilime marş ettim eyvahlarımı
Söyle de bileyim günahlarımı
Işıksız bıraktın sabahlarımı
Gözlerin mi uzak sen mi uzaksın?

Salihlilim

Bir dal gibiydin
İnceciktin
Körpeciktin
Gözlerin şarkılar kadar hazin
Ellerin duygularım kadar narin
Bence Salihli'de bir çiçek
Bence Salihli'de tektin
Ne var ki
Parmağında bir yüzük
Ne var ki
Omuzlarında ağır bir yük
Tutsaktın
Yasaktın
Unutmaktan başka
Ne yapacaktın

Ah benim Salihlilim
Kötü talihlim...

Saman Alevi

Bir saman alevi oldu aşkımız
Bu aşkta kül bile bırakmadın ki
Ağlayıp yalvarman şimdi anlamsız
Ben ağlarken sen hiç ağlamadın ki

Terkeden sen oldun niye yanayım
Kanayan kalbini niye sarayım
Sevgilim deyip de nasıl anayım
Sen bana dost bile olamadın ki

İçimde alevdin, rüzgarsız söndün
Bir yangın olup da yakamadın ki
Gözümde yaştın sen, düştün döküldün
Kalbime yol bulup akamadın ki...

Sana Borçluyum

Tanrıdır can veren kul ona borçlu
Ben de bu sevdayı sana borçluyum
Bu boynumun borcu, bu gönül borcu
Ben bu mutluluğu sana borçluyum

Dağlarda yol olsam seni beklerim
Ömrümü verseler sana eklerim
Seninle gül açtı tüm dileklerim
Ben bu mutluluğu sana borçluyum

Ne böyle sevildim, ne böyle sevdim
Aşkın böylesini senden öğrendim
Adına yazılı gönül senedim
Çünkü ben bu aşkı sana borçluyum

paylaşım için saol..

İYİ FORUMLAR

saolasın eline sağlık

saol kanka ellerıne sağlık guzel paylasım

çok güzeller kardeşşş