Ben 12-13 yaşlarımdayken mahallemizde oturan yaşlı bir kadın vardı. Çocukları çok severdi fakat evinin yakınlarında top oynanmasından nefret ederdi.
Bir gün arkadaşlarla aylık oynuyoruz , teyze çıktı cama çabuk gidin burdan diye bağırdı.Bizde gitmedik inadına topuduvarlara vurmaya başladık.
Bir adam geldi ve topu alıp gitti, ufak bir mahalleydi bizimki.İlk defa görmüştüm o adamı.Adamı , babama şikayet edecektim ama tanımıyordum.
O adamı teyzenin gönderdiğini düşünmüştük.Arkadaşlarla gidip topu almak için özür dileyecektik.Kapısına gitti , kapısı açıktı.Hafif yüksek sesle seslendik ;
-"Nazife Teyze!"
-"Nazife Teyze!"
Cevap gelmedi.Bizim havalı egoist bir arkadaş var Burak.Aklınca bize hava atacak ya!İçeri girdi hemen.
Aradan bir kaç saniye geçti ;
-"Gelin!Gelin!Gelin!Çabuk!"
Diye bir ses geldi.Burak'ın sesiydi bu!Hemen içeri koştuk.Topumuzu alan adam karşımızda duruyordu.Gözlerini kocaman açmış bir masanın arkasında duruyordu.
Bir kaç adım attı masanın köşesine doğru ve şöyle söyledi;
-"Buraya neden geldiniz?"
Burak kekeleyerek;
-"Nazife Teyze'den özür dileyecektik."
-"Neden?"
Ömer lafa girdi;
-"Kusura bakmayın, hata yaptık.Gitmemizi söylediğinde gitmeliydik.Lütfen affedin bizi."
Adam birkaç adım daha attı.Ayakları tersti.Çığlık atmaya falan başladık.
Kapıyı açıp kaçmaya çalışıyorduk, adam da bize yaklaşıyordu.Kapıyı açamadık , adam yanımıza geldi.Göz bebekleri o kadar tuhaftı ki , gözlerim dalmıştı.
Boş boş yüzüne bakıyordum.Topu uzattı , yavaşça aldım.Herkes ona bakıyordu.Hareket etmeye korkuyorduk.
Yavaşça kapıyı açtı.Hemen koşmaya başladık.Top hala benim elimdeydi.Arkamı döndüğümde orada yoktu.
Evlerimize kaçtık.Topu merdivenin altına bırakırken topun üstünde bir şey farkettim.
Kanla yazılmış bir yazı vardı;
"Sizi affetmeyeceğim"
Topu babama gösterdim birkaç kez beni ve arkadaşlarımı hocaya okuttular.Şimdi 17 yaşımdayım ve hala o evin önünden geçmeye korkuyorum.
Bir gün arkadaşlarla aylık oynuyoruz , teyze çıktı cama çabuk gidin burdan diye bağırdı.Bizde gitmedik inadına topuduvarlara vurmaya başladık.
Bir adam geldi ve topu alıp gitti, ufak bir mahalleydi bizimki.İlk defa görmüştüm o adamı.Adamı , babama şikayet edecektim ama tanımıyordum.
O adamı teyzenin gönderdiğini düşünmüştük.Arkadaşlarla gidip topu almak için özür dileyecektik.Kapısına gitti , kapısı açıktı.Hafif yüksek sesle seslendik ;
-"Nazife Teyze!"
-"Nazife Teyze!"
Cevap gelmedi.Bizim havalı egoist bir arkadaş var Burak.Aklınca bize hava atacak ya!İçeri girdi hemen.
Aradan bir kaç saniye geçti ;
-"Gelin!Gelin!Gelin!Çabuk!"
Diye bir ses geldi.Burak'ın sesiydi bu!Hemen içeri koştuk.Topumuzu alan adam karşımızda duruyordu.Gözlerini kocaman açmış bir masanın arkasında duruyordu.
Bir kaç adım attı masanın köşesine doğru ve şöyle söyledi;
-"Buraya neden geldiniz?"
Burak kekeleyerek;
-"Nazife Teyze'den özür dileyecektik."
-"Neden?"
Ömer lafa girdi;
-"Kusura bakmayın, hata yaptık.Gitmemizi söylediğinde gitmeliydik.Lütfen affedin bizi."
Adam birkaç adım daha attı.Ayakları tersti.Çığlık atmaya falan başladık.
Kapıyı açıp kaçmaya çalışıyorduk, adam da bize yaklaşıyordu.Kapıyı açamadık , adam yanımıza geldi.Göz bebekleri o kadar tuhaftı ki , gözlerim dalmıştı.
Boş boş yüzüne bakıyordum.Topu uzattı , yavaşça aldım.Herkes ona bakıyordu.Hareket etmeye korkuyorduk.
Yavaşça kapıyı açtı.Hemen koşmaya başladık.Top hala benim elimdeydi.Arkamı döndüğümde orada yoktu.
Evlerimize kaçtık.Topu merdivenin altına bırakırken topun üstünde bir şey farkettim.
Kanla yazılmış bir yazı vardı;
"Sizi affetmeyeceğim"
Topu babama gösterdim birkaç kez beni ve arkadaşlarımı hocaya okuttular.Şimdi 17 yaşımdayım ve hala o evin önünden geçmeye korkuyorum.
NOT:Bir yakınımın anlattığı hikayedir.
