Örümcek Ağı asd

Örümcek Ağı
İnce ince yaşamın çizgileri akardı örümcek ağından
Asırların kör düğümü mü çözülürdü bu manevralarla

Çıkarıp alırcasına geleceğini karanlığın içinden
Fazlalıktan yoksun bir karış toprakta aranırdı

Uzaklara sıcak iklimlere uçan kuşlarda mı bilmezdi
Kanayan yarasıyla setlere takılıp kan kaybedenleri

İklimleri farklı, ninniler ağıtlar ayrı ayrı
Komutlar, komutanlar farklı da olsa savaş savaştır
Aynı tarama seslerinde kaybolurlar

Savaşanların yükü ağlayanlara bindiğinde
Gözyaşları kurur, analık inerdi döl yatağından

Çarpışırlardı barikatların gerisinde
Ve bir tek katilleri bilirdi düştüklerini

Ölümün hücresindeki kayıplar
Uzaktan alınan görüntülerle seçilemezler

Can telaşından yollarda ezildi insan seli
Kurşundan önce bir ağrı girdi göğsüne
Kurşundan ağır ve kurşundan hızlı

Kalem tutan elinde aydınlanırdı gece
Ardından sözcükler akardı birer birer
Tarihinden ağır rengi uçmuş kağıtlar üstüne

Cehenneme çevrildikten sonra tüm renkler
Çıplak yürekleriyle baş başa kaldılar
Örümcek ağlarıyla...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2.Kitap)


Ercan Cengiz