Kafam Çok Dolu Ne Yapmalıyım?

dostum aslında bu hisler günümüzdeki çoğu insanda var akademik başarının dolduramadığı şeyler hayatımızda ne kadar başarılı olursak olalım geçmeycek şeyler en sonunda gerçekten sosyal birisi olup kendimizi anlatabileceğimiz insanlar bulsak konussak sıkı bağlar kursak da bir süre sonra bu his tekrar geliyor sorun sosyalleşmek mi kendini ailene kabul ettirmek mi ki bence öncelikle kendini birilerini kabul ettirmeye calısmayı bırakmalısın çünkü gerçekten parlak bir geleceğin var kabul edilmesi gereken değil kabul etmesi gereken kişisindir belki de ayrıca hayatına karısmak istemem fakat ileride bir üniversiteye gitmelisin bence bu hem sosyallik sorununu çözer lise gibi düşünme üniversitede illa bir şekilde istemesen dahi sosyalleşiyorsun yani hem de bunu ne kadar kabul etmeyen insanlar olsa da temelde diploma var diplomanın üzerine bir şeyler koyuyoruz kendimizi diplomanın çevresinde geliştiriyoruz bilmiyorum söylediklerim aklına yatmasa da bir düşün derim ayrıca kendini yalnız hissettiğin zamanlarda bana yazabilirsin konusmus dertlesmis oluruz istersen sosyal medya hesaplarımı ya da telefon numaramı verebilirim iyi geceler.

flyin' Alıntı:

dostum aslında bu hisler günümüzdeki çoğu insanda var akademik başarının dolduramadığı şeyler hayatımızda ne kadar başarılı olursak olalım geçmeycek şeyler en sonunda gerçekten sosyal birisi olup kendimizi anlatabileceğimiz insanlar bulsak konussak sıkı bağlar kursak da bir süre sonra bu his tekrar geliyor sorun sosyalleşmek mi kendini ailene kabul ettirmek mi ki bence öncelikle kendini birilerini kabul ettirmeye calısmayı bırakmalısın çünkü gerçekten parlak bir geleceğin var kabul edilmesi gereken değil kabul etmesi gereken kişisindir belki de ayrıca hayatına karısmak istemem fakat ileride bir üniversiteye gitmelisin bence bu hem sosyallik sorununu çözer lise gibi düşünme üniversitede illa bir şekilde istemesen dahi sosyalleşiyorsun yani hem de bunu ne kadar kabul etmeyen insanlar olsa da temelde diploma var diplomanın üzerine bir şeyler koyuyoruz kendimizi diplomanın çevresinde geliştiriyoruz bilmiyorum söylediklerim aklına yatmasa da bir düşün derim ayrıca kendini yalnız hissettiğin zamanlarda bana yazabilirsin konusmus dertlesmis oluruz istersen sosyal medya hesaplarımı ya da telefon numaramı verebilirim iyi geceler.

Genişletmek için tıkla ...

Teşşekür Ederim Üniverste Okumayı Düşünüyorum Ama Şuanki Egitim Sisteminden Dolayı 2 Yılımı Yakmam Lazım

Gecenin ikisinde birkaç cümle de ben kurmak isterim. Aslında psikoloji sandığından da fazla şey ifade ediyor. Hemen herkeste olduğu gibi sende de psikolojik rahatsızlık(lar) mevcut olabilir. Lakin bu sorunlar ciddiye alınıp da teşhis koyulmayana dek diğer insanların nezdinde birkaç sıradan kelime ile tanınmana sebep olacak. Sallıyorum, ileri derecede sosyal anksiyeten varsa kimi zaman utangaç, korkak gibi olumsuz kelimelere maruz kalabilirsin. Hayatında çokça maruz kaldığın bu sıfatları düşün. Yeni tanıştığın son kişinin sana senin hakkında neler söylediğini hatırla. Neredeyse herkesin psikoloğa gitmesi için haklı gerekçesi vardır ancak böyle bir savaşın içerisinde isen kendini psikoloğun seni tanımak istediğinden de iyi tanıman gerekiyor. Kendini iyi tanı ve sana sorun çıkardığını düşündüğün sıfatları bir yere yaz. Başlığı eksiksiz ve doğru yaz. "Başına zaman zaman ya da sıkça sorun açan yönlerinden bahsediyoruz." Bunları nasıl aşacağın konusu aslında en zor kısmı ancak senin aklı başında bir birey olarak bu sorunu çok daha kolay aşacağına inanıyorum. Kendine yol haritası hazırla. Kesinlikle yanlış yolda değilsin, şayet dışarısı ve de içerisi yani ailen ile ilgili alman gereken bazı radikal kararlar varsa bunları gözden geçir. Örneğin her şeyi düşünüp tartmana rağmen onları çoğu konuda haksız buluyorsan daha az muhatap olmak gibi...
Diğer bir mesele kız arkadaşıyla ya da arkadaş ortamıyla (sürekli yani keyfi) gezip tozup eve geldiğinde senin gibi faydalı şeylerle uğraşanlar oran olarak çok azken kendini görece boş şeylerden soyutlayıp faydalı şeylerle uğraşanlar çok daha fazladır. Emin ol tek değilsin. Yalnız hiç değilsin. Bunları yapma demek kimsenin haddine değil. Lakin tüm durumları bir şekilde özetlemek gerekirse şöyle ki; Istediğin hayatı yaşamak için gereken ne varsa karar alıp uygulaman gerekiyor. Liseyi bir şekilde bitirmeni ve devamında sana yakışacak bir üniversite bölümüne yerleşip başarılarının devamını getirmeni çok isterim. Sevgiler.

geregee' Alıntı:

Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.

Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.

Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.

Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.

Genişletmek için tıkla ...

Merhaba dostum,öncelikle şunu bilmeni istiyorum. Yanlız değilsin. Sana istersen kendimden bahsedeyim. 17 yaşındayım, belki senden büyük belki küçüğüm.6 yaşına kadar çocukluğum berbat geçti ne zaman hoplayıp zıplasam dedem olacak şahıs gelir hem annemi hem beni döverdi. O sebeble içe kapanık korkak bir çocukluğum temeli atıldı belkide. 7 yaşında bir mahalleye tanıştık. Orda bir sene kaldıktan sonra yeni bir mahalleye taşındık ev sahibinin oğlu gelecekmiş sözde. Orda bir kız gördüm ve sevmeye başladım tabii çocukluk aşkı yani. O gün bugündür hala seviyorum. Sonra 14 yaşında ergence ki bence değil, bir karar aldım. Değişecem dedim. Neyse spora felan başladım böyle devam ediyo 2021 senesi bunlar tabi. Herşey güzel giderken depresif hissetmeye başladım kendi kendime konuşmaya başladım. Okullar açılmadan kafamda ki projeyi bitirip hayatıma devam edicem kendimce ve yapamadım. Sonra okula gitmemek için bildiğin kaynar suyu alıp ayağıma döktüm, ayağımı yaktım yani bildiğin. Çalışmıyorumda herkes üstüme geliyo. Psikolojim dahada bozuldu. Sevdiğim kızı rüyamda görürdüm hep hala görüyorum gerçi. Ve geldim 17 yaşıma hala elde var sıfır.tabii bu işin özet kısmı, derler ya hani anlatsam roman olur sussam içime dert diye o misal işte. Yanlızlık, depresyon, aşk acısı, özlem, baskı, parasızlık, aşşağılık kompleksi, ilaç kullanımı, kafaya takma, kendi kendine konuşma. Her illet var bende. Peki ya şimdi? Şimdi hayalim çok büyük tabi bu aslında bu yaşanmışlıkların kazanımı ve göstergesidir yani bu kabul edelim şimdi. Kısa vadeli hedefim ise çok büyük bir hacker olur eğitim satmak insanların gelişimine fayda sağlamak. Hatta bir dönüşüm merkezi gibi bir vakıf kurmak ta istiyorum. Sen ben gibilerinin (beni yanlış anlama sakın, lütfen) kurtulması ve hayata tutunması için. Hatta şunuda söyliyim, kafam da 10dan fazla çığır açacak fikir var. Sana instagram adresimi bırakıyorum @officialbozan.amacım birbirimize destek olmak dostum ve sakın beni yanlış anlama ama ben seni çok yakın gördüm kendime. Lütfen bana ulaş birlik olursak daha büyük başarılara imza atarız emin ol. Ve sana diyeceğim herley gelip geçiyor buna mutlulukta acıda dahil be kardeşim. Lütfen büyük adamı oyna bak mesela daha geçen gün ağlıyordum ve arayıp bana sigara getir veyahut benim bu derdim var diyeceğim kimse kalmamış onu farkettim. O yüzden içini ferah tut her zaman ışık vardır. Ve son diyeceğim lütfen seninle tanışalım olurmu? Bana instagram dan yazarsan sana dönerim. Belki büyük dostluğumuzun ilk adımında tht aracı olur bilemem. Eyvallah bakmasında alışığım yanlızlığa ama bakarsan beni çok mutlu edersin. Görüşmek üzere kendine iyi bak

geregee' Alıntı:

Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.

Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.

Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.

Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim

Genişletmek için tıkla ...

geregee' Alıntı:

Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.

Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.

Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.

Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.

Genişletmek için tıkla ...

jackthe_ripper_18 Instagram hesabım yazarsan istediğin kadar sohbet edebiliriz çok boş vaktim var içini bana dokebilirsin

geregee' Alıntı:

Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.

Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.

Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.

Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.

Genişletmek için tıkla ...

bu ülke böyle zevk alamıyorsun hiç bir şeyden çevren de standart olduğu için hepimiz gibi daha zor oluyor kendini geliştir yurt dışına at kendini

Geregee Mutluluğu arkadaşlar da veya kız arkadaşta bulamıyorsun geçici olarak sana hissiyatını sağlıyor değerin olduğunu anlıyorsun yada geçirdiğiniz sürede seni şuan ki olduğundan daha çok yıpratabiliyor belki de çok mutluluk duyacaksın ama ayrılık kapıya dayandığın zaman değerinin sadece senin yanında gösterilen bir tiyatrodan ibaret olduğunu anlayınca yıkılıyorsun
İnsanların sahte dostluğuna da sevgisine de inanmış gibi yap kimse seni senden başkası mutlu edemez edemeyecektir de

Değerli THT ailesi, yanımda olduğunuz için derin bir minnet duyuyorum. Varlığınız, yalnız olmadığımı hissettirdi ve aslında etrafımda birbirine destek olan abilerim ve kardeşlerim olduğunu hatırlattı. Bu bilinç, yaşamıma anlam kattı ve hayatımı daha da anlamlı hale getirdi. Sizlerle birlikte olmak, her zorlukta yanımda olan bir destek bulmak gerçekten büyük bir hazine. Hepinize içtenlikle teşekkür ederim, sizin varlığınız benim için paha biçilemez.