TCP/IP'YE DAHA DERİN BİR YAKLAŞIM
TCP/IPye aslında Internet protokol seti demek daha do rudur. TCP ve IP bu set içinde en bilinen ve yaygın olarak kullanılan protokoller oldu u için bütün set sadece bu ikisinin adıyla anılmaktadır.
ETHERNET KARTI VE ETHERNET STANDARDI
Ethernet 1970lerde Xeroxun Palo Alto Araştırma Merkezinde geliştirildi. 1980 yılında IEEE 802.3 standardı olarak tanıtılan teknolojinin temelidir. Kısa bir süre sonra Digital Equipment, Intel ve Xerox şirketleri birlikte IEEE 802.3 ile tamamen uymlu olan Ethernet sürüm 2.0I geliştirdi ve tanıttı. Ethernetin ve IEEE 802.3 standardının birlikte, LANler içinde bilgisayarların ba lanması konusunda piyasadaki payı çok büyüktür. Günümüzde Ethernet terimi, Ethernet ve IEEE 802.3 protokolüne uyan bütün taşıyıcı duyarlıklı çoklu erişim / çakışma belirleme (Carrier Sense Multiple Access / Collision Detection - CSMA/CD) protokolüne uyan cihazlar için kullanılmaktadır.
Ethernertin sundu u hızlar ise 1 Mbps, 10 Mbps, 100 Mbpsdir.
Fiziksel Ba lantılar
Ethernet sadece bir fiziksel katman tanımlarken IEEE 802.3 birkaç tane fiziksel katman tanımlar. Her IEEE 802.3 katmanı protokolünün, karakteristik-lerini özetleyen bir isme sahiptir.
Örne in 10Base5 ismini ele alalım.
10: Mbps olarak LAN hızı
Base: Baseband (Broad: Broadband)
5: 100 metrede LAN birim(segment) uzunlu u
Ethernet Sürüm 2 ve IEEE 802.3 Fiziksel Karakteristikleri
Karakteristik Ethernet 10Base5 10Base2 1Base5 10BaseT 10Broad36
Veri oranı(Mbps) 10 10 10 1 10 10
Sinyalleme Base Base Base Base Base Broad metodu
Maksimum birim 500 500 185 250 100(KsÇKK) 1800
Uzunlu u(m)
Ortam 50 kkk) 50 kkk) 50 ikk) KsÇKK KsÇKK 50 kkk)
Topoloji Otobüs Otobüs Otobüs Yıldız Yıldız Otobüs
KsÇKK: Korumasız Çift Katlı Kablo (Unshielded Twisted Pair - UTP)
kkk: Kalın Koaksiyel(eş eksenli) Kablo (thick coaxial cable)
ikk: İnce Koaksiyel Kablo (thin coaxial cable)
Ethernet IEEE 802.3 10Base5 standardına çok benzerdir. Bu protokolle-rin ikisi de kablolarla iki bilgisayardaki a biriminin ba lanmasıyla bilgisayar-ları birbirine ba layan otobüs topolojisini kullanır. Ethernetteki kablo, iletici ve alıcı (transceiver) kablo adını alır. İletici ve alıcı kablo fiziksel a ort***** ba lı iletici ve alıcı cihaza ba lanır. IEEE 802.3 standardında ise bu kabloya ba lama ünitesi arabirimi (attachmebt unit interface - AUI) denir ve ietici ve alıcı cihaza da ortam birleştirme ünitesi (medium attachment unit - MAU) denir.İki durumda da ba layıcı kablo bilgisayardaki arabirim kartına ba lanır.
Paket Biçimleri
Ethernet paketi
7 1 6 6 2 46-1500 4 bayt
IEEE 802.3 paketi
7 1 6 6 2 46-1500 4 bayt
SOF: Paket sınırlayıcısının başlangıcı (start of frame delimiter)
FCS: Paket kontrol sırası (frane check sequence)
Ön bilgi parçası alıcı bilgisayara, paketin geldi ini haber verir. SOF LAN üzerindeki bütün bilgisayarların paket alma bölümlerini senkronize eder. Varış adresi ve gönderici adresi arabirim kartlarında yazılıdır. Varış adresi çoklu olabilir; ancak gönderici adresi bir tane olmak zorundadır. Ethernet paketindeki tip bölümü Ethernet işlemi bittikten sonra üst katman protokolünün veriyi kabul ediş şeklini belirler. IEEE 802.3 paketindeki uzunluk bölümü ise kendinden sonraki bölümün uzunlu unu gösterir. FCS bölümünde ise çevrimsel yedeklik kontrolü (cyclic redundancy check - CRC) de eri bulunur.
Ethernet Yönlendirme
Ethernertin CSMA/CD kablo erişim kontrol düzeni hem zayıf hem de güçlü tarafıdır. Birçok a da, özellikle de kısa kısa göndermeler yapan a larda CSMA/CD iyi çalışır; fakat video konferans ve çok büyük çoklu ortam dosyaları gibi bazı modern a uygulamaları çok yo un trafik yüküne ve birçok CSMA çarpışmalarına neden olurlar ve bunlar da a ın işlem gücünü azaltır.
Ethernet yönlendirme adlı bir teknikle bilgisayarda yüklenmiş olan LAN adaptör kartlarını ve kablolama sistemini de iştirmeden a ın işlem gücü artırılabilir. Yönlendirme kutuları daha hızlı sinyalleme sa lamazlar; fakat daha fazla bant aralı ı sa larlar. Böylece daha hızlı işlem gücüne sahip olunur ve hızlı sinyallemeyle elde edileceklerin aynısı elde edilir. Mevcut Ethernet LAN adaptörleri muhafaza edilir ve bunlar 10 Mbps hızla çalışmaya devam ederler; fakat her adaptör a da sanki bir tek kendisi varmış gibi çalışır. Yönlendirme kutuları a ın bant genişli ini bütün aktif dü ümler arasında bölmez, bunun yerine kutudaki hızlı bir işlemci saniyede yüzlerce megabitlik hızla paketleri taşır. Buna çökmüş omurga mimarisi denir, çünkü kutu hızlı bir omurga hattı ile ba lanmış bir dizi ayrı kablolama merkez kutusu gibi davranır.
Pratikte birçok bilgisayar 10 Mbps Ethernet kanalının avantajından faydalanamaz, bu nedenle firmalar 10 Mbps bant genişli inin bir ile sekiz dü üm arasında paylaşılmasına olanak sa layan Ethernet yönlendirme ürünleri sunarlar.
Genelde, yönlendirme kutuları dört düzenlemeden biri kullanılarak kurulabilir: Da ıtıcı önünde, bir grup merkez kutunun arkasında, yüksek hızlı kablolama toplayıcı kutusu olarak ve FDDI (Fiber Da ıtılmış Veri Arayüzü) (Fiber Distributed Data Interface) toplayıcı kutusu olarak.
? Da ıtıcı önünde: Yönlendirme kutusu bir veya daha fazla da ıtıcının tek ba lantı noktasıdır. Kullanıcı bilgisayarlar daha sınırlı bant aralıkları için rekabet halindeyken her da ıtıcı kullanabildikleri maksimum bant aralı ına sahip olurlar.
? Yönlendirme özelli i olmayan merkez kutularının arkasında: Yönlendirme kutusu çok hızlı omurga gibi davranır ve üstelik daha ekonomiktir. Bir düzine merkez kutu kanal için birbirleriyle rekabete düşmeden 10 Mbps bant genişli ine sahip olurlar.
? Bir yüksek hızlı kablolama toplayıcı kutusu olarak: Yönlendirme kutusu yöneticinin her dü üme ihtiyacı kadar bant genişli i ayırmasına izin verir. Bu klasik bir çökmüş omurga mimarisidir.
? Yüksek hıza sahip bir sistem için toplayıcı kutu olarak: Yönlendirme kutusu bir FDDI hattını veya başka bir tip omurga teknolojisini besleyebilir.
Yönlendirme kutuları hızlı bir a sistemi için her gereksinimi karşılamaz-lar; fakat saniyede yüzlerce megabitlik ba lanma sa layabilirler.
Özet
Ethernet LANler içindeki bilgisayarları ve di er birimleri ba lamak için kullanılan standardın adıdır. Bu standart bilgisayarların iletişimi için 1, 10 ve 100 Mbps bant genişli inde iletişim olana ı sa lar. İletişim sa larken CSMA/CD protokolüne uyarlar.
Ethernet kartları bilgisayarın ISA slotlarından birine takılır. Bilgisayar-dan gelen verileri kullandı ı kablo sistemindeki (korumasız dolanmış çift kablo, kalın veya ince koaksiyel kablo fiber optik kablo gibi) kabloya iletir ve kablo üzerinden verileri alır. Bu işlemi AUI veya BNC konnektörleri üzerinden yapar
TCP/IP Protokolleri
Internet Protokolü(IP) : Dü ümler arasında paket da ıtım hizmetlerini sa lar. Internet Kontrol Mesajı Protokolü(Internet Message Control Protocol-ICMP): Hizmet birimleri ve geçiş yolları arasında hata ve kontrol mesajlarının iletimini kontrol eder.
Adres Çözünürlük Protokolü(Address Resolution Protocol-ARP) : Internet adreslerini fiziksel adreslere çevirir.
Ters Adres Çözünürlük Protokolü(Reverse ARP-RARP) : Fiziksel adresleri Internet adreslerine çevirir.
İletişim Kontrol Protokolü(Transmission Control Protocol-TCP) : İstemciler arasında güvenilir akış da ıtım hizmeti sa lar.
Kullanıcı Dtagram Protokolü(User Datagram Protokol-UDP) : İstemciler arasında güvensiz paket da ıtım hizmeti sa lar.
Dosya Transfer Protokolü(File Transfer Protocol-FTP) : Dosya transferi için uygulama katmanı hizmetleri sa lar.
Telnet: Terminal benzetimi sa lar.
Yönlendirme Bilgisi Protokolü(Routing Information Protocol) : Yönlendiriciler arasında yönlendirme bilgisi de işimine izin verir.
TCP/IP için geliştirilen uygulamalar, protokol paketindeki birkaç protokolü birlikte kullanır. Protokol paketinin katmanlarının hepsine birlikte protokol yı ını da denir. Kullanıcı uygulamaları protokol paketinin en üst katmanıyla iletişim kurar. Kaynak bilgisayardaki en üst protokol katmanı fiziksel a a kadar daha aşa ı katmanlara bilgiyi iletir. Fiziksel a da bilgiyi hedef bilgisayara iletir. Hedef bilgisayardaki protokol yı ınının alt katmanları hedef uygulamaya kadar üst katmanlara geçirir.
TCP/IP protokol paketindeki herbir katmanın çeşitli fonksiyonları vardır, bu fonksiyonlar di er katmanlardan ba ımsızdır.Buna ra men her katman bir altındaki katmandan belli hizmetler bekler ve her katman bir üstündeki katmana belli hizmetler sunar.
TCP ile dosya transferi için bir uygulama şu işlemleri gerçekleştirir:
1-) Uygulama katmanı kaynak bilgisayardaki taşıma katmanına bir bayt dizisi gönderir.
2-) Taşıma katmanı bu diziyi TCP bölmelerine ayırır, bu bölmelere sıra numarasıyla birlikte bir başlık ekler ve bu bölmeyi IP katmanına gönderir.
3-) IP katmanı TCP bölmesini içeren veri parçası ile bir paket oluşturur, kaynak ve hedef IP adreslerini içeren bir paket başlı ı ekler, aynı zamanda hedef bilgisayarın ıp adresine veya hedef bilgisayara ulaşmak için yoldaki ara bilgisayarların hangileri olaca ına karar verir ve paketi ve fiziksel adresleri veri ba lantı katmanına geçirir.
4-) Veri ba lantı katmanı paketi veri ba lantı biriminin veri parçaları olarak hedef bilgisayara iletir. Bu IP paketinin ara sistemler tarafından ilerletilmesini de içerebilir.
5-) Hedef bilgisayarda veri ba lantı katmanı veri ba lantı başlı ını atar ve IP paketini IP katmanına geçirir.
6-) IP katmanı IP paketi başlı ını kontrol eder. E er IP katmanı tarafından hesaplanan sonuçlarla kontrol sonuçları tutmazsa IP katmanı paketi atar.
7-) E er sonuçlar birbirini tutarsa IP katmanı IP paket başlı ını atar ve TCP bölmesini TCP katmanına geçirir. TCP katmanı sıradaki bölmenin do ru bölme olup olmadı ını anlamak için sıra numarasını kontrol eder.
TCP katmanı TCP başlı ı ve veri için bir kontrol yapar. E er hesaplanmış olan sonuç, başlıkla iletilen sonuçla birbirini tutmazsa TCP katmanı bölmeyi atar. E er sonuçlar birbirini tutarsa ve bölme de do ru sıradaysa TCP katmanı kaynak bilgisayara bilgi gönderir.
9-) Hedef bilgisayarın TCP katmanı, TCP başlı ını atar ve gelen bölmedeki baytları uygulamaya geçirir.
10-) Hedef bilgisayardaki uygulama, bayt dizisini sanki kaynak bilgisayarın uygulama progr***** do rudan ba lıymış gibi alır.
Internet Protokolü(IP)
IP paketlerin alması gereken durumu ve paketler iletildi inde veya alındı ında nasıl ele alınaca ını tanımlar. Paketin alması gereken durum IP datagramı olarak adlandırırlır. IP datagramı a üzerinde fiziksel paket ile eşde erdir. Bir datagram di er bilgilerin yanında gönderici ve alıcı IP adreslerini içeren başlık bölümünden oluşur. Her a tipi IP paketlerini kendisinin fiziksel paketinin veri bölümü olarak iletir.
IP Datagram Yapısı
Bir a paketinin uzunlu u fiziksel a karakteristiklerinin teknik yeterlili ine göre belirlenmesine ra men datagramın uzunlu u a yazılımı tarafından belirlenir. Bir datagram a paketi tarafından iletildi inde a paketinin veri alanı tarafından kapsüllenir. Dü ümdeki IP yazılımı a ın fiziksel paket yapısına uyan bir datagram üretir. Datagram hedefe kadar birçok farklı fiziksel paket uzunlu una sahip birçok de işik tipteki a üzerinden geçebilir.
IP, paket iletiminin bu özelli ini ele almak için datagramı tekrar iletmek zorunda olan her dü ümde datagramı parçalara ayıracak bir metot ve hedefte parçaları birleştirecek eş bir metodu tanımlar. Bu yüzden tek fiziksel paket boyutuna sahip bir a dan paket alan bir yönlendirici, e er ikinci a birinciye göre daha küçük bir fiziksel paket boyutuna sahipse ikinci a a iletmek için aldı ı IP paketini parçalara ayırmaya ihtiyaç duyabilir. Paketler bir kere parçalara bölünürse, son hedefe ulaşana kadar tekrar birleştirilemezler.
Hata ve Kontrol Mesajları
TCP/IP protokol yı ınındakidi er bir protokol de Internet Kontrol Mesaj Protokolüdür (ICMP). ICMP paketleri, a üzerindeki hatalar hakkında bilgi içerir (işlevsiz dü üm ve geçitler, bir geçitte sıkışık paket trafi i gibi). Bir ICMP mesajını uygulama de il IP yazılımı yorumlar. IP yazılımı daha sonra uygulamada ba ımsız olarak ICMP mesajının belirtti i görevi yapar. Çünkü ICMP mesajı, hedefine ulaşmak için birkaç a üzerinden geçmek zorunda kalabilir. Bu mesaj IP datagramının veri bölümünde kapsüllenir.
Taşıma Katmanı Protokolleri (UDP ve TCP)
TCP/IP protokol yı ınının taşıma katmanıiki protokol içerir. Bunlar Kullanıcı Datagram Protokolü (UDP) ve İletim Kontrol Protokolüdür (TCP).
TCP/IPye aslında Internet protokol seti demek daha do rudur. TCP ve IP bu set içinde en bilinen ve yaygın olarak kullanılan protokoller oldu u için bütün set sadece bu ikisinin adıyla anılmaktadır.
ETHERNET KARTI VE ETHERNET STANDARDI
Ethernet 1970lerde Xeroxun Palo Alto Araştırma Merkezinde geliştirildi. 1980 yılında IEEE 802.3 standardı olarak tanıtılan teknolojinin temelidir. Kısa bir süre sonra Digital Equipment, Intel ve Xerox şirketleri birlikte IEEE 802.3 ile tamamen uymlu olan Ethernet sürüm 2.0I geliştirdi ve tanıttı. Ethernetin ve IEEE 802.3 standardının birlikte, LANler içinde bilgisayarların ba lanması konusunda piyasadaki payı çok büyüktür. Günümüzde Ethernet terimi, Ethernet ve IEEE 802.3 protokolüne uyan bütün taşıyıcı duyarlıklı çoklu erişim / çakışma belirleme (Carrier Sense Multiple Access / Collision Detection - CSMA/CD) protokolüne uyan cihazlar için kullanılmaktadır.
Ethernertin sundu u hızlar ise 1 Mbps, 10 Mbps, 100 Mbpsdir.
Fiziksel Ba lantılar
Ethernet sadece bir fiziksel katman tanımlarken IEEE 802.3 birkaç tane fiziksel katman tanımlar. Her IEEE 802.3 katmanı protokolünün, karakteristik-lerini özetleyen bir isme sahiptir.
Örne in 10Base5 ismini ele alalım.
10: Mbps olarak LAN hızı
Base: Baseband (Broad: Broadband)
5: 100 metrede LAN birim(segment) uzunlu u
Ethernet Sürüm 2 ve IEEE 802.3 Fiziksel Karakteristikleri
Karakteristik Ethernet 10Base5 10Base2 1Base5 10BaseT 10Broad36
Veri oranı(Mbps) 10 10 10 1 10 10
Sinyalleme Base Base Base Base Base Broad metodu
Maksimum birim 500 500 185 250 100(KsÇKK) 1800
Uzunlu u(m)
Ortam 50 kkk) 50 kkk) 50 ikk) KsÇKK KsÇKK 50 kkk)
Topoloji Otobüs Otobüs Otobüs Yıldız Yıldız Otobüs
KsÇKK: Korumasız Çift Katlı Kablo (Unshielded Twisted Pair - UTP)
kkk: Kalın Koaksiyel(eş eksenli) Kablo (thick coaxial cable)
ikk: İnce Koaksiyel Kablo (thin coaxial cable)
Ethernet IEEE 802.3 10Base5 standardına çok benzerdir. Bu protokolle-rin ikisi de kablolarla iki bilgisayardaki a biriminin ba lanmasıyla bilgisayar-ları birbirine ba layan otobüs topolojisini kullanır. Ethernetteki kablo, iletici ve alıcı (transceiver) kablo adını alır. İletici ve alıcı kablo fiziksel a ort***** ba lı iletici ve alıcı cihaza ba lanır. IEEE 802.3 standardında ise bu kabloya ba lama ünitesi arabirimi (attachmebt unit interface - AUI) denir ve ietici ve alıcı cihaza da ortam birleştirme ünitesi (medium attachment unit - MAU) denir.İki durumda da ba layıcı kablo bilgisayardaki arabirim kartına ba lanır.
Paket Biçimleri
Ethernet paketi
7 1 6 6 2 46-1500 4 bayt
IEEE 802.3 paketi
7 1 6 6 2 46-1500 4 bayt
SOF: Paket sınırlayıcısının başlangıcı (start of frame delimiter)
FCS: Paket kontrol sırası (frane check sequence)
Ön bilgi parçası alıcı bilgisayara, paketin geldi ini haber verir. SOF LAN üzerindeki bütün bilgisayarların paket alma bölümlerini senkronize eder. Varış adresi ve gönderici adresi arabirim kartlarında yazılıdır. Varış adresi çoklu olabilir; ancak gönderici adresi bir tane olmak zorundadır. Ethernet paketindeki tip bölümü Ethernet işlemi bittikten sonra üst katman protokolünün veriyi kabul ediş şeklini belirler. IEEE 802.3 paketindeki uzunluk bölümü ise kendinden sonraki bölümün uzunlu unu gösterir. FCS bölümünde ise çevrimsel yedeklik kontrolü (cyclic redundancy check - CRC) de eri bulunur.
Ethernet Yönlendirme
Ethernertin CSMA/CD kablo erişim kontrol düzeni hem zayıf hem de güçlü tarafıdır. Birçok a da, özellikle de kısa kısa göndermeler yapan a larda CSMA/CD iyi çalışır; fakat video konferans ve çok büyük çoklu ortam dosyaları gibi bazı modern a uygulamaları çok yo un trafik yüküne ve birçok CSMA çarpışmalarına neden olurlar ve bunlar da a ın işlem gücünü azaltır.
Ethernet yönlendirme adlı bir teknikle bilgisayarda yüklenmiş olan LAN adaptör kartlarını ve kablolama sistemini de iştirmeden a ın işlem gücü artırılabilir. Yönlendirme kutuları daha hızlı sinyalleme sa lamazlar; fakat daha fazla bant aralı ı sa larlar. Böylece daha hızlı işlem gücüne sahip olunur ve hızlı sinyallemeyle elde edileceklerin aynısı elde edilir. Mevcut Ethernet LAN adaptörleri muhafaza edilir ve bunlar 10 Mbps hızla çalışmaya devam ederler; fakat her adaptör a da sanki bir tek kendisi varmış gibi çalışır. Yönlendirme kutuları a ın bant genişli ini bütün aktif dü ümler arasında bölmez, bunun yerine kutudaki hızlı bir işlemci saniyede yüzlerce megabitlik hızla paketleri taşır. Buna çökmüş omurga mimarisi denir, çünkü kutu hızlı bir omurga hattı ile ba lanmış bir dizi ayrı kablolama merkez kutusu gibi davranır.
Pratikte birçok bilgisayar 10 Mbps Ethernet kanalının avantajından faydalanamaz, bu nedenle firmalar 10 Mbps bant genişli inin bir ile sekiz dü üm arasında paylaşılmasına olanak sa layan Ethernet yönlendirme ürünleri sunarlar.
Genelde, yönlendirme kutuları dört düzenlemeden biri kullanılarak kurulabilir: Da ıtıcı önünde, bir grup merkez kutunun arkasında, yüksek hızlı kablolama toplayıcı kutusu olarak ve FDDI (Fiber Da ıtılmış Veri Arayüzü) (Fiber Distributed Data Interface) toplayıcı kutusu olarak.
? Da ıtıcı önünde: Yönlendirme kutusu bir veya daha fazla da ıtıcının tek ba lantı noktasıdır. Kullanıcı bilgisayarlar daha sınırlı bant aralıkları için rekabet halindeyken her da ıtıcı kullanabildikleri maksimum bant aralı ına sahip olurlar.
? Yönlendirme özelli i olmayan merkez kutularının arkasında: Yönlendirme kutusu çok hızlı omurga gibi davranır ve üstelik daha ekonomiktir. Bir düzine merkez kutu kanal için birbirleriyle rekabete düşmeden 10 Mbps bant genişli ine sahip olurlar.
? Bir yüksek hızlı kablolama toplayıcı kutusu olarak: Yönlendirme kutusu yöneticinin her dü üme ihtiyacı kadar bant genişli i ayırmasına izin verir. Bu klasik bir çökmüş omurga mimarisidir.
? Yüksek hıza sahip bir sistem için toplayıcı kutu olarak: Yönlendirme kutusu bir FDDI hattını veya başka bir tip omurga teknolojisini besleyebilir.
Yönlendirme kutuları hızlı bir a sistemi için her gereksinimi karşılamaz-lar; fakat saniyede yüzlerce megabitlik ba lanma sa layabilirler.
Özet
Ethernet LANler içindeki bilgisayarları ve di er birimleri ba lamak için kullanılan standardın adıdır. Bu standart bilgisayarların iletişimi için 1, 10 ve 100 Mbps bant genişli inde iletişim olana ı sa lar. İletişim sa larken CSMA/CD protokolüne uyarlar.
Ethernet kartları bilgisayarın ISA slotlarından birine takılır. Bilgisayar-dan gelen verileri kullandı ı kablo sistemindeki (korumasız dolanmış çift kablo, kalın veya ince koaksiyel kablo fiber optik kablo gibi) kabloya iletir ve kablo üzerinden verileri alır. Bu işlemi AUI veya BNC konnektörleri üzerinden yapar
TCP/IP Protokolleri
Internet Protokolü(IP) : Dü ümler arasında paket da ıtım hizmetlerini sa lar. Internet Kontrol Mesajı Protokolü(Internet Message Control Protocol-ICMP): Hizmet birimleri ve geçiş yolları arasında hata ve kontrol mesajlarının iletimini kontrol eder.
Adres Çözünürlük Protokolü(Address Resolution Protocol-ARP) : Internet adreslerini fiziksel adreslere çevirir.
Ters Adres Çözünürlük Protokolü(Reverse ARP-RARP) : Fiziksel adresleri Internet adreslerine çevirir.
İletişim Kontrol Protokolü(Transmission Control Protocol-TCP) : İstemciler arasında güvenilir akış da ıtım hizmeti sa lar.
Kullanıcı Dtagram Protokolü(User Datagram Protokol-UDP) : İstemciler arasında güvensiz paket da ıtım hizmeti sa lar.
Dosya Transfer Protokolü(File Transfer Protocol-FTP) : Dosya transferi için uygulama katmanı hizmetleri sa lar.
Telnet: Terminal benzetimi sa lar.
Yönlendirme Bilgisi Protokolü(Routing Information Protocol) : Yönlendiriciler arasında yönlendirme bilgisi de işimine izin verir.
TCP/IP için geliştirilen uygulamalar, protokol paketindeki birkaç protokolü birlikte kullanır. Protokol paketinin katmanlarının hepsine birlikte protokol yı ını da denir. Kullanıcı uygulamaları protokol paketinin en üst katmanıyla iletişim kurar. Kaynak bilgisayardaki en üst protokol katmanı fiziksel a a kadar daha aşa ı katmanlara bilgiyi iletir. Fiziksel a da bilgiyi hedef bilgisayara iletir. Hedef bilgisayardaki protokol yı ınının alt katmanları hedef uygulamaya kadar üst katmanlara geçirir.
TCP/IP protokol paketindeki herbir katmanın çeşitli fonksiyonları vardır, bu fonksiyonlar di er katmanlardan ba ımsızdır.Buna ra men her katman bir altındaki katmandan belli hizmetler bekler ve her katman bir üstündeki katmana belli hizmetler sunar.
TCP ile dosya transferi için bir uygulama şu işlemleri gerçekleştirir:
1-) Uygulama katmanı kaynak bilgisayardaki taşıma katmanına bir bayt dizisi gönderir.
2-) Taşıma katmanı bu diziyi TCP bölmelerine ayırır, bu bölmelere sıra numarasıyla birlikte bir başlık ekler ve bu bölmeyi IP katmanına gönderir.
3-) IP katmanı TCP bölmesini içeren veri parçası ile bir paket oluşturur, kaynak ve hedef IP adreslerini içeren bir paket başlı ı ekler, aynı zamanda hedef bilgisayarın ıp adresine veya hedef bilgisayara ulaşmak için yoldaki ara bilgisayarların hangileri olaca ına karar verir ve paketi ve fiziksel adresleri veri ba lantı katmanına geçirir.
4-) Veri ba lantı katmanı paketi veri ba lantı biriminin veri parçaları olarak hedef bilgisayara iletir. Bu IP paketinin ara sistemler tarafından ilerletilmesini de içerebilir.
5-) Hedef bilgisayarda veri ba lantı katmanı veri ba lantı başlı ını atar ve IP paketini IP katmanına geçirir.
6-) IP katmanı IP paketi başlı ını kontrol eder. E er IP katmanı tarafından hesaplanan sonuçlarla kontrol sonuçları tutmazsa IP katmanı paketi atar.
7-) E er sonuçlar birbirini tutarsa IP katmanı IP paket başlı ını atar ve TCP bölmesini TCP katmanına geçirir. TCP katmanı sıradaki bölmenin do ru bölme olup olmadı ını anlamak için sıra numarasını kontrol eder.
TCP katmanı TCP başlı ı ve veri için bir kontrol yapar. E er hesaplanmış olan sonuç, başlıkla iletilen sonuçla birbirini tutmazsa TCP katmanı bölmeyi atar. E er sonuçlar birbirini tutarsa ve bölme de do ru sıradaysa TCP katmanı kaynak bilgisayara bilgi gönderir. 9-) Hedef bilgisayarın TCP katmanı, TCP başlı ını atar ve gelen bölmedeki baytları uygulamaya geçirir.
10-) Hedef bilgisayardaki uygulama, bayt dizisini sanki kaynak bilgisayarın uygulama progr***** do rudan ba lıymış gibi alır.
Internet Protokolü(IP)
IP paketlerin alması gereken durumu ve paketler iletildi inde veya alındı ında nasıl ele alınaca ını tanımlar. Paketin alması gereken durum IP datagramı olarak adlandırırlır. IP datagramı a üzerinde fiziksel paket ile eşde erdir. Bir datagram di er bilgilerin yanında gönderici ve alıcı IP adreslerini içeren başlık bölümünden oluşur. Her a tipi IP paketlerini kendisinin fiziksel paketinin veri bölümü olarak iletir.
IP Datagram Yapısı
Bir a paketinin uzunlu u fiziksel a karakteristiklerinin teknik yeterlili ine göre belirlenmesine ra men datagramın uzunlu u a yazılımı tarafından belirlenir. Bir datagram a paketi tarafından iletildi inde a paketinin veri alanı tarafından kapsüllenir. Dü ümdeki IP yazılımı a ın fiziksel paket yapısına uyan bir datagram üretir. Datagram hedefe kadar birçok farklı fiziksel paket uzunlu una sahip birçok de işik tipteki a üzerinden geçebilir.
IP, paket iletiminin bu özelli ini ele almak için datagramı tekrar iletmek zorunda olan her dü ümde datagramı parçalara ayıracak bir metot ve hedefte parçaları birleştirecek eş bir metodu tanımlar. Bu yüzden tek fiziksel paket boyutuna sahip bir a dan paket alan bir yönlendirici, e er ikinci a birinciye göre daha küçük bir fiziksel paket boyutuna sahipse ikinci a a iletmek için aldı ı IP paketini parçalara ayırmaya ihtiyaç duyabilir. Paketler bir kere parçalara bölünürse, son hedefe ulaşana kadar tekrar birleştirilemezler.
Hata ve Kontrol Mesajları
TCP/IP protokol yı ınındakidi er bir protokol de Internet Kontrol Mesaj Protokolüdür (ICMP). ICMP paketleri, a üzerindeki hatalar hakkında bilgi içerir (işlevsiz dü üm ve geçitler, bir geçitte sıkışık paket trafi i gibi). Bir ICMP mesajını uygulama de il IP yazılımı yorumlar. IP yazılımı daha sonra uygulamada ba ımsız olarak ICMP mesajının belirtti i görevi yapar. Çünkü ICMP mesajı, hedefine ulaşmak için birkaç a üzerinden geçmek zorunda kalabilir. Bu mesaj IP datagramının veri bölümünde kapsüllenir.
Taşıma Katmanı Protokolleri (UDP ve TCP)
TCP/IP protokol yı ınının taşıma katmanıiki protokol içerir. Bunlar Kullanıcı Datagram Protokolü (UDP) ve İletim Kontrol Protokolüdür (TCP).
