HALK İSTERSE BENİ DE KOVAR !
1935 senesinde idi.Atatürk’ün Çanakkale’ye geleceği rivayetleri dolaşıyordu.
O zamanlar dünyanın bazı yerlerinde olduğu gibi memleketimizin de bazı bölgelerinde Yahudiler aleyhinde bir hareket ve ayaklanma baş göstermişti. Bu hal karşısında bütün Museviler mallarını
mülklerini satarak
yolculuğa hazırlanıyorlardı. Bunlar
o zaman rivayet olunduğuna göre Filistin’e gitmek istiyorlardı.
İşte bu sıralarda
"Atatürk Çanakkale’ye geliyor"
dediler. Çok sevindim. Çünkü Atatürk’ü hiç görmemiştim. Heyecanla Atatürk’ün geleceği Balıkesir caddesine dikildim. Bu esnada yanımda bulunan birkaç Yahudi’nin fısıltı ile pek hararetli olarak konuştuklarını gördüm. Alakadar olmağa vakit kalmadan karşıdan birkaç otomobil göründü.
"Atatürk geliyor"
sözü yeniden ağızdan ağıza dolaştı. Halkın
"yaşa
varol!"
nidaları arasında Atatürk otomobilinden indi. Alkışlar devam ediyor
O da halkın arasında ilerliyordu. Garip bir tesadüf ve talih eseri olarak Atatürk bizim önümüze gelince hafif bir duraklama yaptı.
Halka bakıyor ve kalabalığı selamlıyordu.
Tam bu esnada yanımda bulunan ve biraz evvel fısıltı halinde
fakat hareketli konuşan Yahudilerden biri
ileriye doğru yürüdü ve
Ata'nın önüne atıldı. Muhafızlar mani olmak istedi. Atatürk:
-Bırakın gelsin! dedi.
Bu Musevi vatandaş
Atatürk'ün önünde ellerini açtı
omuzlarını yukarıya kaldırarak:
-Paşam bizi kovuyorlar.biz ne yapacağız? dedi.
Atatürk bu şekilde önüne atılan bu adamın ne demek istediğini ve kim olduğunu derhal anlamıştı.buna rağmen sordu:
-Sen kimsin?
-Ben paşam
Çanakkale Musevileri'nden Avram Palto.
-Sizi kim kovuyor? Hükümet mi? Kanun mu? Polis mi? Jandarma mı? Bana söyle? dedi.
Bu Musevi vatandaş durakladı
şaşaladı.biraz sonra kendini toparlayarak cevap verdi:
-Hayır paşam
halk kovuyor.
Atatürk
bu adamın yüzüne dikkatle baktı
gülümsedi ve:
-Halk isterse beni de kovar
dedi ve yürüdü.
1935 senesinde idi.Atatürk’ün Çanakkale’ye geleceği rivayetleri dolaşıyordu.
O zamanlar dünyanın bazı yerlerinde olduğu gibi memleketimizin de bazı bölgelerinde Yahudiler aleyhinde bir hareket ve ayaklanma baş göstermişti. Bu hal karşısında bütün Museviler mallarını
yolculuğa hazırlanıyorlardı. Bunlar
İşte bu sıralarda
"Atatürk Çanakkale’ye geliyor"
dediler. Çok sevindim. Çünkü Atatürk’ü hiç görmemiştim. Heyecanla Atatürk’ün geleceği Balıkesir caddesine dikildim. Bu esnada yanımda bulunan birkaç Yahudi’nin fısıltı ile pek hararetli olarak konuştuklarını gördüm. Alakadar olmağa vakit kalmadan karşıdan birkaç otomobil göründü.
"Atatürk geliyor"
sözü yeniden ağızdan ağıza dolaştı. Halkın
"yaşa
nidaları arasında Atatürk otomobilinden indi. Alkışlar devam ediyor
Halka bakıyor ve kalabalığı selamlıyordu.
Tam bu esnada yanımda bulunan ve biraz evvel fısıltı halinde
Ata'nın önüne atıldı. Muhafızlar mani olmak istedi. Atatürk:
-Bırakın gelsin! dedi.
Bu Musevi vatandaş
-Paşam bizi kovuyorlar.biz ne yapacağız? dedi.
Atatürk bu şekilde önüne atılan bu adamın ne demek istediğini ve kim olduğunu derhal anlamıştı.buna rağmen sordu:
-Sen kimsin?
-Ben paşam
-Sizi kim kovuyor? Hükümet mi? Kanun mu? Polis mi? Jandarma mı? Bana söyle? dedi.
Bu Musevi vatandaş durakladı
-Hayır paşam
Atatürk
-Halk isterse beni de kovar
