- 27 Haz 2011
- 6,162
- 23
Googleın mobil işletim sistemi Android ilk çıktığı zamanlardan beri iOSa rakip olarak gösteriliyor. Aslında piyasaya çıktığı ilk zamanlar iOSa rakip olacak yetenekte bir işletim sistemi değildi fakat bugün rahatlıkla söyleyebiliriz ki pek çok konuda en az onun kadar yetenekli. Hatta bazı özellikleri ile iOSun önüne dahi geçiyor. Bu yazımızda Android eskiden nasıldı, şimdi nasıl, gelecekte nasıl olacak/olabilir ona bir bakıyoruz.
Androidin tarihi Ekim 2003′te Palo Altoda Android şirketinin Andy Rubin, Rick Miner, Nick Sears ve Chris White tarafından kurulmasıyla başlıyor. Kuruculardan Andy Rubin şu an Google Mobilden sorumlu üst düzey yönetici ve başkan yardımcısı olarak görevini sürdürüyor.
Şirket 2005 yılında Google tarafından satın alınıyor. Bu zamana kadar geçen süre içinde Androidi herhangi bir mobil cihazda görmüyoruz. Şirket 2007 yılında ise şu an 84 üyesi bulunan Open Handset Allianceı kuruyor. Bu oluşumu Symbian şirketinin kurduğu Symbian vakfına benzetebiliriz.
2007 yılının Kasım ayında ise Android uygulama geliştirme kitinin beta sürümü yayınlandı. Bundan yaklaşık bir sene sonra yani tarihler Eylül 2008′i gösterdiğinde ise Androidin 1.0 sürümü yayınlandı. Dikkat ettiyseniz Android şirketinin kurulması ve Androidin ilk sürümünün yayınlanması arasında neredeyse 5 sene var. Bir işletim sisteminin olgunlaşması için fazla uzun olmayabilir fakat burada 6 aydlık periyotlarla yenilenen bir sektörden bahsediyoruz ve böyle bir sektör için oldukça uzun bir süre. Androidin bu kadar popüler olmasının sebebi belki de kuluçka süresi diye adlandırabileceğimiz bu uzun süreydi. Firma, pek çok eksiği bulunan bir işletim sistemini piyasaya sürmek yerine seçimlerini akıllı telefonlarda bulunması gereken özelliklere sahip, kabul edilebilir derecede iyi bir sistem oluşturmaktan yana kullanmış gibi görünüyor.
Android 1.0′ın temel özelliklerini Google servisleriyle entegrasyon, HTML ve XHTML destekli web tarayıcı, Android Market, multi-tasking, Wi-Fi ve bluetooth desteği olarak sıralayabiliriz. Multi-tasking özelliğini saymazsak Androidin ilk kararlı sürümünün özellikleri o zamanlar için nefes kesici sayılmazdı. İnsanları heyecanlandıran asıl husus Androidin açık kaynaklı mobil işletim sistemi olmasıydı. Bir de bu sistem Google gibi el attığı her işi layıkıyla yapan bir firmanın elinden çıkınca Androide olan ilgi ister istemez arttı. Android 1.0 sürümüne sahip ilk akıllı telefon ise HTCden geldi. HTC Dream o zamanlar için orta-üst diyebileceğimiz donanıma sahip, fiziksel klavyeli bir modeldi.
Şubat 2009′da ise HTC Dreame özel yapılan Android 1.1 sürümü çıktı. Bu sürüm 1.0′ın bazı eksikliklerini gideriyordu. Androidi yeni çıkan pek çok cihazda görmemiz ise Nisan 2009′da çıkan, 2.6.27 versiyon numaralı Linux çekirdeğiyle gelen Cupcake kod adlı 1.5 sürümüyle oldu. Cupcake ile birlikte AGPS desteği, sanal klavye, YouTube ve Picasa entegrasyonu geldi. Android pek çok cep telefonu üreticisi için artık oldukça cazip bir işletim sistemiydi.
Aynı yılın Eylül ayında 1.6 (Donut) sürümü çıktı. Bu sürüm temelde çok büyük farklılıklar getirmiyor, onun yerine mevcut özellikleri iyileştiriyordu. 1.5 sürümünden en büyük farkı ses ile arama özelliğiydi. Bu özellik şimdiye kadar olanlardan biraz daha farklıydı çünkü ses ile arama özelliği ile yol tarifi alabiliyor, google araması yapabiliyordunuz. 1.6 sürümüne sahip herhangi bir cihaz satın almayı düşünen bilinçli kullanıcıların merak ettiği tek şey ise aldıkları telefona yakında çıkacak olan 2.0 (Eclair) sürüm güncellemesinin gelip gelmeyeceğiydi. Çünkü Eclair, kullanıcıların şikayet ettiği pek çok eksikliği gideriyordu.
2009′un ekim ayında çıkan Eclair sürümü ile Android artık oldukça gelişmişti. Eskiden sadece orta ve üst seviye telefonlarda görülürken artık giriş seviyesindeki telefonlarda da görülmeye başlandı. Birden çok e-posta hesabı yönetebilme özelliği, Microsoft Exchange desteği, yeni kullanıcı arabiriminin yanında tam HTML5 desteğine de sahip internet tarayıcısı ile gelen 2.0 sürümü oldukça beğenilmişti. Adobe Flash desteği dışındaki eksikliklerin çoğu 3. parti yazılımlar ile gideriliyordu.
Androidin tam olarak olgunlaşması ise Mayıs 2010′da çıkan Froyo sürümü ile oldu. Hotspot gibi 3. parti yazılımlarla sağlanan bazı özellikler işletim sistemine entegre olarak bulunuyor, Adobe Flash 10.1 desteği ile iPhone almayı düşünen pek çok kişiyi Androidli telefon almaya teşvik ediyordu. Yüklü uygulamaları sd karta aktarabilme özelliği oldukça beğenilmişti çünkü Androidli pek çok telefon düşük sayılabilecek depolama kapasitesiyle geliyordu. Yüklü uygulamaları güncellemek oldukça kolaylaşmıştı. 2.2 bazı tabletlerde de kullanıldı fakat tabletlere uygun bir arayüze sahip olmadığı için pek tutulmadı.
2010 Aralık ayında şu anda da kullandığımız Gingerbread kod adlı 2.3 sürümü piyasaya çıktı. NFC desteği ve klavyede yapılan iyileştirmeler dışında 2.2′nin üzerine pek fazla bir şey koymayan, daha çok stabilite ve arayüz konusundaki eksiklikleri gideren bu sürümün geliştirilmiş versiyonları şu an Androidli telefonlarımızda bulunuyor.
.2 sürümünü kullanan bazı tabletlerin bulunduğunu fakat tabletlere uygun bir arayüze sahip olmadığı için pek tutulmadığını belirtmiştik. Google, Androidli tablet ihtiyacına cevap vermek için Mayıs 2011′de holografik arayüze sahip Honeycombu kullanıcıların beğenisine sundu. 2.3′ün tablete uyarlanmış hali olan bu sürümü tablet piyasasına girmek isteyen firmalar oldukça sevdi. Öyle ki Honeycomblu tabletler Appleın tableti iPadin satışlarını tehdit edecek kadar iyiydi. Çoğu firma birbirine benzer ürünler çıkarırken farklılık yaratıp piyasada adını duyurmak isteyenler fiziksel klavyeli tasarımlarıyla karşımıza çıktılar.
Yazımızın bu kısmına kadar olan bölümünde Googleın mobil işletim sistemi olan Androidin nereden nereye geldiğini özetlemeye çalıştık. Peki bundan sonra ne olacak?
Önümüzdeki aylarda piyasaya çıkması beklenen Androidin Ice Cream Sandwich kod adlı 4.0 numaralı sürümü telefonlara uyarlanmış Gingerbread ile tabletlere uyarlanmış Honeycomb sürümünü bir araya getirip hem tabletlerde hem de telefonlarda aynı işletim sisteminin kullanılmasını sağlayacak.
Ice Cream Sandwich sürümüyle birlikte tablet-telefon melezi 5 ekrana sahip tasarımları piyasada görmemiz mümkün. Bunun yanında ARM mimarisi gelişimini aynı hızda devam ettirirse önümüzdeki senelerde netbook ve giriş seviyesi notebooklarda kullanılmaya başlanabilir ve bu durum gerçekleşirse ARM işlemcili bilgisayarlarda Android kullanılabilir.
Bu yazımızda Androidin nereden nereye geldiğini, nerelere gidebileceğini anlatmaya çalıştık. Bunu yaparken sizi fazla sıkmamak için çok fazla detaya inmemeye çalıştık ve sonuç olarak özet niteliğinde bir yazı ortaya çıktı. Umarız beğenmişsinizdir.
Androidin tarihi Ekim 2003′te Palo Altoda Android şirketinin Andy Rubin, Rick Miner, Nick Sears ve Chris White tarafından kurulmasıyla başlıyor. Kuruculardan Andy Rubin şu an Google Mobilden sorumlu üst düzey yönetici ve başkan yardımcısı olarak görevini sürdürüyor.
Şirket 2005 yılında Google tarafından satın alınıyor. Bu zamana kadar geçen süre içinde Androidi herhangi bir mobil cihazda görmüyoruz. Şirket 2007 yılında ise şu an 84 üyesi bulunan Open Handset Allianceı kuruyor. Bu oluşumu Symbian şirketinin kurduğu Symbian vakfına benzetebiliriz.
2007 yılının Kasım ayında ise Android uygulama geliştirme kitinin beta sürümü yayınlandı. Bundan yaklaşık bir sene sonra yani tarihler Eylül 2008′i gösterdiğinde ise Androidin 1.0 sürümü yayınlandı. Dikkat ettiyseniz Android şirketinin kurulması ve Androidin ilk sürümünün yayınlanması arasında neredeyse 5 sene var. Bir işletim sisteminin olgunlaşması için fazla uzun olmayabilir fakat burada 6 aydlık periyotlarla yenilenen bir sektörden bahsediyoruz ve böyle bir sektör için oldukça uzun bir süre. Androidin bu kadar popüler olmasının sebebi belki de kuluçka süresi diye adlandırabileceğimiz bu uzun süreydi. Firma, pek çok eksiği bulunan bir işletim sistemini piyasaya sürmek yerine seçimlerini akıllı telefonlarda bulunması gereken özelliklere sahip, kabul edilebilir derecede iyi bir sistem oluşturmaktan yana kullanmış gibi görünüyor.
Android 1.0′ın temel özelliklerini Google servisleriyle entegrasyon, HTML ve XHTML destekli web tarayıcı, Android Market, multi-tasking, Wi-Fi ve bluetooth desteği olarak sıralayabiliriz. Multi-tasking özelliğini saymazsak Androidin ilk kararlı sürümünün özellikleri o zamanlar için nefes kesici sayılmazdı. İnsanları heyecanlandıran asıl husus Androidin açık kaynaklı mobil işletim sistemi olmasıydı. Bir de bu sistem Google gibi el attığı her işi layıkıyla yapan bir firmanın elinden çıkınca Androide olan ilgi ister istemez arttı. Android 1.0 sürümüne sahip ilk akıllı telefon ise HTCden geldi. HTC Dream o zamanlar için orta-üst diyebileceğimiz donanıma sahip, fiziksel klavyeli bir modeldi.
Şubat 2009′da ise HTC Dreame özel yapılan Android 1.1 sürümü çıktı. Bu sürüm 1.0′ın bazı eksikliklerini gideriyordu. Androidi yeni çıkan pek çok cihazda görmemiz ise Nisan 2009′da çıkan, 2.6.27 versiyon numaralı Linux çekirdeğiyle gelen Cupcake kod adlı 1.5 sürümüyle oldu. Cupcake ile birlikte AGPS desteği, sanal klavye, YouTube ve Picasa entegrasyonu geldi. Android pek çok cep telefonu üreticisi için artık oldukça cazip bir işletim sistemiydi.
Aynı yılın Eylül ayında 1.6 (Donut) sürümü çıktı. Bu sürüm temelde çok büyük farklılıklar getirmiyor, onun yerine mevcut özellikleri iyileştiriyordu. 1.5 sürümünden en büyük farkı ses ile arama özelliğiydi. Bu özellik şimdiye kadar olanlardan biraz daha farklıydı çünkü ses ile arama özelliği ile yol tarifi alabiliyor, google araması yapabiliyordunuz. 1.6 sürümüne sahip herhangi bir cihaz satın almayı düşünen bilinçli kullanıcıların merak ettiği tek şey ise aldıkları telefona yakında çıkacak olan 2.0 (Eclair) sürüm güncellemesinin gelip gelmeyeceğiydi. Çünkü Eclair, kullanıcıların şikayet ettiği pek çok eksikliği gideriyordu.
2009′un ekim ayında çıkan Eclair sürümü ile Android artık oldukça gelişmişti. Eskiden sadece orta ve üst seviye telefonlarda görülürken artık giriş seviyesindeki telefonlarda da görülmeye başlandı. Birden çok e-posta hesabı yönetebilme özelliği, Microsoft Exchange desteği, yeni kullanıcı arabiriminin yanında tam HTML5 desteğine de sahip internet tarayıcısı ile gelen 2.0 sürümü oldukça beğenilmişti. Adobe Flash desteği dışındaki eksikliklerin çoğu 3. parti yazılımlar ile gideriliyordu.
Androidin tam olarak olgunlaşması ise Mayıs 2010′da çıkan Froyo sürümü ile oldu. Hotspot gibi 3. parti yazılımlarla sağlanan bazı özellikler işletim sistemine entegre olarak bulunuyor, Adobe Flash 10.1 desteği ile iPhone almayı düşünen pek çok kişiyi Androidli telefon almaya teşvik ediyordu. Yüklü uygulamaları sd karta aktarabilme özelliği oldukça beğenilmişti çünkü Androidli pek çok telefon düşük sayılabilecek depolama kapasitesiyle geliyordu. Yüklü uygulamaları güncellemek oldukça kolaylaşmıştı. 2.2 bazı tabletlerde de kullanıldı fakat tabletlere uygun bir arayüze sahip olmadığı için pek tutulmadı.
2010 Aralık ayında şu anda da kullandığımız Gingerbread kod adlı 2.3 sürümü piyasaya çıktı. NFC desteği ve klavyede yapılan iyileştirmeler dışında 2.2′nin üzerine pek fazla bir şey koymayan, daha çok stabilite ve arayüz konusundaki eksiklikleri gideren bu sürümün geliştirilmiş versiyonları şu an Androidli telefonlarımızda bulunuyor.
.2 sürümünü kullanan bazı tabletlerin bulunduğunu fakat tabletlere uygun bir arayüze sahip olmadığı için pek tutulmadığını belirtmiştik. Google, Androidli tablet ihtiyacına cevap vermek için Mayıs 2011′de holografik arayüze sahip Honeycombu kullanıcıların beğenisine sundu. 2.3′ün tablete uyarlanmış hali olan bu sürümü tablet piyasasına girmek isteyen firmalar oldukça sevdi. Öyle ki Honeycomblu tabletler Appleın tableti iPadin satışlarını tehdit edecek kadar iyiydi. Çoğu firma birbirine benzer ürünler çıkarırken farklılık yaratıp piyasada adını duyurmak isteyenler fiziksel klavyeli tasarımlarıyla karşımıza çıktılar.
Yazımızın bu kısmına kadar olan bölümünde Googleın mobil işletim sistemi olan Androidin nereden nereye geldiğini özetlemeye çalıştık. Peki bundan sonra ne olacak?
Önümüzdeki aylarda piyasaya çıkması beklenen Androidin Ice Cream Sandwich kod adlı 4.0 numaralı sürümü telefonlara uyarlanmış Gingerbread ile tabletlere uyarlanmış Honeycomb sürümünü bir araya getirip hem tabletlerde hem de telefonlarda aynı işletim sisteminin kullanılmasını sağlayacak.
Ice Cream Sandwich sürümüyle birlikte tablet-telefon melezi 5 ekrana sahip tasarımları piyasada görmemiz mümkün. Bunun yanında ARM mimarisi gelişimini aynı hızda devam ettirirse önümüzdeki senelerde netbook ve giriş seviyesi notebooklarda kullanılmaya başlanabilir ve bu durum gerçekleşirse ARM işlemcili bilgisayarlarda Android kullanılabilir.
Bu yazımızda Androidin nereden nereye geldiğini, nerelere gidebileceğini anlatmaya çalıştık. Bunu yaparken sizi fazla sıkmamak için çok fazla detaya inmemeye çalıştık ve sonuç olarak özet niteliğinde bir yazı ortaya çıktı. Umarız beğenmişsinizdir.
