Frekans Analizi // Enigma Kulübü

A    11,68
E     9,01
İ     8,27
N     7,23
R     6,95
L     6,05
I     4,90
D     4,87
K     4,71
M     3,74
U     3,43
Y     3,37
T     3,09
S     3,05
B     2,85
O     2,45
Ü     1,99
Ş     1,94
Z     1,50
G     1,34
Ç     1,26
H     1,14
Ğ     1,13
V     0,98
C     0,97
Ö     0,87
F     0,44
J     0,01

Baylar, bu başlangıçtan sonra Çerkes Ethem Bey ve kardeşlerinin, ilk kez göze çarpmaya başlayan kimi tutum ve eylemleri konusunda yüksek kurulumuzu aydınlatmak isterim.

Çerkes Ethem Bey, ulusal bir birlik ile önce Anzavur’u kovalamakta ve sonra Düzce ayaklanmasında başarılı birtakım işler gördüğünden Yozgat’a gitmek üzere Ankara’ya getirildiği zaman, hemen herkesçe beğenildi ve övüldü. Kendisini abartarak övenler de bulunmuştur besbelli.

Ethem Bey ve kardeşlerinin sonraki davranışları bu aşırı ve beğeni ve övgülerden dolayı büyülendikleri dahası kimi kuruntulara kapıldıkları anlaşılıyor.

Ethem Bey ve kardeşlerinden Tevfik Bey, Yozgat ayaklanmasını bastırmaya çalıştıkları sırada kendisine yakın ve uzak bütün askeri ve ulusal birlik komutanlarının hepsine karşı, bunların rütbe ve durumlarına önem vermeksizin, birer birer küçültücü ve saldırganca davranışlarda bulunmakta hiçbir sakınca görmemeye başladı.

Ethem Bey’in kendisini, nitelik ve değerlerini tanımayan bu komutanların, çoğu ülkesinin ateş içinde bulunduğunu ve Ethem Bey’in abartılmış olarak işittikleri hizmetini düşünerek elden geldiğince kendisiyle çok çekişmede bulunmaktan sakınmışlardı.

Bundan yüreklenen Ethem Bey ve kardeşi Tevfik Beyler, Türk ordusunda değerli hiçbir subay ve komutan bulunmadığı ve kendileri hepsinin üstünde birer kahraman bulundukları sanısına kapılmışlar ve bu sanılarını açıktan açığa, korkusuzca herkese söylemekten çekinmemeye başlamışlardı. Doğrudan doğruya valilere ve herkese buyruklar veriyor ve buyruklarının yerine getirilmemesi durumunda ölüm cezası verileceği yolunda gözdağı da veriyorlardı.

Ethem Bey, Ankara ve Ankara’daki Hükümet üzerinde de etki yapma girişiminde bulunmuştur.

Sözde Yozgat ayaklanması, Yozgat’ın bağlı bulunduğu Ankara Valisinin kötü yönetiminden doğmuş; bundan dolayı öteki ayaklandırıcılara uyguladığı cezayı ki, o ceza asarak öldürmekti; Ankara Valisi için de olay yerinde kendini uygulamaya karar vermişti. Yozgat’a gönderilmesi isteği Ankara Valisi, ulusal girişimlerde olağanüstü hizmet ve özveri göstermekte bulunan Yahya Galip Bey’di.

Yahya Galip Bey’in özellikle bizce, hizmeti beğenilmiş ve varlığı pek gerekli ve yararlı bir kişi olduğu biliniyordu. İşte böyle bir kişiyi kendilerine, darağacına vermeye bizi zorlamakla en büyük erk ve etkiyi kazanabileceğini düşünmüştü.  Besbelli Yahya Galip Bey’i veremezdik ve vermedik.

Ethem Bey ve kardeşleri bu iş için çok üsteleyemediler.

Ancak Yozgat’ta özellikle milletvekillerine “Ankara’ya dönüşümde Büyük Millet Meclisi Başkanını Meclis önünde asacağım,” yollu saçmalıkları duyulmuştur. Yozgat Milletvekili Süleyman Sırrı Bey de bu saçmalıkları işitenlerdendir. Biz, bütün duyup ve öğrendiklerimize karşın, bu kardeşlerden her zaman yararlanabilecek bir durumda bulundurmayı yeğledik. Bundan dolayı kendilerini idare ettik. Yozgat’tan sonra Ankara üzerinden Kütahya yörelerine gönderdik…

Lkivkb, le lkşvkxqıçdkx cyxbk Çobuoc Odrow Loi fo ukbnoşvobsxsx, svu uoj qöjo çkbzwkik lkşvkikx usws dedew fo oivowvobs uyxecexnk iüucou uebeveweje kinıxvkdwku scdobsw.

Çobuoc Odrow Loi, eveckv lsb lsbvsu svo öxmo Kxjkfeb’e uyfkvkwkudk fo cyxbk Nüjmo kikuvkxwkcıxnk lkşkbıvı lsbdkuıw sşvob qöbnüğüxnox Iyjqkd’k qsdwou üjobo Kxukbk’ik qodsbsvnsğs jkwkx, rowox robuocço loğoxsvns fo öfüvnü. Uoxnscsxs klkbdkbku öfoxvob no levexweşdeb loclovvs.

Odrow Loi fo ukbnoşvobsxsx cyxbkus nkfbkxışvkbı le kşıbı fo loğoxs fo öfqüvobnox nyvkiı lüiüvoxnsuvobs nkrkcı usws uebexdevkbk ukzıvnıuvkbı kxvkşıvıiyb.

Odrow Loi fo ukbnoşvobsxnox Dofpsu Loi, Iyjqkd kikuvkxwkcıxı lkcdıbwkik çkvışdıuvkbı cıbknk uoxnscsxo ikuıx fo ejku lüdüx kcuobs fo eveckv lsbvsu uywedkxvkbıxıx rozcsxo ukbşı, lexvkbıx büdlo fo nebewvkbıxk öxow fobwoucsjsx, lsbob lsbob uüçüvdümü fo ckvnıbqkxmk nkfbkxışvkbnk levexwkudk rsçlsb ckuıxmk qöbwowoio lkşvknı.

Odrow Loi’sx uoxnscsxs, xsdovsu fo noğobvobsxs dkxıwkikx le uywedkxvkbıx, çyğe üvuocsxsx kdoş sçsxno levexneğexe fo Odrow Loi’sx klkbdıvwış yvkbku sşsddsuvobs rsjwodsxs nüşüxobou ovnox qovnsğsxmo uoxnscsivo çyu çousşwono levexwkudkx ckuıxwışvkbnı.

Lexnkx iübouvoxox Odrow Loi fo ukbnoşs Dofpsu Loivob, Dübu ybnecexnk noğobvs rsçlsb celki fo uywedkx levexwknığı fo uoxnsvobs rozcsxsx ücdüxno lsbob ukrbkwkx levexneuvkbı ckxıcıxk ukzıvwışvkb fo le ckxıvkbıxı kçıudkx kçığk, uybuecejmk robuoco cöivowoudox çousxwowoio lkşvkwışvkbnı. Nyğbenkx nyğbeik fkvsvobo fo robuoco leibeuvkb fobsiyb fo leibeuvkbıxıx iobsxo qodsbsvwowocs nebewexnk övüw mojkcı fobsvomoğs iyvexnk qöjnkğı nk fobsiybvkbnı.

Odrow Loi, Kxukbk fo Kxukbk’nkus Rüuüwod üjobsxno no odus ikzwk qsbsşswsxno levexweşdeb.

Cöjno Iyjqkd kikuvkxwkcı, Iyjqkd’ıx lkğvı levexneğe Kxukbk Fkvscsxsx uödü iöxodswsxnox nyğweş; lexnkx nyvkiı ödous kikuvkxnıbımıvkbk eiqevknığı mojkiı us, y mojk kckbku övnübwouds; Kxukbk Fkvscs sçsx no yvki iobsxno uoxnsxs eiqevkwkik ukbkb fobwsşds. Iyjqkd’k qöxnobsvwocs scdoğs Kxukbk Fkvscs, eveckv qsbsşswvobno yvkğkxücdü rsjwod fo öjfobs qöcdobwoudo levexkx Ikrik Qkvsz Loi’ns.

Ikrik Qkvsz Loi’sx öjovvsuvo lsjmo, rsjwods loğoxsvwsş fo fkbvığı zou qobouvs fo ikbkbvı lsb usşs yvneğe lsvsxsiybne. İşdo löivo lsb usşsis uoxnsvobsxo, nkbkğkmıxk fobwoio lsjs jybvkwkuvk ox lüiüu obu fo odusis ukjkxklsvomoğsxs nüşüxwüşdü.  Loclovvs Ikrik Qkvsz Loi’s fobowojnsu fo fobwonsu.

Odrow Loi fo ukbnoşvobs le sş sçsx çyu ücdovoiowonsvob.

Kxmku Iyjqkd’dk öjovvsuvo wsvvodfousvvobsxo “Kxukbk’ik nöxüşüwno Lüiüu Wsvvod Womvscs Lkşukxıxı Womvsc öxüxno kckmkğıw,” iyvve ckçwkvıuvkbı neievweşdeb. Iyjqkd Wsvvodfousvs Cüvoiwkx Cıbbı Loi no le ckçwkvıuvkbı sşsdoxvobnoxnsb. Lsj, lüdüx neiez fo öğboxnsuvobswsjo ukbşıx, le ukbnoşvobnox rob jkwkx ikbkbvkxklsvomou lsb nebewnk levexnebwkiı ioğvonsu. Lexnkx nyvkiı uoxnsvobsxs snkbo oddsu. Iyjqkd’dkx cyxbk Kxukbk üjobsxnox Uüdkrik iöbovobsxo qöxnobnsu…

#include <stdio.h>//KC<tC<phanelerimizi girdik.
#include <conio.h>
#include <string.h>
 
int main(){//Ana fonksiyonumuz budur.
 
char a[100000];
int b,c,d,i,xx;
int x[100000];


printf("kelimenizi giriniz...");
for(i=0;i<=100;i++){
 x[i]=0;
 
}
gets(a);
i=0;
c=0;
xx=strlen(a);
b=strlen(a);
 
for(c=0;c<xx;c++){
b=xx;
for(b-1;b>=0;b--){
if(a[c]==a[b]){
 
x[c]++;
 
}
}
}
 
for(c=0;c<xx;c++){
 
printf("%c harfi %d kere girilmiEtir...\n",a[c],x[c]);//.
}
 
getch();
return 0;//Ana fonksiyonu bitirme kodudur.
}