[ame]https://www.youtube.com/watch?v=bGDJQB2kwUo[/ame]
Dr. Fuchs:
Zamanın silemedikleriyle derinleşir zaman kuyusu
Karardıkça uzaklaşır sesler ve gökyüzü görme duyusu
Hayallere gömülü ateş çemberi sarar çevreni ister istemez
Herkesi ve seni rüyadan uyandırmaya geldim
Işıksız caddelere ışık oldum yürüdum durdum
Elimde fenerim onun adı Rap
İlk başladığımda hiç bir evin ışığı yanmazdı
O zamanlarda vardı başımda resimlerden bildiğiniz kep
Hiç bir zaman silinemez verdiğim emekler
Saklanabilir belki hırsız kalplerde kelepçeli halde bekler
Havlamayan doslarımdan yedim en sert ısırıkları
Ona rağmen korkmadan uzatırım elimi hemde hala
Bana soruluyor nefretim bilgili kahinlerin
Elinde gömüldü mikrafonlar toprağa bizden yıllar önce
Benim için herkes aynı inkar edemeyecek kadarda
Kalbinizde kelepçeli sırlarım var hemde tonla
Matador edasında takılanlar bugün
Boğanın acımasızlığına yenik düşeceklerse sebebi yine benim
Hayal görmeyi çoktan bıraktım ben aslında
Bilmediğim bir adımda atamdımki hayatım tos pembede olmadı
Yinede kovmadım değerlerimi ayaklar altına almadım
Savaşta acımasızca kılıç savurdum evet bu doğrudur
Ve sizin gibileri ne ısırabilir nede hançerlerim
Aramızdaki farkın adı adalet cesaret ve onur
Nakarat:
Dönesim var geçmişin izleri silinemez bak sorular var
Ayıklayamadığım tonlarca birikmiş hatıralardan
Suskunsun diline mühür vurmuş gibi mahkumsun
Kapa gözlerini bir anda ölüm faniye var
Albatros:
Uzun bir yol seninki
Kayıplarını bulmak adına kaybolursun öyleki
Zaman siler geçmiş izleri
Gidenin hali meçhul yolunu kapatır karanlığın sisleri
Hızla başını yeren kaldırmalısın
Kopan parçalarını bulup yaranı sardırmalısın
Farkedilmeden içine ağlamalısın
Tuzlu damlalarını yanaklarına düşürmemelisin
Bir anda hayallerine kuşku cenk eder
Ve adamı mahfeder içten ateş yakar dışta gözüne gülücük yansır
O yüzde tek bir andır
Gelip geçici heveslerine kanıp kendin ekmek bandır
Hayat tadıyla hayat nefsi imtehan
Yolun yarısı evlat yürümekten korkma hiçbir zaman
Söyle neyin kaldı kışından
Bu bahara çıkan şimdi güneşe bakıp hayal etki batmasın bir an
Korkarımkı şöhret bataklığındasın
Kibir yataklık bir dostum maalesefki iftehardasın
Sen kendinle bir savaştasın
Benim çorak arazimde sulak toprak bulamamaktasın
Nakarat:
Dönesim var geçmişin izleri silinemez bak sorular var
Ayıklayamadığım tonlarca birikmiş hatıralardan
Suskunsun diline mühür vurmuş gibi mahkumsun
Kapa gözlerini bir anda ölüm faniye var
Zamanın silemedikleriyle derinleşir zaman kuyusu
Karardıkça uzaklaşır sesler ve gökyüzü görme duyusu
Hayallere gömülü ateş çemberi sarar çevreni ister istemez
Herkesi ve seni rüyadan uyandırmaya geldim
Işıksız caddelere ışık oldum yürüdum durdum
Elimde fenerim onun adı Rap
İlk başladığımda hiç bir evin ışığı yanmazdı
O zamanlarda vardı başımda resimlerden bildiğiniz kep
Hiç bir zaman silinemez verdiğim emekler
Saklanabilir belki hırsız kalplerde kelepçeli halde bekler
Havlamayan doslarımdan yedim en sert ısırıkları
Ona rağmen korkmadan uzatırım elimi hemde hala
Bana soruluyor nefretim bilgili kahinlerin
Elinde gömüldü mikrafonlar toprağa bizden yıllar önce
Benim için herkes aynı inkar edemeyecek kadarda
Kalbinizde kelepçeli sırlarım var hemde tonla
Matador edasında takılanlar bugün
Boğanın acımasızlığına yenik düşeceklerse sebebi yine benim
Hayal görmeyi çoktan bıraktım ben aslında
Bilmediğim bir adımda atamdımki hayatım tos pembede olmadı
Yinede kovmadım değerlerimi ayaklar altına almadım
Savaşta acımasızca kılıç savurdum evet bu doğrudur
Ve sizin gibileri ne ısırabilir nede hançerlerim
Aramızdaki farkın adı adalet cesaret ve onur
Nakarat:
Dönesim var geçmişin izleri silinemez bak sorular var
Ayıklayamadığım tonlarca birikmiş hatıralardan
Suskunsun diline mühür vurmuş gibi mahkumsun
Kapa gözlerini bir anda ölüm faniye var
Albatros:
Uzun bir yol seninki
Kayıplarını bulmak adına kaybolursun öyleki
Zaman siler geçmiş izleri
Gidenin hali meçhul yolunu kapatır karanlığın sisleri
Hızla başını yeren kaldırmalısın
Kopan parçalarını bulup yaranı sardırmalısın
Farkedilmeden içine ağlamalısın
Tuzlu damlalarını yanaklarına düşürmemelisin
Bir anda hayallerine kuşku cenk eder
Ve adamı mahfeder içten ateş yakar dışta gözüne gülücük yansır
O yüzde tek bir andır
Gelip geçici heveslerine kanıp kendin ekmek bandır
Hayat tadıyla hayat nefsi imtehan
Yolun yarısı evlat yürümekten korkma hiçbir zaman
Söyle neyin kaldı kışından
Bu bahara çıkan şimdi güneşe bakıp hayal etki batmasın bir an
Korkarımkı şöhret bataklığındasın
Kibir yataklık bir dostum maalesefki iftehardasın
Sen kendinle bir savaştasın
Benim çorak arazimde sulak toprak bulamamaktasın
Nakarat:
Dönesim var geçmişin izleri silinemez bak sorular var
Ayıklayamadığım tonlarca birikmiş hatıralardan
Suskunsun diline mühür vurmuş gibi mahkumsun
Kapa gözlerini bir anda ölüm faniye var
